DamClubHarderwijk

Het nieuwe jaar was nog maar nauwelijks begonnen en Gwen kon al niet meer wachten om deel te nemen aan een damtoernooi, waarin zij het geleerde in praktijk kon brengen. Op woensdag 3 januari stond het tweede meisjesdamtoernooi van DroomDamsters op het programma. Het eerste DroomDamsters meisjestoernooi dat op 24 juni 2023 werd gehouden in Lunteren was met 40 deelneemsters een groot succes en de dag van dit tweede toernooi beloofde eveneens een geslaagde dag te worden. Om 11:00 uur zaten 42 deelneemsters, die in leeftijd variëren van 6 jaar tot en met 15 jaar, klaar in MFC De Magneet in Hoogeveen om het jaar 2024 al dammend in te luiden. Na de openingszet door voormalig Nederlands B-categoriekampioene Elise Schouten, ging de eerste van de in totaal zeven speelronden van start. In ronde 1 pakte Gwen vrij eenvoudig twee punten tegen Elin de Fouw en ook de tweede ronde tegen Fianna van der Heide verliep vrij voorspoedig en leverde de Ermelose twee punten op. In de ronden die daarop volgden, zette Gwen haar winning streak voort door achtereenvolgens Rozemarijn van der Hoek en Kato Klein te verslaan. Na 8 punten te hebben verzameld in de eerste vier wedstrijden was Gwen de koploper van het klassement.

Stand na vier speelronden

Nu was het tijd voor een lunch en de nodige ontspanning. Om 14:00 uur, nadat alle damsters hun buik hadden gevuld en hun concentratie hadden weten te herpakken werden de laatste drie ronden gespeeld om te bepalen wie zichzelf aan het eind van de dag toernooiwinnares zou mogen noemen. Ook zou dan blijken welke speelsters de winnaressen van hun eigen leeftijdscategorie zijn. In ronde vijf maakte Gwen een misser tegen de 13-jarige Emy van den Berg en moest zij het dambord verlaten zonder punten uit deze wedstrijd. Hoewel deze nederlaag hard aankwam en de tranen rijkelijk vloeiden, was Emy zo aardig om Gwen gerust te stellen. Fouten maken we tenslotte allemaal. Als niemand fouten zou maken, zouden alle partijen eindigen in remise en dat is nu eenmaal niet hoe het werkt. Gwen herpakte zichzelf en ging er in de zesde speelronde weer volledig voor en met een overwinning op Laura Ekkelkamp mocht ze twee punten toevoegen aan de acht punten die ze tot op dat moment had vergaard. De top drie zag er na de voorlaatste ronde als volgt uit:

Zou het Gwen lukken om in de top 3 te eindigen?

De laatste partij van Gwen moest ze strijden tegen de lijstaanvoerdster van dat moment, Fiene Martens. Gwen wist dat dit een zware kluif zou worden, maar haar vastberadenheid om nog één keer te knallen die middag resulteerde in remise tegen Fiene en dat maakte dat Gwens puntentotaal op 11 uit zeven wedstrijden uitkwam. Indy Schouten was te sterk voor Emy van den Berg en zij was met 13 punten de winnares van het tweede DroomDamsters meisjestoernooi. Omdat Fiene een puntje liet liggen tegen Gwen, moest ze met 12 punten genoegen nemen met een tweede plaats in het eindklassement en Gwen eindigde met 11 punten op de derde plaats. Aangezien Indy en Fiene beiden jaren ouder zijn dan Gwen, was Gwen de beste van haar leeftijdsgenoten en won ze de eerste prijs in haar eigen leeftijdscategorie.

Bron: DroomDamsters

In 2022 wilde Gwen meedoen met het jaarlijkse schooldamtoernooi in Harderwijk. Haar vader had in de eerste instantie zo zijn twijfels over haar deelname en dacht dat het verstandiger zou zijn als zij haar focus zou leggen op de sport die zij tot dat moment fanatiek beoefende, namelijk judo. Gwen besloot dit advies in de wind te slaan en tóch te kiezen voor het schooldamtoernooi in plaats van de judotraining. En dat heeft verrassend goed uitgepakt mogen we wel stellen. Ze vond het ‘spelletje’ direct interessant en besloot niet alleen in teamverband, maar ook individueel te gaan dammen. Dit heeft, zoals de meesten van jullie bekend zal zijn, geleid tot een overwinning op het NK van 2023, een deelname aan het EjK in Estland en een prachtig avontuur op het WjK in Polen.

Het is de Gemeente Ermelo niet ontgaan dat Gwen een mooie prestatie heeft geleverd. Zij werd samen met elf andere jonge talenten uit deze gemeente voorgedragen als kandidaat voor de titel Sporttalent van het Jaar 2023. De nominatiecommissie, die onder andere bestaat uit Sarath Hamstra (wethouder Sport gemeente Ermelo), Robin Bunt (Buurtsportcoach van Interactie Sportbedrijf Ermelo B.V.), Frieda Fennell (Ermelo’s weekblad) en Benjamin Moritz (beleidsmedewerker Sport) hebben het twaalftal voorgedragen talenten gereduceerd tot slechts drie kanshebbers voor het winnen deze prestigieuze prijs in de categorie Sporttalent t/m 17 jaar. Degene van de drie overgebleven talenten die de meeste stemmen verzamelt, is degene die zich Sporttalent van het Jaar 2023 mag noemen. Daarom hebben we jullie hulp hard nodig!

