DamClubHarderwijk

Het sterke Damgenootschap Het Noorden uit Groningen, kwam 18 november op bezoek in Harderwijk. Ons Eerst begon helaas niet sterk. Daar konden een
paar topprestaties niet meer tegenop. Uitslag: 8-12.

Twee snelle overwinningen door combinaties, waren de basis voor de eindoverwinning van de Groningers. Jan Willem Hoeve zag zich in een
schijnbaar rustige klassieke partij geconfronteerd met een sterke Ghestem-doorstoot (28-22), geplaatst door opponent Bert de Jong. Zwart
had een moeilijke taak om adequaat te reageren (met 32.8-12), maar daarvoor moesten wel een paar varianten nauwkeurig doorgerekend worden.
In de partij was het snel afgelopen. Wit combineerde gedecideerd naar dam, na zwarts gespiegelde tegenactie (23-29). De positie was hopeloos,
en Jan Willem restte niets dan meteen op te geven.

Daarna strooide Bert Dollekamp namens Het Noorden nog extra zout in de wonde, door met een striemende combinatie Kees de Jong te verrassen. Via
onorthodox damgeven kwam de zwartspeler op het vrijgemaakte veld op 47 terecht. Daarvoor had wit trouwens met 28.33-28 al de verkeerde afslag
genomen, waardoor hij in een niet aangename gebonden klassieke stand terechtkwam. Tot dan was het juist de witspeler geweest die op initiatief kon bogen.

Deze nederlagen waren vooral jammer, omdat Gerwin van der Meer op weg was naar een regelrechte sensatie. Hij liet zich niet imponeren door
landelijk topspeler Michiel Kroesbergen en trad zijn tegenstander met fris centrumspel tegemoet. De zwartspeler investeerde diep in een zware
hekstelling, maar moest toegeven dat zijn strategie mislukt was. Nadat de zwartspeler gevlucht was naar de rand, bleef wit sterke centrumzetten
produceren, en zette de kroon op zijn werk met 30.36-31 en twee zetten later 28-23.
Zoals Jan Hendrik aangaf, had wit zich op de 36e zet nog kunnen verdedigen (2-om-2), maar de zwartspeler was het spoor bijster en kon
niet op tijd een verdediging vinden. Gerwin haalde een volledig verdiende (en ‘diepblauwe’) winst binnen. Een heuse topprestatie.

In een boeiende, onregelmatige partij kwam Henry Offenga niet verder dan remise tegen Owen Donkers, na een handige afwikkeling. Jan Hendrik Kok
werd geconfronteerd met gedurfd openingsspel van witspeler Siep Buurke. Zwart speelde nauwkeurig en liet de combinaties in zijn voordeel werken.
Fraai gezien was bijvoorbeeld dat zwart na 20.27-22 met 3×14 slaat en dam of schijfwinst afdwingt. Een zet later moest wit wel in een afruil
berusten (na 33-28) omdat zwart na 1-7 met dammetjes dreigde. Wit had op zijn beurt scherp gezien dat er na 33-28 geen goede dammen voor zwart
inzaten. In het vervolg kwam wit gemakkelijker te staan, maar zwart had voldoende controle voor remise.

Na de overwinning van Jan van Meggelen op Auke Steensma was het pleit voor Ons Eerste beslecht. De Groningse zwartspeler had flexibel spel in
handen nadat de halve hekstelling door wit niet zonder problemen afgebroken kon worden. Dat lukte uiteindelijk wel, maar de omsingelende
kracht van zwart drukte zwaar op de witte stand. Dit resulteerde in de positionele fout 42.33-29. Wit had eerst het nauwkeurige 47-42 moeten
spelen. In de partij boekte zwart een mooie technische overwinning omdat de (hangende) centrumschijven van wit allemaal in bedwang werden
gehouden.

Jaap van de Werfhorst viel uitstekend in en wist 1200+ speler Jacob Pronk knap op een nederlaag te trakteren. De witspeler van Het Noorden
speelde strategisch handig tegen de zwarte schijf op 36 en had licht initiatief. Maar door consequent op het centrum te spelen wist Jaap zich
staande te houden. Uitgesproken sterk was de reactie op wits 40e zet: 21-16. Zwart liet zich niet van de wijs brengen en zocht wederom de
centrumvelden op, en ruilde niet passief terug. Daarna vergiste de witspeler zich en zag niet hoe gevaarlijk het tijdelijke offer met 24-29
was: zwart won een schijf en liep vrolijk door naar dam. Mooi om te zien hoe wit na eerst 23-28 en dan pas damhalen, volledig kansloos is. Fraai
werk!

