DamClubHarderwijk

Na twee eenvoudige wedstrijden met een 16-0 en 13-3 overwinning ontving DCH2
zaterdag DES4 uit Lunteren.

Mede vanwege de stand op de ranglijst een opponent waartegen resultaat
geboekt zou moeten worden.

Met een snelle overwinning van Eibert Smit die op de 25e zet genadeloos
toesloeg tegen net iets teveel aanvalszin van zijn jeugdige tegenstander. Na
de combinatie hield Eibert twee schijven meer over en kon hij twee punten
bijschrijven. Ook Bert Foppen trof in Silas Schuitemaker een jeugdspeler,
maar dan toch eentje die getuige zijn topscorerpositie bij DES4 duidelijk
meer in zijn mars bleek te hebben. Bert kreeg al op de 32e zet remise
aangeboden maar had duidelijk geen zin om na een middag schuiven met 0-0
achter te blijven, langzaam maar zeker won de ervaring het van de jeugdige
overmoed en trok Bert het initiatief naar zich toe. Na een dappere strijd
moest de zwartspeler zich alsnog gewonnen geven.

Ton Eekelschot had lange tijd aanzienlijk meer moeite om zijn opgebouwde
positionele voordeeltje te verzilveren. Pas halverwege de partij verslikte
zijn tegenstander zich door eerst een offer te plegen en vervolgens achter
een schijf te lopen waarbij hij hoopte op remisekansen. Door een eenvoudig
tempozetje pakte Ton zijn kans en won een schijf en vervolgens zijn partij.

Met een 6-0 voorsprong en op de meeste borden goeie uitgangspunten leek ook
nu een grote overwinning binnen handbereik.

De directe tegenstander van Jan Pluim had net iets teveel aanvallende
impulsen in gedachten en kwam geforceerd een schijf achter. Op de 35e zet
ging Jan gruwelijk in de fout door met 12-18 een gaatje te willen dichten in
plaats van met 2-8 eenvoudig de schijf voorsprong te verdedigen, na deze
misrekening kwam Jan aanvallend in een hopeloze positie waarbij hij ze;fs
met een schijf meer de winst aan zijn tegenstander moest laten. Wout Mensink
trof een tegenstander die duidelijk niet was gekomen om te winnen en omdat
ook Wout het niet spannend genoeg wist te maken bleef deze strijd onbeslist.

Ook bij de tegenstander van Jan v.d. Pol brak zijn aanvallende intenties hem
op, ook Jan wist de aanvallende schijf eenvoudig te bemachtigen en bracht
zijn team met zijn overwinning op een 9-3 voorsprong en stelde daarmee de
winst veilig.

Wouter van den Berg kwam in een laat middenspel in een nadelige korte
vleugel opsluiting en wist zich daaruit niet meer te bevrijden. Op zijn
rechtervleugel werd de stand dunner en dunner waarmee Wouter alle zeilen
moest bijzetten om doorbraak naar dam te voorkomen. Zijn laatste poging voor
remise om ten koste van twee schijven door te breken was ook wat teveel van
het goede, de doorgebroken schijf werd teruggeofferd en Wouter moest zich
gewonnen geven. De overwinning van DCH2 kreeg uiteindelijk onverwacht de
kleinst mogelijke uitslag van 9-7 doordat Gerald van Ark zich op de 43e zet
liet verrassen met een vier om drie naar dam. Gerald bood nog even dapper
weerstand, maar deze damslag kwam hij niet meer te boven.

Zaterdag 17 februari 2023 moet DCH2 in een rechtstreeks duel in Huissen
tegen VBI3 proberen de derde plaats vast te houden. Zowel DCH als VBI hebben
13 punten na 9 wedstrijden, maar de Harderwijkers bezetten nu de derde
plaats door een flink aantal bordpunten.

In de cruciale wedstrijd tegen HDC Hoogeveen 2 liet DCH weer punten
laten liggen. Heel duur ditmaal, want het Drentse team is nu zo goed als
buiten bereik gekomen. De kans om degradatie te ontlopen is daardoor
klein.

Het eerste punt kwam van Egbert van Hattem tegen Yulia Bintsarovska, het
14-jarige supertalent uit Kampen die tot dan toe nog maar één remise had
toegelaten in de Hoofdklasse. Maar in deze partij verslikte Yulia zich
in een simpele combinatie die Egbert schijfwinst opleverde, maar die
door compensatie nog wel wat hoop op een puntje overliet. Egbert stuurde
aan op een ijzersterke dubbelruil van de twee voorste witte schijven,
maar op het moment dat hij dat had kunnen doen liet hij het achterwege
omdat hij niet alles kon berekenen. Dat was overigens niet al te
moeilijk: wit had kunnen winnen met een offer dat meteen resulteerde in
een dubbele oppositie. Ook gewoon verder spelen was ruim gewonnen. Na
een schijnoffer en terugwinnen was winst ook nog mogelijk geweest. Maar
zwart zag wolven op de weg die er niet waren en kwam niet verder een
ondermaats eindspel met remise. In plaats van een hoopgevende 0-2 kwam
er 1-1 op het scorebord te staan.

Kees de Jong had een aardige manoeuvre in huis tegen Alexander Slot. Met
een tijdelijk offertje sloeg hij eerst het witte centrum uiteen alvorens
de schijf terug te winnen. Kees kwam tot actief spel met zwart.
Bovendien had hij schijf 15 mooi opgelost en kon zwart op zijn beurt in
de aanvallende acties wel gebruik maken van wits schijf op 36. De
lange-termijn strategie daarvoor is echter lastig. 29.14-19 leek niet de
beste. In de partij verdedigde de witspeler met veel schijven zijn lange
vleugel en kwam hij later tot actief spel aan de andere kant. In de
stand waar remise werd aangeboden, stond juist wit weer beter.