Je kunt je stem uitbrengen via interactie-ermelo.nl/stemmen/. Klik op de button ‘Stem nu op jouw sportheld’. Vul vervolgens je e-mailadres en naam in en selecteer de categorie ‘Sporttalent van het jaar t/m 17 jaar’. Selecteer nu Gwen Scholten en stem! Meer is er niet voor nodig om Gwen een stapje dichter bij de titel te brengen. Het is goed om te weten dat er meerdere stemmen per huishouden kunnen worden uitgebracht. Een eventuele partner en/of kinderen mogen dus ook meedoen. Ook vragen we jullie om deze verkiezing onder de aandacht te brengen bij dam(vrienden), familie, kennissen en collega’s. Wie weet kunnen er op deze manier extra stemmen worden verzameld. Die ene stem zal maar net het verschil maken! Er kan worden gestemd tot en met 31 januari 2024. De ontknoping zal, evenals de uitreiking, plaatsvinden op 16 februari 2024 in het Huis van Ermelo. Helpen jullie Gwen op weg naar de overwinning?

Ons Eerste nam uit de reis naar het Friese Ureterp één punt mee terug naar Harderwijk. Daarmee blijft het team ook na zes ronden nog wachten
op de eerste zege van het seizoen, en staat het in de gevarenzone met nog vijf ronden te gaan.

De wedstrijd tegen Oerterp-Drachten begon (weer) wankel. René Schaafsma speelde aanvankelijk een prima partij tegen Peter Boonstra en kon de
hele partij op een licht initiatief bogen, tot in het gevorderde middenspel aan toe. De zwartspeler bleef echter op kansen loeren en
speelde verrassend 19-24 waarmee hij optisch gevaarlijk op kwam zetten.
Wit reageerde geschrokken en trapte meteen in een beslissende combinatie. Eerst een keer achterlopen op 24 en vervolgens opbouwen met
38-32 (schijf 43 kan dan nog ´naar rechts´) en dat was ruim voldoende voor remise geweest.

Gelukkig wist Egbert van Hattem de schade beperkt te houden tegen de makkelijk spelende Katrinus Posthumus die de eerste de beste
mogelijkheid benutte om met wit naar het aanvalsveld 24 te ruilen. Zwart probeerde constructief tot een omsingeling te komen, maar kwam zwaar in
de verdediging. Zeker toen hij werd verrast door wits 23.37-31. Opvangen mag dan niet vanwege een dam. Zwart zag niet beter dan de uitruil met de
witte voorpost op 24 (maar had in plaats van 24.14-19 ondanks alle combinaties toch nog 12-18 kunnen spelen, een mogelijkheid waar hij in
de partij naar had gezocht maar niet kon vinden). Egbert moest toezien hoe wit in de partij op zeer groot voordeel kwam, wat zo goed als zeker
ergens verzilverd had kunnen worden. Toch slaagde hij er zelfs na wits mooi gevonden en vervaarlijke offer 47.23-18 in om precies op tijd
alsnog naar dam te glippen.

De achterstand van Ons Eerste werd penibel toen Ruurd Wuestman verloor van Hendrik Veenstra. De ontwikkeling van de lange vleugel van Ruurd
bleef de hele partij om aandacht vragen. Na de twintigste zet leken de problemen onder controle, maar die staken in alle hevigheid de kop weer
op na enkele minder nauwkeurige opbouwzetten rond de 35e zet. De druk van wit werd te groot, waarna schijf- en partijverlies zich aandiende.

Jan Hendrik Kok voldeed aan de verwachtingen door Jorn Kruit te kloppen. Hoewel hij de combinatie die hij kon nemen op de 24e zet al had gezien,
twijfelde hij toch een poos want: kan wit de zwarte voorpost op 27 wel winnen? Jan Hendrik nam de goede beslissing, nam de combinatie en won
met geduldig spel de zwarte voorpost en daarna overtuigend de partij.

Joras Ferwerda beleefde een bange middag tegen Henk Jonker die zwart confronteerde met een theoretisch doolhof zonder duidelijke uitweg. Vol
overgave stortte Joras zich op het overleven van de vele valkuilen die hem bedreigden. Een doodeng ogende Bonnard-opstelling nam hij op de koop
toe. De (afgedwongen) dure dam die hij uiteindelijk kon nemen bleek in de praktijk wonderwel goed uit te pakken. In een moeilijk te overzien
afspel slaagde Joras er met de zwarte dam zo goed in de witte stukken te beteugelen dat hij nog winstkansen kreeg. Dat hij die niet wist te
pakken was gezien het voorgaande wel te begrijpen. Een puntendeling was het resultaat.