In zijn partij tegen Floris Tol slaagde Ruurd er in de tweede partijhelft in om toch tot een gezonde flankcentrum stand te komen. In
zijn geliefde speltype bouwde hij het voordeel aardig uit, maar zijn tegenstander glipte in een dunne stand toch naar dam, met remise als
resultaat. Fred Elgersma kon zijn voordeel niet verzilveren in het eindspel tegen René Wijpkema die de zwartspeler eerder in de partij
vervaarlijk op de korte vleugel wist op te sluiten. Maar de afwikkeling van de Groningse witspeler – die het damspel online fraai promoot – was
niet goed, zeker niet toen hij daarna vervolgde met 37-32. Met een trefzekere 2-om-2 stond de witspeler ineens zwaar onder druk. Fred was
met zwart veel sneller op dam dan wit, die bovendien zwaar moest offeren om verder te komen. Op de 58e zet had zwart zich het tussenzetje met de
dam kunnen besparen. Winnend was meteen doorlopen naar tweede dam. Zo werd de eindstand bepaald op 8-12, en komt Ons Eerst in zwaar weer.

Na de beslissende nederlaag van DCH2 in de vijfde ronde bij tegen Dammers
uit Oost hadden de Harderwijkers de hoop op een kampioenschap laten varen.

Voor de zesde ronde troffen de dammers in Laren (gld) in DEZ een geduchte
tegenstander in de subtop van 2B.

Met liefst drie invallers leken de Harderwijkers echter tegen de thuisploeg
goed uit de startblokken te komen.

Binnen een uur spelen wisten Gwen Scholten en Gerald van Ark al een schijf
te winnen waarmee een comfortabele 4-0 voorsprong in het verschiet lag. Op
het beslissende moment liet Gwen zich helaas met een damslag nog verrassen
op het moment dat zij zelf met een twee om twee een winnende doorbraak naar
dam kon belonen. Na een fantastisch opgebouwde partij was dit zeker
verdiend, nu bleef zij helaas met lege handen teleurgesteld achter.

Gerald speelde zijn voordeel verder zorgvuldig uit zodat de stand weer snel
in evenwicht was.

Invaller Bert Verloop trof op het achtste bord helaas één van de toppers uit
Laren en moest enigszins kansloos hierin zijn meerdere erkennen. Ondanks het
gevoel dat hij iets aan voordeel had opgebouwd moest jan Pluim berusten in
een puntendeling hetgeen uiteindelijk ook het meest haalbare bleek te zijn.

Eibert Smit leek de hele partij wat onder druk te staan omdat zijn lange
vleugel wat dunnetjes aanvoelde, Eibert werd hier echter totaal niet
zenuwachtig van en combineerde ten koste van enkele schijven naar dam. Het
vervolg van de partij liet aan sportiviteit wat te wensen over en het
tekort aan verdedigende schijven brak eibert nog op waardoor ook hij in
remise moest berusten.

Op het tweede bord leek Bert Foppen vooral tegen zichzelf te spelen door
zich op te laten sluiten op zijn korte vleugel. In Egbert Harkink trof hij
een geduchte tegenstander die hier wel raad mee wist en gedecideerd twee
punten voor zijn ploeg pakte. De strijd werd weer wat spannend nadat Jan
v.d. Pol de op papier zwakte opponent uit Laren langzaam maar zeker op de
pinbank wist te leggen. Met deze overwinning en een tussenstand van 8-6 was
alle hoop gericht op Wouter Foppen. Wouter wist in het middenspel tegen de
sterkhouder van DEZ de damlijn te behalen maar had de pech dat deze met een
gelijk aantal schijven weer werd afgenomen. In het eindspel leek hij nog wat
voordeel over te houden maar mocht hij zich gelukkig prijzen dat zijn
tegenstander een buitenkansje op winst liet lopen waardoor Wouter verdiend
remise pakte en DCH2 met een 9-7 huiswaarts ging.