Jaap van de Werfhorst hield goed stand tegen de beloftevolle Lisa
Scholtens die op het WK voor vrouwen als vierde eindigde en daarmee
internationaal meester werd. In de partij plaatste de witspeelster een
gewaagde vroege Ghestem-doorstoot. Jaap ruilde de schijf af en speelde
lange tijd goed actief tegen door op zijn beurt het kerkhofveld te
bezetten. Toch kreeg wit het beste van het spel met een sterk centrum,
maar ervan profiteren lukte niet goed. De partij werd gelijkwaardig
remise.

René Schaafsma had geen gelukkige hand in de opening en kwam met een
hangende schijf op 41 te zitten, in een klassiek-achtige stand. De
afslag op de 20e en 21e zet – waarbij de stand helemaal ‘volliep’ – was
zeker niet de beste. Zwart zag goed dat hij met de aanval op de
kerkhofschijf uiteindelijk sterk op 37 terecht zou komen. Wit verloor
een schijf en later de partij. Beter was de twee-om-twee 25-20 op de
twintigste zet (of eventueel 20.39-33, met wel gevaarlijke varianten).
Omdat de zwarte korte vleugel ook vol staat compenseert dat de zware
lange vleugel van wit, met spannend spel.

Tegen Elise Schouten had Ruurd Wuestman in de opening een zwakke zet
afgegeven (14.38-32?) en bleef net als René Schaafsma met een hangende
schijf op 41 zitten. Met de standaardmanoeuvre 18.12-17 had zwart groot
voordeel kunnen afdwingen. Met tactisch handig spel wist Ruurd toch het
kerkhofveld te bezetten en zich te bevrijden. Kansen wist wit niet te
creëren in het vervolg maar hij loodste de partij wel de veilige
remisehaven binnen.

De jeugdspelers van Hoogeveen maken een sterke ontwikkeling door. Fred
Elgersma speelde creatief sterk tegen Bart Jan Kortleven en verraste hem
met een sterk 28-22 (op straffe van dam mag zwart geen schijfwinst
pakken). Fred ging vol voor de winst en voerde de spanningen op door
zich vol op de korte vleugel van zwart te richten. Die gaf geen krimp en
wist het gevaar te bezweren van speelde met een sterk centrum. De (te
trage) opmars van schijf 45 had wit duur kunnen komen te staan, maar in
de partij liep het met een sisser af.

Gerwin van der Meer speelde een prachtige opening tegen Wouter Sosef, en
stootte met wit sterk door in het centrum. In de partij vond zwart niet
beter dan een terugruil waarbij wit met een machtig centrum verder aan
voordeel kon gaan werken. Zwart slaagde er niet in om het spel in
klassieke banen te leiden waardoor Gerwin structureel het betere van het
spel kreeg, ook na een rustige 2-om-2. Na 37.6-11 leek wit regelrecht op
winst aan de sturen, maar hij overzag helaas de fraaie combinatie op de
41e zet met 27-22. Ondanks slagkeus gaat wit zeer voordelig richting
veld 12. Gerwin kennende had hij de zware zwarte taak om dan nog remise
te maken wel in zijn voordeel weten om te buigen.

Jan Willem Hoeve nam na een goede opening tegen Sytze Spijker een
onoverzichtelijke dam ten koste van drie schijven. Hoewel hij flink aan
de overblijvende stand had gerekend, bleek één schijf in de praktijk
ernstig in de weg te staan. Wit wist geen schijf extra te winnen of de
dam veilig op te bergen en leek al vroeg in de partij in schijfverlies
te moeten berusten. Toch kon wit nog een schijf oprapen maar de zwarte
stand was in het vervolg te goed. Wit wist zich nog op 27 te nestelen.
Hoewel wit zich beter had kunnen verdedigen (sneller 26-21) brak zwart
toch beslissend door het centrum door naar dam.

Jan Hendrik Kok merkte al snel dat tegenstander Aike Smid voor één punt
speelde en sloeg na de witte achterloop-reeks op de 28e zet sterk naar
26 in plaats van weer naar 27 (met meer ruilmogelijkheden voor wit). Ook
31.14-20 was een fraaie zet (wit mag niet achter met 30-25 waarna zwart
de 2-om-2 neemt naar 36. Het gedwongen 14-9 is dan verhindert door
36-41-46). In het vervolg speelde wit te passief. Zwart pakte de hele
linie van centrumvelden en dreef wit in het nauw. In plaats van de
partij op de 60e zet uit te maken met 60.41-36 of 60.49-35 vergiste hij
zich met een achterloop op schijf 11. Omdat wit na 61.36-41 twee
schijven geeft met 24-19 is het remise. De wanhoopspoging met damgeven
leverde ook niet meer dan één punt op.

Tenslotte gaven ook Auke Steensma en de jonge Renco Oostindjer elkaar de
hand voor remise, waarbij Auke zich afvroeg wie van de twee er nu het
meest blij moest zijn met het punt. Zwart omknelde het witte centrum en
leek na het sterke 26.25-30! de genadeklap uit te delen met schijfwinst.
Op zijn beurt ging zwart op de 36e zet foutief verder met 4-10. De
schijf de andere kant op (4-9 dus) was zo goed als winst geweest omdat
wit niet door mag gaan met aanvallen van de zwarte voorpost vanwege een
dodelijke ruil naar 34. In de partij zag wit goed dat de slagkeus voor
hem in beide gevallen goed zou uitpakken na 35-30. Zwart sloeg tot
overmaat van ramp ook nog verkeerd, en had de partij moeten verliezen.
Het stugge volhouden van Auke leverde toch nog een punt op. Wit vond
geen beter plan dan de plusschijf terug te geven en door te breken. Maar
dat ging zwart ook doen omdat wit niet aan twee kanten tegelijk kon
verdedigen. Eindstand: 12-8.