Jan Willem Hoeve en Jan Hoogterp speelden lange tijd een gelijk opgaande klassieke partij. Toch bouwde Jan Willem met wit zijn lange vleugel in
het gevorderde middenspel onvoorzichtig uit met 43.45-40. Zwart profiteerde op enkele momenten niet om met de krachtzet 8-12 zowel de
witte voorpost op 27 te bedreigen als onder omstandigheden om te schakelen tot een strategie tegen de verzakte korte vleugel. Ook hier
waren de Harderwijkers weer blij met een punt.

Gelukkig doen onze invallers het dit jaar zeer goed. Ton Eekelschot haalde de volle buit binnen tegen Erik Oppedijk die fris aanvallend
speelde met zwart. Maar op de 41e zet speelde hij onvoorzichtig 23-29. Ton zette terecht vol in op een snelle doorbraak door de lange vleugel
van wit. Ook zwart kwam op een dam, maar wit bereikte er twee. Met veel geduld won Ton de zwakste zwarte schijf en later een tweede. Hij stuurde
aan op een overmachtseindspel. Een fraaie overwinning die de hoop op een goede afloop weer nieuw leven inblies.

Ook invaller Aalt van der Kuilen kreeg in de tweede helft van zijn partij tegen Rudolf Smedinga ineens een goede kans. Met actief randspel
hield Aalt het centrumspel van zwart goed in bedwang. Zwart stootte na de vijftigste zet met 22-28 onvoorzichtig op in het centrum. In plaats
van de kroon op het werk te zetten met 58.37-31 speelde wit met schijf 27 en gaf zwart alsnog de kans te ontsnappen.

Een nog grotere onverwachte kans deed zich voor in de partij van Auke Steensma tegen NK-deelnemer van dit jaar: Gabriel Heerma. Auke ging de
hele partij aan de leiding en zette de witspeler onder druk met fris en kundig aanvalsspel. Op de 52e zet, toen alle schijven optimaal meededen
aan de aanval, resulteerde dit zelfs in een regelrechte blunder van wit. In plaats van het sterke spel definitief in winst om te zetten met een
twee-om-twee naar dam, speelde Auke positioneel verder. De computer geeft aan dat 58.9-13 ook nog sterk voordelig is voor zwart. Na de ruil
bereikten de spelers toch nog een gelijkwaardige remisestand.

De laatste partij tussen Gerben de Wit en Kees de Jong eindigde in remise, en daarmee ook de wedstrijd. In de partij stond zwart lange tijd
onder druk door een zwak opgebouwde lange vleugel. Maar net voor de veertigste zet kantelde het voordeel. Zwart vond actief spel tegen de
korte vleugel van wit van wie de speelvrijheid op de andere vleugel bovendien ingeperkt werd. Na moeilijk te berekenen offers en tegenoffers
na de vijftigste zet eindigde de partij in remise. Met 46.24-29 miste zwart waarschijnlijk zijn beste kans op winst.

Het sterke Damgenootschap Het Noorden uit Groningen, kwam 18 november op bezoek in Harderwijk. Ons Eerst begon helaas niet sterk. Daar konden een
paar topprestaties niet meer tegenop. Uitslag: 8-12.

Twee snelle overwinningen door combinaties, waren de basis voor de eindoverwinning van de Groningers. Jan Willem Hoeve zag zich in een
schijnbaar rustige klassieke partij geconfronteerd met een sterke Ghestem-doorstoot (28-22), geplaatst door opponent Bert de Jong. Zwart
had een moeilijke taak om adequaat te reageren (met 32.8-12), maar daarvoor moesten wel een paar varianten nauwkeurig doorgerekend worden.
In de partij was het snel afgelopen. Wit combineerde gedecideerd naar dam, na zwarts gespiegelde tegenactie (23-29). De positie was hopeloos,
en Jan Willem restte niets dan meteen op te geven.

Daarna strooide Bert Dollekamp namens Het Noorden nog extra zout in de wonde, door met een striemende combinatie Kees de Jong te verrassen. Via
onorthodox damgeven kwam de zwartspeler op het vrijgemaakte veld op 47 terecht. Daarvoor had wit trouwens met 28.33-28 al de verkeerde afslag
genomen, waardoor hij in een niet aangename gebonden klassieke stand terechtkwam. Tot dan was het juist de witspeler geweest die op initiatief kon bogen.

Deze nederlagen waren vooral jammer, omdat Gerwin van der Meer op weg was naar een regelrechte sensatie. Hij liet zich niet imponeren door
landelijk topspeler Michiel Kroesbergen en trad zijn tegenstander met fris centrumspel tegemoet. De zwartspeler investeerde diep in een zware
hekstelling, maar moest toegeven dat zijn strategie mislukt was. Nadat de zwartspeler gevlucht was naar de rand, bleef wit sterke centrumzetten
produceren, en zette de kroon op zijn werk met 30.36-31 en twee zetten later 28-23.
Zoals Jan Hendrik aangaf, had wit zich op de 36e zet nog kunnen verdedigen (2-om-2), maar de zwartspeler was het spoor bijster en kon
niet op tijd een verdediging vinden. Gerwin haalde een volledig verdiende (en ‘diepblauwe’) winst binnen. Een heuse topprestatie.