Vorig jaar deed het team van De Wolderweide, dat bestond uit Adam, Brent, Gwen, Romijn en Sophie, mee aan het jaarlijkse schooldamtoernooi en dat ging boven verwachting goed. Deze Harderwijkse welpjes presteerden het niet alleen om eerste te worden van Harderwijk, maar plaatsten zich ook nog eens voor de landelijke finale. Elke horde die het team moest nemen, zoals de halve finale van Gelderland in Laren (Gld), de finale van Gelderland in Eerbeek en de halve finale van Nederland in Julianadorp maakte de jonge spelers sterker en ze waren het al snel over één ding eens, namelijk dat ze in 2023/2024 met hetzelfde team mee willen doen aan dit leuke toernooi.

Team Wolderweide op de halve finale van Gelderland 2022/2023

Een jaar lang trainden Adam, Brent, Gwen en Sophie vrijwel elke donderdagavond bij DamClub Harderwijk om hun vaardigheden te verbeteren. Het volgende schooldamtoernooi zouden zij vele malen sterker zijn dan het afgelopen jaar en wie weet zit er wel een nóg mooier resultaat in dan de 15de positie die zij vorig jaar behaalden in de finale van Nederland. Week in, week uit werden er slagzetjes geoefend en oefenpartijtjes gespeeld. De teleurstelling was dan ook groot toen bleek dat de vijf spelers die vorig jaar het welpenteam vormden niet per se ook dit jaar in het team zouden komen. Eerst werd er geopperd om lootjes te trekken. Dat vond team Wolderweide, zoals ze zichzelf nog altijd noemen, geen goed idee, want de kans zou wel heel erg klein zijn dat precies hun lootjes getrokken zouden worden. Een alternatief om te bepalen wie er in het team zouden komen, was het spelen van een onderling toernooi. De beste vijf spelers mogen De Wolderweide dan vertegenwoordigen op het NK Schooldammen.

Wolderweide 1 gaat ervoor!

De vier spelers die elke donderdagavond trouw naar de club zijn gegaan om hun daminzicht te vergroten eindigden als de nummers 1,2,3 en 4 op het toernooi. De nummer 5 werd Romijn. Waar de jonge dammers en damsters van groep 6b op hoopten, kwam uit! Ze mogen met hun ‘eigen team’ meedoen met het schooldamtoernooi. Romijn, die het afgelopen jaar nog wat minder fanatiek was in het beoefenen van deze mooie denksport, gaf aan dat ze deze keer elke donderdagavond op de club wil komen trainen. Ze is vastbesloten om een mooie bijdrage te leveren voor het team.

Ook dit jaar is het weer gelukt!

Op 29 november was het dan eindelijk zover. Het moment waar een jaar lang naartoe werd geleefd. De prestatie van vorig jaar smaakt immers naar meer. De ervaring die de spelers in de afgelopen periode hebben opgedaan zou toch voldoende moeten zijn om de overwinning te pakken? Een dertiental teams streden in zeven speelronden, geloot volgens het Zwitsers systeem, om de titel, maar ook om de plaatsing voor de volgende ronde van het toernooi, namelijk de halve finale van Gelderland. Gwen en Adam speelden in elk van de zeven speelronden en Sofie, Brent en Romijn rouleerden om de derde en vierde positie te bezetten. Van de zeven speelronden wonnen de welpen van Wolderweide 1 zeven keer. Met de maximale score van 14 punten werden ze eerste. Wat ook de moeite van het vermelden waard is, is het feit dat de spelers van de 28 partijen die zij hebben gespeeld er maar liefst 27 (!) hebben gewonnen. De overgebleven partij eindigde in remise. Wat een prachtig resultaat waar onze jeugdspelers supertrots mogen zijn!

De eindstand

Tot slot nog even een welverdiende shoutout naar Bert, Fred en Jan Hendrik voor het verzorgen van de damtrainingen voor de welpen in de aanloop naar dit schooldamtoernooi. Bert en Fred, bedankt voor de organisatie van deze geslaagde dag en Jan Hendrik, Auke, Wout en Marco, dank jullie wel voor het klaarzetten van de materialen en voor jullie rol als scheidsrechter gedurende dit evenement. We kunnen met zijn allen terugkijken op een gezellig en geslaagd toernooi!