Ook tegen Huizum slaagde Ons Eerste er niet in zich uit de onderste regionen van de Hoofdklasse te spelen. De achterstand in deze ontmoeting was al snel onoverbrugbaar.

In de komende wedstrijden zullen punten gepakt moeten worden om directe degradatie te ontlopen. In ieder geval staat de 16e maart al in de agenda, want dan vinden de beslissingswedstrijden plaats om een plekje in de Hoofdklasse te behouden.

Jan Willem Hoeve begon met een frisse aanval zijn partij tegen Sytse Nagel die op zijn beurt ook het veld voor de flankaanval opzocht. Op de 21e zet beging zwart echter een regelrechte blunder en verloor per direct. De stand op de 20e zet is goed, maar luistert nauw. Het best kan zwart verdergaan met 20.11-17 Na 21.41-37 7-11 mag wit niet oplopen met 37-32 door het verrassende 17-21 en daarna dam. Niet eenvoudig te zien, maar daardoor moet wit wel op z’n tellen passen.

Het duurde enige tijd voordat een tweede score op het bord verscheen. Joras Ferwerda en Kerst Hoekstra deelden na veertig zetten netjes de punten, in een partij waarin zwart lange tijd iets makkelijker stond.

Tegen Tjalling van den Bosch speelde Auke Steensma aanvankelijk een solide centrumpartij. Maar even na de twintigste zet moest de witspeler enkele lastige keuzen maken hoe precies verder te gaan: naar 24 of 23 spelen? En ook: welke kant moeten de basisschijven precies op? Na afloop was Auke niet tevreden over 48-42. In de partij pakte de opbouw inderdaad verkeerd uit, zeker in combinatie met het directe 29-23 (in plaats van 29-24×23). De stand van wit ziet er solide uit, maar Tjalling van den Bosch toonde met een paar gedecideerde omsingelingszetten aan dat wit in grote moeilijkheden verkeerde. Op de 31e zet al stond wit reddeloos verloren. Een flinke tegenslag voor de DCH’ers.

De derde dreun die volgde kwam het team niet meer te boven. In zijn partij tegen Piet Bouma wilde Gerwin van der Meer profiteren van de zwarte lange vleugel en zocht op de andere bordhelft het randveld op via 27-21-16: een gedurfd plan dat echter veel vergt van de witspeler, zeker omdat zwart zeer actief spel liet zien op zijn korte vleugel. Wit raakte door zijn ‘wachtzetten’ heen en speelde 32.34-29 waarna zwart sterk op kwam zetten, na 20-24. Zwart behield het bruggenhoofd op 24 en vlocht bovendien nog een giftig zetje in de stand dat Gerwin te machtig werd. Ruurd Wuestman had de lastige taak om Rein van der Pal te weerstaan, wat hem aanvankelijk goed lukte met een frisse zwarte aanval, geheel passend bij zijn speelstijl. Toch kwam zwart voor lastige keuzen te staan. Hij wachtte geduldig en speelde zijn basisschijven op. Na 21.20-24 zag de zwarte stand er zeker gezond uit. In de partij slaagde wit er desalniettemin in om de druk op die schijf op te voeren. De vlucht naar de rand leverde wit aanknopingspunten op voor een aanval tegen wits lange vleugel. Ruurd verdedigde zich met een tweede voorpost maar kon schijfverlies, en daarna partijverlies, niet meer ontlopen.

Toen ook de partij van Jan Hendrik Kok tegen Anton Schotanus verloren ging was het pleit na zes partijen al beslecht. De nestor van het Friese team speelt nog uitermate sterk, en wit voelde de druk op zijn stelling omdat zwart een stevig blok had opgebouwd op zijn lange vleugel. Na een ruil switchte het spelbeeld, maar niet de waarde van de stand. Zwart bleef makkelijker staan en had omsingelingskansen. Vooral de lange vleugel baarde wit zorgen. In plaats van 36-31 had wit op de 37e zet koelbloedig 37-32 moeten spelen en daarna 34-29, met een zo goed als gelijkwaardige stand. In tijdnood vond wit niet meer de beste verdedigingszetten. Zeker toen zwart ook nog door het centrum kon opkomen, was er geen houden meer aan.

De lichtpuntjes kwamen deze middag te laat. Egbert van Hattem en Waylon Poot speelden een principiële partij vanuit de Molimard-aanval. Lange tijd speelde Egbert met zwart de goede omsingelingszetten, maar de aanval van wit begon rond de 30e zet toch dreigende vormen aan te nemen. In de partij twijfelde zwart al enorm tussen 4-10 en 8-12 op de 28e zet. Waarschijnlijk was de laatste positioneel beter geweest, om te omknellen en na 29-23 radicaal verder te omsingelen. Toch lukte het wit niet om te profiteren. Zwart ruilde naar 24 en had een paar zetten eerder al gezien dat wit in ieder geval niet verder kon met 34-29 (22-18 was verreweg de beste, en kansrijk. 33-29 kan ook, maar heeft wel zo zijn problemen). Wit deed het toch en kreeg een combinatie te verwerken die uiteindelijk tot twee dammen voor zwart leidde. Na vermakelijke verwikkelingen ontstond een lastig 4-om-5 eindspel. De fraaie finesse 58.17-21 had zwart al een poosje aan zien komen, en hij haalde de buit binnen.