In een boeiende, onregelmatige partij kwam Henry Offenga niet verder dan remise tegen Owen Donkers, na een handige afwikkeling. Jan Hendrik Kok
werd geconfronteerd met gedurfd openingsspel van witspeler Siep Buurke. Zwart speelde nauwkeurig en liet de combinaties in zijn voordeel werken.
Fraai gezien was bijvoorbeeld dat zwart na 20.27-22 met 3×14 slaat en dam of schijfwinst afdwingt. Een zet later moest wit wel in een afruil
berusten (na 33-28) omdat zwart na 1-7 met dammetjes dreigde. Wit had op zijn beurt scherp gezien dat er na 33-28 geen goede dammen voor zwart
inzaten. In het vervolg kwam wit gemakkelijker te staan, maar zwart had voldoende controle voor remise.

Na de overwinning van Jan van Meggelen op Auke Steensma was het pleit voor Ons Eerste beslecht. De Groningse zwartspeler had flexibel spel in
handen nadat de halve hekstelling door wit niet zonder problemen afgebroken kon worden. Dat lukte uiteindelijk wel, maar de omsingelende
kracht van zwart drukte zwaar op de witte stand. Dit resulteerde in de positionele fout 42.33-29. Wit had eerst het nauwkeurige 47-42 moeten
spelen. In de partij boekte zwart een mooie technische overwinning omdat de (hangende) centrumschijven van wit allemaal in bedwang werden
gehouden.

Jaap van de Werfhorst viel uitstekend in en wist 1200+ speler Jacob Pronk knap op een nederlaag te trakteren. De witspeler van Het Noorden
speelde strategisch handig tegen de zwarte schijf op 36 en had licht initiatief. Maar door consequent op het centrum te spelen wist Jaap zich
staande te houden. Uitgesproken sterk was de reactie op wits 40e zet: 21-16. Zwart liet zich niet van de wijs brengen en zocht wederom de
centrumvelden op, en ruilde niet passief terug. Daarna vergiste de witspeler zich en zag niet hoe gevaarlijk het tijdelijke offer met 24-29
was: zwart won een schijf en liep vrolijk door naar dam. Mooi om te zien hoe wit na eerst 23-28 en dan pas damhalen, volledig kansloos is. Fraai
werk!

In zijn partij tegen Floris Tol slaagde Ruurd er in de tweede partijhelft in om toch tot een gezonde flankcentrum stand te komen. In
zijn geliefde speltype bouwde hij het voordeel aardig uit, maar zijn tegenstander glipte in een dunne stand toch naar dam, met remise als
resultaat. Fred Elgersma kon zijn voordeel niet verzilveren in het eindspel tegen René Wijpkema die de zwartspeler eerder in de partij
vervaarlijk op de korte vleugel wist op te sluiten. Maar de afwikkeling van de Groningse witspeler – die het damspel online fraai promoot – was
niet goed, zeker niet toen hij daarna vervolgde met 37-32. Met een trefzekere 2-om-2 stond de witspeler ineens zwaar onder druk. Fred was
met zwart veel sneller op dam dan wit, die bovendien zwaar moest offeren om verder te komen. Op de 58e zet had zwart zich het tussenzetje met de
dam kunnen besparen. Winnend was meteen doorlopen naar tweede dam. Zo werd de eindstand bepaald op 8-12, en komt Ons Eerst in zwaar weer.

Na de beslissende nederlaag van DCH2 in de vijfde ronde bij tegen Dammers
uit Oost hadden de Harderwijkers de hoop op een kampioenschap laten varen.

Voor de zesde ronde troffen de dammers in Laren (gld) in DEZ een geduchte
tegenstander in de subtop van 2B.

Met liefst drie invallers leken de Harderwijkers echter tegen de thuisploeg
goed uit de startblokken te komen.

Binnen een uur spelen wisten Gwen Scholten en Gerald van Ark al een schijf
te winnen waarmee een comfortabele 4-0 voorsprong in het verschiet lag. Op
het beslissende moment liet Gwen zich helaas met een damslag nog verrassen
op het moment dat zij zelf met een twee om twee een winnende doorbraak naar
dam kon belonen. Na een fantastisch opgebouwde partij was dit zeker
verdiend, nu bleef zij helaas met lege handen teleurgesteld achter.

Gerald speelde zijn voordeel verder zorgvuldig uit zodat de stand weer snel
in evenwicht was.

Invaller Bert Verloop trof op het achtste bord helaas één van de toppers uit
Laren en moest enigszins kansloos hierin zijn meerdere erkennen. Ondanks het
gevoel dat hij iets aan voordeel had opgebouwd moest jan Pluim berusten in
een puntendeling hetgeen uiteindelijk ook het meest haalbare bleek te zijn.