Het leven van vele jeugdspelers is vrij druk. Er is school en er is huiswerk, een sport en/of hobby naast het dammen en er moet zo nu en dan natuurlijk ook tijd overblijven om af te spreken met vrienden en familie. Daarom leek het een uitkomst om een hybride damtoernooi te organiseren. De oefenronden en het plaatsingstoernooi zouden online op het platform Lidraughts plaatsvinden en enkel de finaledag werd offline bij Damvereniging DES te Lunteren gespeeld. Bertus de Harder, initiatiefnemer en organisator van dit toernooi, hoopte op een forse opkomst en sprak zelfs de hoop uit over een opkomst van meer dan honderd jeugdspelers. Helaas is dit aantal bij lange na niet gehaald. Bertus concludeert dat de jeugd de gezelligheid mist, wanneer de spelers thuis alleen achter hun computer zitten. Er wordt dan ook nagedacht over een ander format voor een volgend (hybride) jeugddamtoernooi.

De eerste oefenronde van dit grotendeels online damtoernooi vond plaats op 11 september. Vanaf deze dag werd er elke maandagavond van 18:45 uur tot 19:30 uur geoefend op Lidraughts. De 26 deelnemers die aan het eerste trainingstoernooitje deelnamen gaven de hoop dat er, nadat zij ook hun damvrienden hadden geïnformeerd over het bestaan van deze online jeugdtraining, de komende weken meer spelers op de maandagavonden achter hun laptop zouden kruipen om mee te doen. Helaas liep dit anders. In de weken die volgenden nam het aantal spelers aanzienlijk af. Een enkele keer waren er nog rond de twintig deelnemers, maar ook aantallen als vijf, zeven en acht deelnemers kwamen op de maandagavonden die volgenden voorbij. De plaatsingstoernooien op 13 en 20 november werden eveneens matig bezocht. Uiteindelijk waren er op de finaledag in Lunteren 14 spelers die tegen elkaar streden om de prijzen.

Full focus op de finaledag

Toen Gwen haar entree maakte in het clubgebouw van DES Lunteren kwam organisator Bertus naar haar toe. Hij had tijdens de online toernooien regelmatig als toeschouwer de partijen gevolgd en hield daarbij nauwlettend de manier van spelen en de uitslagen in de gaten. Bertus vroeg aan Gwen of ze het zag zitten om niet mee te doen met de welpen, maar om zich in plaats daarvan aan te sluiten bij de spelers in de categorie pupillen en aspiranten. Bertus was van mening dat het niveauverschil tussen Gwen en de overige welpen dusdanig groot was, dat het zowel voor Gwen als voor de anderen niet leuk zou zijn. Gwen stemde hier (ietwat twijfelachtig) mee in en werd ingeloot bij de grotere jongens. Ze was niet alleen veruit de jongste speler, ze was ook nog eens het enige meisje en het is toch best indrukwekkend om het te moeten opnemen tegen puberende jongens die tientallen centimeters boven je uit torenen. Desalniettemin heeft Bertus hier een prima inschatting gemaakt en was het achteraf gezien de juiste keuze om Gwen met de pupillen en aspiranten mee te laten doen. De eerste vier wedstrijden won ze vrij overtuigend.

Gwens eerste partijen verliepen vrij soepel

Haar vijfde partij mocht ze het opnemen tegen aspirant Jelte Evers. Jelte had net als Gwen in zijn eerste vier wedstrijden 8 punten weten te verzamelen. Dit was een belangrijke pot, realiseerde Gwen zich, want ze zag het niet gebeuren dat Jelte tegen andere spelers punten zou laten liggen. Toen de partij was afgelopen, kwam had de ene speler met een blij gezicht en de andere speler met een teleurgestelde gelaatsuitdrukking de speelzaal uit. De vrolijke Gwen deelde mede dat het remise was geworden. Voor Gwen voelde het alsof ze een punt had gewonnen, terwijl Jelte de gelijke stand duidelijk als het verliezen van een punt ervoer. De zesde ronde lootte Gwen de dummy. De zevende en laatste wedstrijd wilde ze er nog één keer volledig voor gaan en het lukte haar om ook hier de volle 2 punten te pakken.