Fred Elgersma speelde een sterke partij tegen de sterke Anne Piet Kooistra. Met zwart speelde hij tegen de lange vleugel van wit die maar niet tot ontwikkeling kon komen. De witspeler forceerde zich. Het plan met 42-28 en 28-22 was niet best. Helaas durfde zwart niet het doodenge 8-12 te spelen op zet 36, maar het wint wel een schijf of leidt tot een doorbraak. In de partij kon wit zich, helaas voor Fred, met de grootste moeite staande houden. Met 57 9-13 miste zwart wellicht nog een goede kans.

Het duurde even, maar Kees de Jong kwam tegen Marcel de Vries langzaam maar zeker beter te staan. Zwart ging naar 36 en veronachtzaamde even later zijn verdediging aan de andere kant van het bord (3-8). Wit had slim 52.38-33 kunnen spelen, maar kwam ook in de partij sterk opzetten. In de wederzijdse run naar dam verzuimde zwart om wit eerst terug te gooien. Kees toonde lange adem en zette het macro-eindspel knap in winst om.

Over nog langere adem bleek Henry Offenga te bezitten. Hij haalde op de 25e zet een schijf winst door een leuke klassieke combinatie, maar tot verzilvering kwam het pas na 84 zetten. Het had sneller gekund door bijvoorbeeld op de 73e zet de dam af te nemen. Maar, de winst kwam niet in gevaar. Eindstand: 8-12.

In november en december van vorig jaar werden de schooldam kampioenschappen van Harderwijk gespeeld.
Hoewel dat een teamprestatie betrof, zijn toen ook de individuele scores bijgehouden.

En gisteren werden in De Bogen de eerste 4 rondes gespeeld door deze beste spelers van de schooldam kampioenschappen van Harderwijk.
Het gebruik van een echte damklok zorgde voor weinig problemen en er werd dan ook fanatiek gedamd.
De tussenstand laat zien dat het volgende week op 18 januari a.s. nog aardig spannend zal gaan worden wie zich de beste welp (groep 5/6) en pupil (groep 7/8) van Harderwijk mag noemen.
Veel succes alvast & tot volgende week.

Het tweede achttal van DCH is 2024 voortvarend begonnen.

Zaterdag mochten zij het thuis opnemen tegen de dammers van DIOS-DVOIJ uit
de Achterhoek. Vooraf was dit team al niet ingeschat als één van de sterkere tegenstanders in 2B. Zeker toen zij ook nog eens met twee invallers kwamen opdagen groeide het zelfvertrouwen van de Harderwijkers die het zonder Jan Pluim moesten
doen maar met Jakob de Vries een meer dan verdienstelijke invaller hadden.

Wouter van den Berg was eigenlijk na tien minuten al gewonnen toen zijn tegenstander in een eenvoudig slagzetje liep, deze stelde de capitulatie echter nog even een half uurtje uit. Ook Eibert Smit wist vrij snel met een damcombinatie de winst naar zich toe te trekken. De combinatie naar dam die Jakob de Vries vervolgens op zijn bord wist te
toveren was zeker niet te lastig maar wel verrassend en van grote schoonheid. Bert Foppen bracht zijn tegenstander positioneel op de knieën zodat deze hoopte met een drie om twee door te breken naar dam. Al snel werd duidelijk dat ook dit niet een echte kans op succes was.

Ton Eekelschot stelde de winst veilig door er 10-0 van te maken, nadat hij eerst op de verkeerde manier had geslagen wist hij de schijfwinst alsnog te bereiken door een listig zetje.

De tegenstander van Jan van der Pol bleek toch taaier dan vooraf was ingeschat. Lange tijd maakte hij geen echte fout maar richting het eindspel wist ook Jan er een beslissende combinatie uit te halen. Gerald van Ark toont bijna wekelijks aan een meerwaarde te zijn bij DCH, hij had op papier nog de sterkste tegenstander uit de achterhoek maar wist hem ver in het middenspel zijn wil op te leggen en omsloot de zwartspeler waarna deze niet aan combinaties meer kon ontkomen.

De 16-0 werd uiteindelijk op het bord gezet door Wout Mensink die op het eerste bord langzaam maar zeker zijn tegenstander terug wist te dwingen maar diens voorpost afhandig kon maken waarna hij zorgvuldig wist te winnen.

Goed presteren op toernooien en het beste uit je eigen spel kunnen halen smaakt naar meer. Gelukkig voor Gwen stond er op zondag 7 januari 2024 wederom een toernooi in haar agenda. Deze keer betrof het geen meisjestoernooi, zoals het DroomDamsters-toernooi van afgelopen 3 januari, maar een jeugdtoernooi voor spelers en speelsters in de leeftijd van 4 t/m 19 jaar. Om 10:00 uur startte het eerste (van drie) open jeugddamtoernooi van de Haarlemse Damclub in Clubhuis De Krocht. Aan de hand van de ranglijst na de eerste zeven ronden werden er drie categorieën gemaakt. Het dertigtal deelnemers zou worden opgesplitst en vervolgens zouden er nog vier speelronden volgen. De nummers 1 t/m 10 zouden strijden in de A-categorie, de spelers die na zeven ronden op de posities 11 t/m 20 stonden, zouden onderling uitmaken wie de winnaar van de B-categorie wordt en de spelers op de plaatsen 21 t/m 30 mochten uitvechten wie zich de winnaar van categorie C mag noemen.