Eibert Smit leek de hele partij wat onder druk te staan omdat zijn lange
vleugel wat dunnetjes aanvoelde, Eibert werd hier echter totaal niet
zenuwachtig van en combineerde ten koste van enkele schijven naar dam. Het
vervolg van de partij liet aan sportiviteit wat te wensen over en het
tekort aan verdedigende schijven brak eibert nog op waardoor ook hij in
remise moest berusten.

Op het tweede bord leek Bert Foppen vooral tegen zichzelf te spelen door
zich op te laten sluiten op zijn korte vleugel. In Egbert Harkink trof hij
een geduchte tegenstander die hier wel raad mee wist en gedecideerd twee
punten voor zijn ploeg pakte. De strijd werd weer wat spannend nadat Jan
v.d. Pol de op papier zwakte opponent uit Laren langzaam maar zeker op de
pinbank wist te leggen. Met deze overwinning en een tussenstand van 8-6 was
alle hoop gericht op Wouter Foppen. Wouter wist in het middenspel tegen de
sterkhouder van DEZ de damlijn te behalen maar had de pech dat deze met een
gelijk aantal schijven weer werd afgenomen. In het eindspel leek hij nog wat
voordeel over te houden maar mocht hij zich gelukkig prijzen dat zijn
tegenstander een buitenkansje op winst liet lopen waardoor Wouter verdiend
remise pakte en DCH2 met een 9-7 huiswaarts ging.

Vorig jaar deed het team van De Wolderweide, dat bestond uit Adam, Brent, Gwen, Romijn en Sophie, mee aan het jaarlijkse schooldamtoernooi en dat ging boven verwachting goed. Deze Harderwijkse welpjes presteerden het niet alleen om eerste te worden van Harderwijk, maar plaatsten zich ook nog eens voor de landelijke finale. Elke horde die het team moest nemen, zoals de halve finale van Gelderland in Laren (Gld), de finale van Gelderland in Eerbeek en de halve finale van Nederland in Julianadorp maakte de jonge spelers sterker en ze waren het al snel over één ding eens, namelijk dat ze in 2023/2024 met hetzelfde team mee willen doen aan dit leuke toernooi.

Team Wolderweide op de halve finale van Gelderland 2022/2023

Een jaar lang trainden Adam, Brent, Gwen en Sophie vrijwel elke donderdagavond bij DamClub Harderwijk om hun vaardigheden te verbeteren. Het volgende schooldamtoernooi zouden zij vele malen sterker zijn dan het afgelopen jaar en wie weet zit er wel een nóg mooier resultaat in dan de 15de positie die zij vorig jaar behaalden in de finale van Nederland. Week in, week uit werden er slagzetjes geoefend en oefenpartijtjes gespeeld. De teleurstelling was dan ook groot toen bleek dat de vijf spelers die vorig jaar het welpenteam vormden niet per se ook dit jaar in het team zouden komen. Eerst werd er geopperd om lootjes te trekken. Dat vond team Wolderweide, zoals ze zichzelf nog altijd noemen, geen goed idee, want de kans zou wel heel erg klein zijn dat precies hun lootjes getrokken zouden worden. Een alternatief om te bepalen wie er in het team zouden komen, was het spelen van een onderling toernooi. De beste vijf spelers mogen De Wolderweide dan vertegenwoordigen op het NK Schooldammen.

Wolderweide 1 gaat ervoor!

De vier spelers die elke donderdagavond trouw naar de club zijn gegaan om hun daminzicht te vergroten eindigden als de nummers 1,2,3 en 4 op het toernooi. De nummer 5 werd Romijn. Waar de jonge dammers en damsters van groep 6b op hoopten, kwam uit! Ze mogen met hun ‘eigen team’ meedoen met het schooldamtoernooi. Romijn, die het afgelopen jaar nog wat minder fanatiek was in het beoefenen van deze mooie denksport, gaf aan dat ze deze keer elke donderdagavond op de club wil komen trainen. Ze is vastbesloten om een mooie bijdrage te leveren voor het team.

Ook dit jaar is het weer gelukt!

Op 29 november was het dan eindelijk zover. Het moment waar een jaar lang naartoe werd geleefd. De prestatie van vorig jaar smaakt immers naar meer. De ervaring die de spelers in de afgelopen periode hebben opgedaan zou toch voldoende moeten zijn om de overwinning te pakken? Een dertiental teams streden in zeven speelronden, geloot volgens het Zwitsers systeem, om de titel, maar ook om de plaatsing voor de volgende ronde van het toernooi, namelijk de halve finale van Gelderland. Gwen en Adam speelden in elk van de zeven speelronden en Sofie, Brent en Romijn rouleerden om de derde en vierde positie te bezetten. Van de zeven speelronden wonnen de welpen van Wolderweide 1 zeven keer. Met de maximale score van 14 punten werden ze eerste. Wat ook de moeite van het vermelden waard is, is het feit dat de spelers van de 28 partijen die zij hebben gespeeld er maar liefst 27 (!) hebben gewonnen. De overgebleven partij eindigde in remise. Wat een prachtig resultaat waar onze jeugdspelers supertrots mogen zijn!