Jelte en Gwen mogen het onderling uitvechten

Toen alle partijen gespeeld waren, was het tijd voor de prijsuitreiking. De welpen hadden een duidelijke winnaar. David van Beek scoorde als enige in de welpencategorie 13 punten uit zeven wedstrijden en mocht de eerste prijs in ontvangst nemen. Bij de categorie pupillen en aspiranten was het lastiger te bepalen. Zowel Gwen als Jelte hadden 13 punten uit zeven partijen en ze speelden remise in hun onderlinge partij, maar Bertus had een mooie oplossing. Er was een eerste prijs voor de beste aspirant, maar ook een eerste prijs voor de beste pupil. In overleg met Gwen en Jelte werd besloten dat Gwen mocht kiezen welke beker ze wilde hebben. Jelte zou de andere krijgen. Hier hoefde ze niet lang over na te denken. “Ik wil de aspirantenbeker!”, aldus Gwen. En geef haar eens ongelijk, want zeg nu zelf, hoe gaaf is het om op je negende levensjaar gedeeld eerste te worden in een poule van pupillen en aspiranten?

De prijswinnaars van de categorie pupillen en aspiranten

In navolging van Sinterklaas staat ook het jaarlijkse schooldam kampioenschap van Harderwijk weer voor de deur!

Op woensdagmiddag 29 november spelen 14 welpenteams (groepen 5/6) om 4 plaatsen in de de Halve Finale van Gelderland.
En op woensdagmiddag 6 december is het dan de beurt aan de pupillen (groepen 7/8); 16 teams strijden dan om 5 plaatsen in de HF van Gelderland.
Er zal worden gespeeld in de Aula van De Bogen en publiek is van harte welkom.
De Halve Finales van Gelderland zullen worden gespeeld op zaterdag 27 januari 2024 (plaats is nog niet bekend).

Hoewel het natuurlijk om de teamprestatie zal gaan, zullen kinderen die het persoonlijk goed doen ook worden uitgenodigd om op enkele jeugdclubavonden van DC Harderwijk (donderdagavond van 18:30-19:30 uur ook in De Bogen) onderling uit te maken wie zich de beste welp en pupil van Harderwijk mag noemen. Details hierover zullen later bekend worden gemaakt.

Na een mooie reeks met overwinningen wisten de Harderwijkers dat zij tegen Dammers uit Oost hun borst nat konden maken tegen deze kampioensfavoriet.

In een mooie partij tegen de sterke Jan Masselink wist Ton Eekelschot iets aan voordeel op te bouwen maar nooit voldoende om aanspraak te kunnen maken op een overwinning, omdat beiden geen fouten maakte bleef deze onderlinge strijd onbeslist.

Bij afwezigheid van Wouter van de Berg mocht zijn naamgenoot Wouter Foppen het weer eens gaan proberen. Met Tom Westhof als tegenstander mocht de meest ervaren dammer van DCH hopen op een klein wondertje waarmee hij zijn teamgenoten kon ondersteunen. Na een sterke opening nam Wouter in het middenspel een ijzersterke afruil waarmee hij zeker voordeel zou krijgen. Helaas bleek Wouter een keus in slaan te hebben en koos de verkeerde
voortzetting waardoor hij zich uiteindelijk gewonnen moest geven.

Ook Gerald van Ark kwam prima uit zijn opening met een gelijkwaardige stand. Hij verzuimde net iets te lang te wachten met het oplossen van zijn linkervleugel en overzag een listig ruiltje waarna hij geforceerd een schijf en zijn partij zou verliezen. Het leed voor de thuisploeg werd nog groter toen Jan van de Pol totaal onnodig en vanuit het niets zich gewonnen moest geven.

De nederlaag van de thuisploeg was beslist doordat Eibert Smit in de enige dame in de arena, Alexandra Betting, zijn meerdere moest erkennen. Het lukte Eibert niet om de schijven op zijn rechterflank op te lossen waardoor zijn  verdediging op links niet meer was te redden.

Jan Pluim had met Ben Okken één van de sterkspelers bij DUO en wist vooraf
dat hij met remise tevreden mocht zijn. Jan wist echter zijn tegenstander te
verrassen met een combinatie naar dam die helaas net niet voldoende bleek te
zijn om te winnen zodat hij uiteindelijk toch genoegen moest nemen met zijn
eerste doelstelling.