Gwens eerste drie wedstrijden verliepen als gehoopt en ze scoorde de volle 6 punten. Al snel werd het de organisatie van het toernooi, evenals de wat oudere jeugdspelers en toeschouwers, duidelijk dat Gwen niet zomaar een meisje was dat voor de lol een potje kwam dammen in Haarlem. Nee, deze meid had een missie! Na het beantwoorden van de nodige vragen die aan zowel Gwen als haar ouders werden gesteld, werd het de aanwezigen duidelijk dat ze een Nederlands Kampioen in hun midden hadden. Dit werd meerdere keren benoemd door de organisatie en ook werd er meermaals verteld wat een eer het toch was dat Gwen speciaal in Haarlem kwam dammen. Deze woorden zijn ontzettend mooi en vleiend, maar ze brachten ook een ietwat ongemakkelijk gevoel mee voor de kleine kampioene om nog maar niet te spreken over de druk die het benoemen van haar prestaties met zich meebracht. Andere spelers hadden nu ook een missie, want laten we eerlijk zijn… Wie wil er nu niet de kampioen van Nederland verslaan? Met het gevoel alsof er een schietschijf op haar rug was bevestigd, zette Gwen het toernooi voort.

Dammen in Clubhuis De Krocht

De vierde wedstrijd eindigde in remise en haar vijfde partij van de dag verloor ze naar eigen zeggen door een blunder van zichzelf. De frustratie kwam duidelijk naar voren, maar het zou niet de eerste keer zijn dat Gwen na een misser alsnog mooie partijen weet te spelen. Ze nam even wat tijd voor zichzelf, dronk wat, at wat en herpakte zich. Er wachtten immers nog zes wedstrijden op haar om gespeeld te worden, dus er kon werkelijk nog van alles gebeuren. Wedstrijd zes en zeven won ze en na de zevende speelronde stond ze met 11 punten op de derde plaats. Ze mocht de vier partijen die volgden dus spelen in de A-categorie.

Een leuk feitje is dat Gwen voor de aanvang van het toernooi aangaf dat ze het grappig zou vinden om de Haarlemmerzet uit te halen in Haarlem. Met een grote glimlach op haar gezicht vertelde ze dat ze gedurende de zevende wedstrijd een verlengde Haarlemmerzet had uitgehaald.

Met nog vier wedstrijden te gaan, wilde Gwen opklimmen van haar huidige derde positie naar de eerste plaats. Om dat te behalen, moesten er nog wel wat punten worden toegevoegd aan haar totaalscore. De achtste ronde speelde Gwen tegen de lijstaanvoerder van dat moment en ze won. Ook in de twee partijen die daarop volgden, wist ze de winst te behalen. Met 17 punten uit 10 wedstrijden stond ze bovenaan. Nog één wedstrijd te gaan en alhoewel de nummer twee 15 punten had, zou minstens remise haar de volledige zekerheid geven. Een teleurgesteld negenjarig meisje kwam teruggelopen van wedstrijdtafel nummer 1 met de mededeling dat ze had verloren. De nummer twee won wel en beide spelers hadden nu 17 punten uit elf wedstrijden. Het aantal weerstandspunten was uitsluitend voor de organisatie zichtbaar en naar de eindstand konden we alleen maar gissen. Zou Gwen zich het verlies in de laatste ronde kunnen permitteren?

Groepsfoto van alle deelnemers

Zenuwslopend waren die laatste momenten. Eerst werd de top 3 van de C-categorie bekendgemaakt. De prijzen werden uitgereikt en er werden foto’s gemaakt. Hetzelfde riedeltje werd herhaald voor de dammers uit categorie B en Gwen hield het niet meer van de spanning. De nummer drie van de A-categorie werd naar voren geroepen. Dit was niet Gwen. Toen werd de nummer twee van deze categorie verzocht om naar voren te stappen en ook deze keer was het niet Gwens naam die genoemd werd. Als laatste werd Gwen gevraagd naar voren te komen. Zij is de toernooiwinnares van het Eerste Open Jeugdtoernooi in Haarlem! De eindstand werd nu wel getoond op het scherm. Het feit dat Gwen 4 weerstandspunten meer had dan haar directe concurrent was doorslaggevend voor haar overwinning.

De top 3 van categorie A

Het nieuwe jaar was nog maar nauwelijks begonnen en Gwen kon al niet meer wachten om deel te nemen aan een damtoernooi, waarin zij het geleerde in praktijk kon brengen. Op woensdag 3 januari stond het tweede meisjesdamtoernooi van DroomDamsters op het programma. Het eerste DroomDamsters meisjestoernooi dat op 24 juni 2023 werd gehouden in Lunteren was met 40 deelneemsters een groot succes en de dag van dit tweede toernooi beloofde eveneens een geslaagde dag te worden. Om 11:00 uur zaten 42 deelneemsters, die in leeftijd variëren van 6 jaar tot en met 15 jaar, klaar in MFC De Magneet in Hoogeveen om het jaar 2024 al dammend in te luiden. Na de openingszet door voormalig Nederlands B-categoriekampioene Elise Schouten, ging de eerste van de in totaal zeven speelronden van start. In ronde 1 pakte Gwen vrij eenvoudig twee punten tegen Elin de Fouw en ook de tweede ronde tegen Fianna van der Heide verliep vrij voorspoedig en leverde de Ermelose twee punten op. In de ronden die daarop volgden, zette Gwen haar winning streak voort door achtereenvolgens Rozemarijn van der Hoek en Kato Klein te verslaan. Na 8 punten te hebben verzameld in de eerste vier wedstrijden was Gwen de koploper van het klassement.