De eindstand

Tot slot nog even een welverdiende shoutout naar Bert, Fred en Jan Hendrik voor het verzorgen van de damtrainingen voor de welpen in de aanloop naar dit schooldamtoernooi. Bert en Fred, bedankt voor de organisatie van deze geslaagde dag en Jan Hendrik, Auke, Wout en Marco, dank jullie wel voor het klaarzetten van de materialen en voor jullie rol als scheidsrechter gedurende dit evenement. We kunnen met zijn allen terugkijken op een gezellig en geslaagd toernooi!

Het leven van vele jeugdspelers is vrij druk. Er is school en er is huiswerk, een sport en/of hobby naast het dammen en er moet zo nu en dan natuurlijk ook tijd overblijven om af te spreken met vrienden en familie. Daarom leek het een uitkomst om een hybride damtoernooi te organiseren. De oefenronden en het plaatsingstoernooi zouden online op het platform Lidraughts plaatsvinden en enkel de finaledag werd offline bij Damvereniging DES te Lunteren gespeeld. Bertus de Harder, initiatiefnemer en organisator van dit toernooi, hoopte op een forse opkomst en sprak zelfs de hoop uit over een opkomst van meer dan honderd jeugdspelers. Helaas is dit aantal bij lange na niet gehaald. Bertus concludeert dat de jeugd de gezelligheid mist, wanneer de spelers thuis alleen achter hun computer zitten. Er wordt dan ook nagedacht over een ander format voor een volgend (hybride) jeugddamtoernooi.

De eerste oefenronde van dit grotendeels online damtoernooi vond plaats op 11 september. Vanaf deze dag werd er elke maandagavond van 18:45 uur tot 19:30 uur geoefend op Lidraughts. De 26 deelnemers die aan het eerste trainingstoernooitje deelnamen gaven de hoop dat er, nadat zij ook hun damvrienden hadden geïnformeerd over het bestaan van deze online jeugdtraining, de komende weken meer spelers op de maandagavonden achter hun laptop zouden kruipen om mee te doen. Helaas liep dit anders. In de weken die volgenden nam het aantal spelers aanzienlijk af. Een enkele keer waren er nog rond de twintig deelnemers, maar ook aantallen als vijf, zeven en acht deelnemers kwamen op de maandagavonden die volgenden voorbij. De plaatsingstoernooien op 13 en 20 november werden eveneens matig bezocht. Uiteindelijk waren er op de finaledag in Lunteren 14 spelers die tegen elkaar streden om de prijzen.

Full focus op de finaledag

Toen Gwen haar entree maakte in het clubgebouw van DES Lunteren kwam organisator Bertus naar haar toe. Hij had tijdens de online toernooien regelmatig als toeschouwer de partijen gevolgd en hield daarbij nauwlettend de manier van spelen en de uitslagen in de gaten. Bertus vroeg aan Gwen of ze het zag zitten om niet mee te doen met de welpen, maar om zich in plaats daarvan aan te sluiten bij de spelers in de categorie pupillen en aspiranten. Bertus was van mening dat het niveauverschil tussen Gwen en de overige welpen dusdanig groot was, dat het zowel voor Gwen als voor de anderen niet leuk zou zijn. Gwen stemde hier (ietwat twijfelachtig) mee in en werd ingeloot bij de grotere jongens. Ze was niet alleen veruit de jongste speler, ze was ook nog eens het enige meisje en het is toch best indrukwekkend om het te moeten opnemen tegen puberende jongens die tientallen centimeters boven je uit torenen. Desalniettemin heeft Bertus hier een prima inschatting gemaakt en was het achteraf gezien de juiste keuze om Gwen met de pupillen en aspiranten mee te laten doen. De eerste vier wedstrijden won ze vrij overtuigend.

Gwens eerste partijen verliepen vrij soepel

Haar vijfde partij mocht ze het opnemen tegen aspirant Jelte Evers. Jelte had net als Gwen in zijn eerste vier wedstrijden 8 punten weten te verzamelen. Dit was een belangrijke pot, realiseerde Gwen zich, want ze zag het niet gebeuren dat Jelte tegen andere spelers punten zou laten liggen. Toen de partij was afgelopen, kwam had de ene speler met een blij gezicht en de andere speler met een teleurgestelde gelaatsuitdrukking de speelzaal uit. De vrolijke Gwen deelde mede dat het remise was geworden. Voor Gwen voelde het alsof ze een punt had gewonnen, terwijl Jelte de gelijke stand duidelijk als het verliezen van een punt ervoer. De zesde ronde lootte Gwen de dummy. De zevende en laatste wedstrijd wilde ze er nog één keer volledig voor gaan en het lukte haar om ook hier de volle 2 punten te pakken.