Ook Jakob de Vries wist zijn tegenstander te verrassen met een combinatie
naar dam welke hij met een schijf winst uiteindelijk weer moest afstaan.
Vervolgens leek Jakob niet de beste voortzetting te kiezen waardoor hij
remise moest toestaan. Als laatste mocht Bert Foppen tegen oud KNDB
voorzitter Johan Haijtink proberen zijn team aan tenminste één winstpartij
te helpen. Na een goed opgebouwde stand waarbij alle kansen op winst
aanwezig leken wist zijn tegenstander toch nog de opening naar remise te
vinden. 4-12

In de thuiswedstrijd tegen DES Lunteren – vorig jaar uit de Ereklasse gedegradeerd – kwam Ons Eerste er niet aan te pas. Het niveauverschil was op sommige borden te groot, en er werden te weinig tegenkansen gecreëerd.

Al snel in de wedstrijd kwamen de Harderwijkers achter. Joras Ferwerda probeerde met rustig en overzichtelijk spel topspeler Henk Klarenbeek van zich af te houden, maar wiegde vooral zichzelf in slaap. Hij trapte in een te eenvoudig zetje.

Jan-Hendrik Kok hield het team in de race door 1200+ speler Paul Wijninga te verslaan. In een spannende klassieke stand vond zwartspeler Wijninga het sterke 21.12-17 waardoor wit niet ten aanval kon trekken via het kerkhofveld. Ook 27.17-21 (waardoor wit schijf 46 moet spelen) en twee zetten later 23-29 zagen er goed uit. Wit moest tegen zijn zin 28-22 wel spelen. Jan Hendrik bleef geconcentreerd in deze complexe stand, en op de 35e zet ging de zwartspeler in de fout. Met het
verrassende 26-21 kan zwart op twee manieren twee schijven slaan, maar beide mogelijkheden falen. Eerst 9-14 was goed geweest.

Fred Elgersma ging voortvarend van start tegen Arjen Timmer. Op de tiende zet had zwart een rustige terugruil kunnen nemen maar Fred koos ervoor scherp verder te spelen. Maar de opbouw met 5-10 (opkomen met 6 was geboden) en zeker 12-17 was teveel van het goede. Met een paar rake
zetten kwam de zwarte stand in de knel, terwijl wit in de actieve omsingeling flexibele zetten kon blijven spelen. Met een bord vol schijven moest Fred offeren, en verloor de partij kansloos.

Ruurd Wuestman zocht na een rustig begin met zwart de spanningen op tegen Johan Top. Dat was niet zonder risico. In plaats van de twee-om-twee terugruil op de 26e zet had wit ook de handige zet 45-40 kunnen spelen. Dan had Ruurd wel 18-23 moeten antwoorden (door verschillende dreigingen), en had de stand er na 31-27×27 een heel ander aanzien gekregen. Vooral met kansen voor wit. Maar dat vergde wel het nodige aan inzicht en durf. In de partij kwam Ruurd met zwart nog tot een voorzichtige aanval maar winstkansen leverde het niet op. Er werd dan ook vroeg tot een puntendeling besloten.

Henry Offenga liet een goed resultaat noteren door Ronald van de Beek op remise te houden. Wit besloot in een laat stadium van de partij om de zwarte aanval af te breken met ruilacties. Maar de zwartspeler volhardde en kwam zet na zet beter in de aanval. De stand zag er gevaarlijk uit voor wit. Toch eindigde de partij nog voor de vijftigste zet in remise omdat Henry met wit zeer handig gebruik maakte van de tegenacties die hem ter beschikking stonden.

Ook Auke Steensma kwam in zijn partij tegen Coen Bommel langzaam maar zeker onder druk te staan, in een totaal andere partij waarbij wit telkens de randen opzocht maar niet tot actief tegenspel kwam. Het zwarte overwicht was groot, maar realisatie niet eenvoudig. Coen haalde met 46.13-19 een tegenactie naar veld 10 eruit, maar had die misschien ook kunnen toelaten met 18-23. De zwarte aanval lijkt dan zeer gevaarlijke vormen aan te nemen. Zwart kreeg weer een beetje grip en kon
met een klein offertje (50.35-30) de remise veiligstellen. Op dat moment – zo liet uw analysator Jan Hendrik Kok zien – had wit met 34-30 nog een speldenprik kunnen uitdelen: 10-15 is dan gevaarlijk, maar 23-29 ruim voldoende voor remise.