Stand na vier speelronden

Nu was het tijd voor een lunch en de nodige ontspanning. Om 14:00 uur, nadat alle damsters hun buik hadden gevuld en hun concentratie hadden weten te herpakken werden de laatste drie ronden gespeeld om te bepalen wie zichzelf aan het eind van de dag toernooiwinnares zou mogen noemen. Ook zou dan blijken welke speelsters de winnaressen van hun eigen leeftijdscategorie zijn. In ronde vijf maakte Gwen een misser tegen de 13-jarige Emy van den Berg en moest zij het dambord verlaten zonder punten uit deze wedstrijd. Hoewel deze nederlaag hard aankwam en de tranen rijkelijk vloeiden, was Emy zo aardig om Gwen gerust te stellen. Fouten maken we tenslotte allemaal. Als niemand fouten zou maken, zouden alle partijen eindigen in remise en dat is nu eenmaal niet hoe het werkt. Gwen herpakte zichzelf en ging er in de zesde speelronde weer volledig voor en met een overwinning op Laura Ekkelkamp mocht ze twee punten toevoegen aan de acht punten die ze tot op dat moment had vergaard. De top drie zag er na de voorlaatste ronde als volgt uit:

Zou het Gwen lukken om in de top 3 te eindigen?

De laatste partij van Gwen moest ze strijden tegen de lijstaanvoerdster van dat moment, Fiene Martens. Gwen wist dat dit een zware kluif zou worden, maar haar vastberadenheid om nog één keer te knallen die middag resulteerde in remise tegen Fiene en dat maakte dat Gwens puntentotaal op 11 uit zeven wedstrijden uitkwam. Indy Schouten was te sterk voor Emy van den Berg en zij was met 13 punten de winnares van het tweede DroomDamsters meisjestoernooi. Omdat Fiene een puntje liet liggen tegen Gwen, moest ze met 12 punten genoegen nemen met een tweede plaats in het eindklassement en Gwen eindigde met 11 punten op de derde plaats. Aangezien Indy en Fiene beiden jaren ouder zijn dan Gwen, was Gwen de beste van haar leeftijdsgenoten en won ze de eerste prijs in haar eigen leeftijdscategorie.

Bron: DroomDamsters

In 2022 wilde Gwen meedoen met het jaarlijkse schooldamtoernooi in Harderwijk. Haar vader had in de eerste instantie zo zijn twijfels over haar deelname en dacht dat het verstandiger zou zijn als zij haar focus zou leggen op de sport die zij tot dat moment fanatiek beoefende, namelijk judo. Gwen besloot dit advies in de wind te slaan en tóch te kiezen voor het schooldamtoernooi in plaats van de judotraining. En dat heeft verrassend goed uitgepakt mogen we wel stellen. Ze vond het ‘spelletje’ direct interessant en besloot niet alleen in teamverband, maar ook individueel te gaan dammen. Dit heeft, zoals de meesten van jullie bekend zal zijn, geleid tot een overwinning op het NK van 2023, een deelname aan het EjK in Estland en een prachtig avontuur op het WjK in Polen.

Het is de Gemeente Ermelo niet ontgaan dat Gwen een mooie prestatie heeft geleverd. Zij werd samen met elf andere jonge talenten uit deze gemeente voorgedragen als kandidaat voor de titel Sporttalent van het Jaar 2023. De nominatiecommissie, die onder andere bestaat uit Sarath Hamstra (wethouder Sport gemeente Ermelo), Robin Bunt (Buurtsportcoach van Interactie Sportbedrijf Ermelo B.V.), Frieda Fennell (Ermelo’s weekblad) en Benjamin Moritz (beleidsmedewerker Sport) hebben het twaalftal voorgedragen talenten gereduceerd tot slechts drie kanshebbers voor het winnen deze prestigieuze prijs in de categorie Sporttalent t/m 17 jaar. Degene van de drie overgebleven talenten die de meeste stemmen verzamelt, is degene die zich Sporttalent van het Jaar 2023 mag noemen. Daarom hebben we jullie hulp hard nodig!

Je kunt je stem uitbrengen via interactie-ermelo.nl/stemmen/. Klik op de button ‘Stem nu op jouw sportheld’. Vul vervolgens je e-mailadres en naam in en selecteer de categorie ‘Sporttalent van het jaar t/m 17 jaar’. Selecteer nu Gwen Scholten en stem! Meer is er niet voor nodig om Gwen een stapje dichter bij de titel te brengen. Het is goed om te weten dat er meerdere stemmen per huishouden kunnen worden uitgebracht. Een eventuele partner en/of kinderen mogen dus ook meedoen. Ook vragen we jullie om deze verkiezing onder de aandacht te brengen bij dam(vrienden), familie, kennissen en collega’s. Wie weet kunnen er op deze manier extra stemmen worden verzameld. Die ene stem zal maar net het verschil maken! Er kan worden gestemd tot en met 31 januari 2024. De ontknoping zal, evenals de uitreiking, plaatsvinden op 16 februari 2024 in het Huis van Ermelo. Helpen jullie Gwen op weg naar de overwinning?

Ons Eerste nam uit de reis naar het Friese Ureterp één punt mee terug naar Harderwijk. Daarmee blijft het team ook na zes ronden nog wachten
op de eerste zege van het seizoen, en staat het in de gevarenzone met nog vijf ronden te gaan.

De wedstrijd tegen Oerterp-Drachten begon (weer) wankel. René Schaafsma speelde aanvankelijk een prima partij tegen Peter Boonstra en kon de
hele partij op een licht initiatief bogen, tot in het gevorderde middenspel aan toe. De zwartspeler bleef echter op kansen loeren en
speelde verrassend 19-24 waarmee hij optisch gevaarlijk op kwam zetten.
Wit reageerde geschrokken en trapte meteen in een beslissende combinatie. Eerst een keer achterlopen op 24 en vervolgens opbouwen met
38-32 (schijf 43 kan dan nog ´naar rechts´) en dat was ruim voldoende voor remise geweest.