Jelte en Gwen mogen het onderling uitvechten

Toen alle partijen gespeeld waren, was het tijd voor de prijsuitreiking. De welpen hadden een duidelijke winnaar. David van Beek scoorde als enige in de welpencategorie 13 punten uit zeven wedstrijden en mocht de eerste prijs in ontvangst nemen. Bij de categorie pupillen en aspiranten was het lastiger te bepalen. Zowel Gwen als Jelte hadden 13 punten uit zeven partijen en ze speelden remise in hun onderlinge partij, maar Bertus had een mooie oplossing. Er was een eerste prijs voor de beste aspirant, maar ook een eerste prijs voor de beste pupil. In overleg met Gwen en Jelte werd besloten dat Gwen mocht kiezen welke beker ze wilde hebben. Jelte zou de andere krijgen. Hier hoefde ze niet lang over na te denken. “Ik wil de aspirantenbeker!”, aldus Gwen. En geef haar eens ongelijk, want zeg nu zelf, hoe gaaf is het om op je negende levensjaar gedeeld eerste te worden in een poule van pupillen en aspiranten?

De prijswinnaars van de categorie pupillen en aspiranten

In navolging van Sinterklaas staat ook het jaarlijkse schooldam kampioenschap van Harderwijk weer voor de deur!

Op woensdagmiddag 29 november spelen 14 welpenteams (groepen 5/6) om 4 plaatsen in de de Halve Finale van Gelderland.
En op woensdagmiddag 6 december is het dan de beurt aan de pupillen (groepen 7/8); 16 teams strijden dan om 5 plaatsen in de HF van Gelderland.
Er zal worden gespeeld in de Aula van De Bogen en publiek is van harte welkom.
De Halve Finales van Gelderland zullen worden gespeeld op zaterdag 27 januari 2024 (plaats is nog niet bekend).

Hoewel het natuurlijk om de teamprestatie zal gaan, zullen kinderen die het persoonlijk goed doen ook worden uitgenodigd om op enkele jeugdclubavonden van DC Harderwijk (donderdagavond van 18:30-19:30 uur ook in De Bogen) onderling uit te maken wie zich de beste welp en pupil van Harderwijk mag noemen. Details hierover zullen later bekend worden gemaakt.

Na een mooie reeks met overwinningen wisten de Harderwijkers dat zij tegen Dammers uit Oost hun borst nat konden maken tegen deze kampioensfavoriet.

In een mooie partij tegen de sterke Jan Masselink wist Ton Eekelschot iets aan voordeel op te bouwen maar nooit voldoende om aanspraak te kunnen maken op een overwinning, omdat beiden geen fouten maakte bleef deze onderlinge strijd onbeslist.

Bij afwezigheid van Wouter van de Berg mocht zijn naamgenoot Wouter Foppen het weer eens gaan proberen. Met Tom Westhof als tegenstander mocht de meest ervaren dammer van DCH hopen op een klein wondertje waarmee hij zijn teamgenoten kon ondersteunen. Na een sterke opening nam Wouter in het middenspel een ijzersterke afruil waarmee hij zeker voordeel zou krijgen. Helaas bleek Wouter een keus in slaan te hebben en koos de verkeerde
voortzetting waardoor hij zich uiteindelijk gewonnen moest geven.

Ook Gerald van Ark kwam prima uit zijn opening met een gelijkwaardige stand. Hij verzuimde net iets te lang te wachten met het oplossen van zijn linkervleugel en overzag een listig ruiltje waarna hij geforceerd een schijf en zijn partij zou verliezen. Het leed voor de thuisploeg werd nog groter toen Jan van de Pol totaal onnodig en vanuit het niets zich gewonnen moest geven.

De nederlaag van de thuisploeg was beslist doordat Eibert Smit in de enige dame in de arena, Alexandra Betting, zijn meerdere moest erkennen. Het lukte Eibert niet om de schijven op zijn rechterflank op te lossen waardoor zijn  verdediging op links niet meer was te redden.

Jan Pluim had met Ben Okken één van de sterkspelers bij DUO en wist vooraf
dat hij met remise tevreden mocht zijn. Jan wist echter zijn tegenstander te
verrassen met een combinatie naar dam die helaas net niet voldoende bleek te
zijn om te winnen zodat hij uiteindelijk toch genoegen moest nemen met zijn
eerste doelstelling.

Ook Jakob de Vries wist zijn tegenstander te verrassen met een combinatie
naar dam welke hij met een schijf winst uiteindelijk weer moest afstaan.
Vervolgens leek Jakob niet de beste voortzetting te kiezen waardoor hij
remise moest toestaan. Als laatste mocht Bert Foppen tegen oud KNDB
voorzitter Johan Haijtink proberen zijn team aan tenminste één winstpartij
te helpen. Na een goed opgebouwde stand waarbij alle kansen op winst
aanwezig leken wist zijn tegenstander toch nog de opening naar remise te
vinden. 4-12

In de thuiswedstrijd tegen DES Lunteren – vorig jaar uit de Ereklasse gedegradeerd – kwam Ons Eerste er niet aan te pas. Het niveauverschil was op sommige borden te groot, en er werden te weinig tegenkansen gecreëerd.

Al snel in de wedstrijd kwamen de Harderwijkers achter. Joras Ferwerda probeerde met rustig en overzichtelijk spel topspeler Henk Klarenbeek van zich af te houden, maar wiegde vooral zichzelf in slaap. Hij trapte in een te eenvoudig zetje.