Gelukkig wist Egbert van Hattem de schade beperkt te houden tegen de makkelijk spelende Katrinus Posthumus die de eerste de beste
mogelijkheid benutte om met wit naar het aanvalsveld 24 te ruilen. Zwart probeerde constructief tot een omsingeling te komen, maar kwam zwaar in
de verdediging. Zeker toen hij werd verrast door wits 23.37-31. Opvangen mag dan niet vanwege een dam. Zwart zag niet beter dan de uitruil met de
witte voorpost op 24 (maar had in plaats van 24.14-19 ondanks alle combinaties toch nog 12-18 kunnen spelen, een mogelijkheid waar hij in
de partij naar had gezocht maar niet kon vinden). Egbert moest toezien hoe wit in de partij op zeer groot voordeel kwam, wat zo goed als zeker
ergens verzilverd had kunnen worden. Toch slaagde hij er zelfs na wits mooi gevonden en vervaarlijke offer 47.23-18 in om precies op tijd
alsnog naar dam te glippen.

De achterstand van Ons Eerste werd penibel toen Ruurd Wuestman verloor van Hendrik Veenstra. De ontwikkeling van de lange vleugel van Ruurd
bleef de hele partij om aandacht vragen. Na de twintigste zet leken de problemen onder controle, maar die staken in alle hevigheid de kop weer
op na enkele minder nauwkeurige opbouwzetten rond de 35e zet. De druk van wit werd te groot, waarna schijf- en partijverlies zich aandiende.

Jan Hendrik Kok voldeed aan de verwachtingen door Jorn Kruit te kloppen. Hoewel hij de combinatie die hij kon nemen op de 24e zet al had gezien,
twijfelde hij toch een poos want: kan wit de zwarte voorpost op 27 wel winnen? Jan Hendrik nam de goede beslissing, nam de combinatie en won
met geduldig spel de zwarte voorpost en daarna overtuigend de partij.

Joras Ferwerda beleefde een bange middag tegen Henk Jonker die zwart confronteerde met een theoretisch doolhof zonder duidelijke uitweg. Vol
overgave stortte Joras zich op het overleven van de vele valkuilen die hem bedreigden. Een doodeng ogende Bonnard-opstelling nam hij op de koop
toe. De (afgedwongen) dure dam die hij uiteindelijk kon nemen bleek in de praktijk wonderwel goed uit te pakken. In een moeilijk te overzien
afspel slaagde Joras er met de zwarte dam zo goed in de witte stukken te beteugelen dat hij nog winstkansen kreeg. Dat hij die niet wist te
pakken was gezien het voorgaande wel te begrijpen. Een puntendeling was het resultaat.

Jan Willem Hoeve en Jan Hoogterp speelden lange tijd een gelijk opgaande klassieke partij. Toch bouwde Jan Willem met wit zijn lange vleugel in
het gevorderde middenspel onvoorzichtig uit met 43.45-40. Zwart profiteerde op enkele momenten niet om met de krachtzet 8-12 zowel de
witte voorpost op 27 te bedreigen als onder omstandigheden om te schakelen tot een strategie tegen de verzakte korte vleugel. Ook hier
waren de Harderwijkers weer blij met een punt.

Gelukkig doen onze invallers het dit jaar zeer goed. Ton Eekelschot haalde de volle buit binnen tegen Erik Oppedijk die fris aanvallend
speelde met zwart. Maar op de 41e zet speelde hij onvoorzichtig 23-29. Ton zette terecht vol in op een snelle doorbraak door de lange vleugel
van wit. Ook zwart kwam op een dam, maar wit bereikte er twee. Met veel geduld won Ton de zwakste zwarte schijf en later een tweede. Hij stuurde
aan op een overmachtseindspel. Een fraaie overwinning die de hoop op een goede afloop weer nieuw leven inblies.

Ook invaller Aalt van der Kuilen kreeg in de tweede helft van zijn partij tegen Rudolf Smedinga ineens een goede kans. Met actief randspel
hield Aalt het centrumspel van zwart goed in bedwang. Zwart stootte na de vijftigste zet met 22-28 onvoorzichtig op in het centrum. In plaats
van de kroon op het werk te zetten met 58.37-31 speelde wit met schijf 27 en gaf zwart alsnog de kans te ontsnappen.

Een nog grotere onverwachte kans deed zich voor in de partij van Auke Steensma tegen NK-deelnemer van dit jaar: Gabriel Heerma. Auke ging de
hele partij aan de leiding en zette de witspeler onder druk met fris en kundig aanvalsspel. Op de 52e zet, toen alle schijven optimaal meededen
aan de aanval, resulteerde dit zelfs in een regelrechte blunder van wit. In plaats van het sterke spel definitief in winst om te zetten met een
twee-om-twee naar dam, speelde Auke positioneel verder. De computer geeft aan dat 58.9-13 ook nog sterk voordelig is voor zwart. Na de ruil
bereikten de spelers toch nog een gelijkwaardige remisestand.

De laatste partij tussen Gerben de Wit en Kees de Jong eindigde in remise, en daarmee ook de wedstrijd. In de partij stond zwart lange tijd
onder druk door een zwak opgebouwde lange vleugel. Maar net voor de veertigste zet kantelde het voordeel. Zwart vond actief spel tegen de
korte vleugel van wit van wie de speelvrijheid op de andere vleugel bovendien ingeperkt werd. Na moeilijk te berekenen offers en tegenoffers
na de vijftigste zet eindigde de partij in remise. Met 46.24-29 miste zwart waarschijnlijk zijn beste kans op winst.