Jan-Hendrik Kok hield het team in de race door 1200+ speler Paul Wijninga te verslaan. In een spannende klassieke stand vond zwartspeler Wijninga het sterke 21.12-17 waardoor wit niet ten aanval kon trekken via het kerkhofveld. Ook 27.17-21 (waardoor wit schijf 46 moet spelen) en twee zetten later 23-29 zagen er goed uit. Wit moest tegen zijn zin 28-22 wel spelen. Jan Hendrik bleef geconcentreerd in deze complexe stand, en op de 35e zet ging de zwartspeler in de fout. Met het
verrassende 26-21 kan zwart op twee manieren twee schijven slaan, maar beide mogelijkheden falen. Eerst 9-14 was goed geweest.

Fred Elgersma ging voortvarend van start tegen Arjen Timmer. Op de tiende zet had zwart een rustige terugruil kunnen nemen maar Fred koos ervoor scherp verder te spelen. Maar de opbouw met 5-10 (opkomen met 6 was geboden) en zeker 12-17 was teveel van het goede. Met een paar rake
zetten kwam de zwarte stand in de knel, terwijl wit in de actieve omsingeling flexibele zetten kon blijven spelen. Met een bord vol schijven moest Fred offeren, en verloor de partij kansloos.

Ruurd Wuestman zocht na een rustig begin met zwart de spanningen op tegen Johan Top. Dat was niet zonder risico. In plaats van de twee-om-twee terugruil op de 26e zet had wit ook de handige zet 45-40 kunnen spelen. Dan had Ruurd wel 18-23 moeten antwoorden (door verschillende dreigingen), en had de stand er na 31-27×27 een heel ander aanzien gekregen. Vooral met kansen voor wit. Maar dat vergde wel het nodige aan inzicht en durf. In de partij kwam Ruurd met zwart nog tot een voorzichtige aanval maar winstkansen leverde het niet op. Er werd dan ook vroeg tot een puntendeling besloten.

Henry Offenga liet een goed resultaat noteren door Ronald van de Beek op remise te houden. Wit besloot in een laat stadium van de partij om de zwarte aanval af te breken met ruilacties. Maar de zwartspeler volhardde en kwam zet na zet beter in de aanval. De stand zag er gevaarlijk uit voor wit. Toch eindigde de partij nog voor de vijftigste zet in remise omdat Henry met wit zeer handig gebruik maakte van de tegenacties die hem ter beschikking stonden.

Ook Auke Steensma kwam in zijn partij tegen Coen Bommel langzaam maar zeker onder druk te staan, in een totaal andere partij waarbij wit telkens de randen opzocht maar niet tot actief tegenspel kwam. Het zwarte overwicht was groot, maar realisatie niet eenvoudig. Coen haalde met 46.13-19 een tegenactie naar veld 10 eruit, maar had die misschien ook kunnen toelaten met 18-23. De zwarte aanval lijkt dan zeer gevaarlijke vormen aan te nemen. Zwart kreeg weer een beetje grip en kon
met een klein offertje (50.35-30) de remise veiligstellen. Op dat moment – zo liet uw analysator Jan Hendrik Kok zien – had wit met 34-30 nog een speldenprik kunnen uitdelen: 10-15 is dan gevaarlijk, maar 23-29 ruim voldoende voor remise.

Egbert van Hattem haalde een goede remise tegen Erwin van Hierden die met wit veld 15 opzocht. In de lastig te doorgronden opbouwfase koos zwart voor enige controle op de korte vleugel bij wit, en streefde constant een gezonde centrumstand na. De witspeler was creatief en liet een 3-om-3 ruil toe, waarna zwart met enkele opbouwproblemen te kampen had. Egbert draalde echter niet en besloot tegelijkertijd actief en flexibel te spelen. Dat leidde in de partij tot een licht voordelige stand. Misschien had zwart nog nauwkeuriger kunnen spelen, maar in de partij werd het gelijkwaardig remise.

Jan Willem Hoeve slaagde er lange tijd goed in om met actief randspel de aanvalsgolven van Arjan van Galen binnen de perken te houden. Toch kwam de witspeler met een lange termijn strategie richting eindspel nog verrassend ver. In deze fase van het spel is Jan Willem tegen sterke tegenstanders meestal goed op zijn hoede. Ook nu kon hij met een handigheid de remise op de 62e zet veiligstellen.

De hoop op een kleine stunt was ondertussen al vervlogen. Kees de Jong zocht met zwart al heel snel de rand op. Tegenstander Stijn Overeem toonde zich strategisch de beste door vanuit het steunpunt op 27 de zwarte stand onder druk te houden. Kees kwam dan ook zwaar in de verdediging. Op de 39e zet wist zwart geen tegenacties meer te verzinnen tegen het sterke witte steunpunt op 27. Wit won overtuigend.

Gerwin van der Meer verloor kansloos, tegen Peter Hoogteijling. De zwartspeler kwam tot een schone centrumaanval en rondde het vlekkeloos af. Een leerzame partij om na te spelen. Eindstand: 7-13.