Het sterke Damgenootschap Het Noorden uit Groningen, kwam 18 november op bezoek in Harderwijk. Ons Eerst begon helaas niet sterk. Daar konden een
paar topprestaties niet meer tegenop. Uitslag: 8-12.

Twee snelle overwinningen door combinaties, waren de basis voor de eindoverwinning van de Groningers. Jan Willem Hoeve zag zich in een
schijnbaar rustige klassieke partij geconfronteerd met een sterke Ghestem-doorstoot (28-22), geplaatst door opponent Bert de Jong. Zwart
had een moeilijke taak om adequaat te reageren (met 32.8-12), maar daarvoor moesten wel een paar varianten nauwkeurig doorgerekend worden.
In de partij was het snel afgelopen. Wit combineerde gedecideerd naar dam, na zwarts gespiegelde tegenactie (23-29). De positie was hopeloos,
en Jan Willem restte niets dan meteen op te geven.

Daarna strooide Bert Dollekamp namens Het Noorden nog extra zout in de wonde, door met een striemende combinatie Kees de Jong te verrassen. Via
onorthodox damgeven kwam de zwartspeler op het vrijgemaakte veld op 47 terecht. Daarvoor had wit trouwens met 28.33-28 al de verkeerde afslag
genomen, waardoor hij in een niet aangename gebonden klassieke stand terechtkwam. Tot dan was het juist de witspeler geweest die op initiatief kon bogen.

Deze nederlagen waren vooral jammer, omdat Gerwin van der Meer op weg was naar een regelrechte sensatie. Hij liet zich niet imponeren door
landelijk topspeler Michiel Kroesbergen en trad zijn tegenstander met fris centrumspel tegemoet. De zwartspeler investeerde diep in een zware
hekstelling, maar moest toegeven dat zijn strategie mislukt was. Nadat de zwartspeler gevlucht was naar de rand, bleef wit sterke centrumzetten
produceren, en zette de kroon op zijn werk met 30.36-31 en twee zetten later 28-23.
Zoals Jan Hendrik aangaf, had wit zich op de 36e zet nog kunnen verdedigen (2-om-2), maar de zwartspeler was het spoor bijster en kon
niet op tijd een verdediging vinden. Gerwin haalde een volledig verdiende (en ‘diepblauwe’) winst binnen. Een heuse topprestatie.

In een boeiende, onregelmatige partij kwam Henry Offenga niet verder dan remise tegen Owen Donkers, na een handige afwikkeling. Jan Hendrik Kok
werd geconfronteerd met gedurfd openingsspel van witspeler Siep Buurke. Zwart speelde nauwkeurig en liet de combinaties in zijn voordeel werken.
Fraai gezien was bijvoorbeeld dat zwart na 20.27-22 met 3×14 slaat en dam of schijfwinst afdwingt. Een zet later moest wit wel in een afruil
berusten (na 33-28) omdat zwart na 1-7 met dammetjes dreigde. Wit had op zijn beurt scherp gezien dat er na 33-28 geen goede dammen voor zwart
inzaten. In het vervolg kwam wit gemakkelijker te staan, maar zwart had voldoende controle voor remise.

Na de overwinning van Jan van Meggelen op Auke Steensma was het pleit voor Ons Eerste beslecht. De Groningse zwartspeler had flexibel spel in
handen nadat de halve hekstelling door wit niet zonder problemen afgebroken kon worden. Dat lukte uiteindelijk wel, maar de omsingelende
kracht van zwart drukte zwaar op de witte stand. Dit resulteerde in de positionele fout 42.33-29. Wit had eerst het nauwkeurige 47-42 moeten
spelen. In de partij boekte zwart een mooie technische overwinning omdat de (hangende) centrumschijven van wit allemaal in bedwang werden
gehouden.

Jaap van de Werfhorst viel uitstekend in en wist 1200+ speler Jacob Pronk knap op een nederlaag te trakteren. De witspeler van Het Noorden
speelde strategisch handig tegen de zwarte schijf op 36 en had licht initiatief. Maar door consequent op het centrum te spelen wist Jaap zich
staande te houden. Uitgesproken sterk was de reactie op wits 40e zet: 21-16. Zwart liet zich niet van de wijs brengen en zocht wederom de
centrumvelden op, en ruilde niet passief terug. Daarna vergiste de witspeler zich en zag niet hoe gevaarlijk het tijdelijke offer met 24-29
was: zwart won een schijf en liep vrolijk door naar dam. Mooi om te zien hoe wit na eerst 23-28 en dan pas damhalen, volledig kansloos is. Fraai
werk!

In zijn partij tegen Floris Tol slaagde Ruurd er in de tweede partijhelft in om toch tot een gezonde flankcentrum stand te komen. In
zijn geliefde speltype bouwde hij het voordeel aardig uit, maar zijn tegenstander glipte in een dunne stand toch naar dam, met remise als
resultaat. Fred Elgersma kon zijn voordeel niet verzilveren in het eindspel tegen René Wijpkema die de zwartspeler eerder in de partij
vervaarlijk op de korte vleugel wist op te sluiten. Maar de afwikkeling van de Groningse witspeler – die het damspel online fraai promoot – was
niet goed, zeker niet toen hij daarna vervolgde met 37-32. Met een trefzekere 2-om-2 stond de witspeler ineens zwaar onder druk. Fred was
met zwart veel sneller op dam dan wit, die bovendien zwaar moest offeren om verder te komen. Op de 58e zet had zwart zich het tussenzetje met de
dam kunnen besparen. Winnend was meteen doorlopen naar tweede dam. Zo werd de eindstand bepaald op 8-12, en komt Ons Eerst in zwaar weer.