Egbert van Hattem haalde een goede remise tegen Erwin van Hierden die met wit veld 15 opzocht. In de lastig te doorgronden opbouwfase koos zwart voor enige controle op de korte vleugel bij wit, en streefde constant een gezonde centrumstand na. De witspeler was creatief en liet een 3-om-3 ruil toe, waarna zwart met enkele opbouwproblemen te kampen had. Egbert draalde echter niet en besloot tegelijkertijd actief en flexibel te spelen. Dat leidde in de partij tot een licht voordelige stand. Misschien had zwart nog nauwkeuriger kunnen spelen, maar in de partij werd het gelijkwaardig remise.

Jan Willem Hoeve slaagde er lange tijd goed in om met actief randspel de aanvalsgolven van Arjan van Galen binnen de perken te houden. Toch kwam de witspeler met een lange termijn strategie richting eindspel nog verrassend ver. In deze fase van het spel is Jan Willem tegen sterke tegenstanders meestal goed op zijn hoede. Ook nu kon hij met een handigheid de remise op de 62e zet veiligstellen.

De hoop op een kleine stunt was ondertussen al vervlogen. Kees de Jong zocht met zwart al heel snel de rand op. Tegenstander Stijn Overeem toonde zich strategisch de beste door vanuit het steunpunt op 27 de zwarte stand onder druk te houden. Kees kwam dan ook zwaar in de verdediging. Op de 39e zet wist zwart geen tegenacties meer te verzinnen tegen het sterke witte steunpunt op 27. Wit won overtuigend.

Gerwin van der Meer verloor kansloos, tegen Peter Hoogteijling. De zwartspeler kwam tot een schone centrumaanval en rondde het vlekkeloos af. Een leerzame partij om na te spelen. Eindstand: 7-13.

Nadat het tweede team van DCH in de derde ronde in Heerenveen niet verder
kwamen dan een gelijkspel tegen het derde team van Heerenveen moesten de
Harderwijkers het in de vierde ronde thuis opnemen het tweede team van
Heerenveen. Zoals mocht worden verwacht een lastige tegenstander waartegen
kansjes zouden ontstaan op een positief resultaat.

Jan v.d. Pol en Eibert Smit zorgden ervoor dat met twee keer remise de stand
na drie uur dammen in evenwicht bleef.

De Harderwijkers kwamen op een verdiende voorsprong doordat Bert Foppen zijn
opponent uiteindelijk pas in het eindspel tot overgave wist te dwingen.
Vanuit een aanvallende partij wist Bert het eindspel net iets beter door te
rekenen zodat in een vier om vier stand duidelijk werd dat hij deze
overwinning niet meer zou laten lopen.

Volledig tegen de verwachting in en totaal onnodig kwamen de Friezen weer
langszij nadat Jan Pluim in een goed verzorgde partij in het eindspel de
verkeerde keuzes maakte.

Ton Eekelschot, Gerald van Ark en Jaap van de Werfhorst leken wat voordeel
opgebouwd te hebben maar beten zich ook stuk op hun taai verdedigende
tegenstanders.

Met alleen Wout Mensink nog achter het bord met een veelbelovende stand
hield DCH nog steeds goeie hoop op de winst. Wout wist na bijna vijf uur
dammen zijn voordeel zodanig uit te bouwen dat ook hij deze niet meer zou
laten lopen waarmee de eindstand in het voordeel van de thuisploeg met 9-7
werd beslist.

Gisteravond werden er drie examens afgenomen bij damclub Harderwijk.
Guus en Aron behaalden beide het diploma van De Eerste Zet en Adam het diploma van De Tweede Zet!
Gefeliciteerd mannen, op naar het volgende level …

Namens Damclub Harderwijk

Het WjK Blitz was het laatste toernooi van dit evenement en werd in een razendsnel tempo afgerond. De eerste van de negen wedstrijdronden begon om 09:00 uur en de laatste ronde stond om 12:25 uur op het programma. Voordat Gwen haar eerste wedstrijd tegen Oleksandra Skydan ging spelen, moesten er nog wat andere belangrijke zaken geregeld worden. Zo is Gwen opgestaan, heeft ze zich opgefrist en aangekleed en is ze om 07:15 uur aangeschoven voor het ontbijt. Het belangrijkste van alles is dat ze, voordat ze aan haar eigen partijen begon, de heren van DCH1 en DCH2 via een voicebericht succes heeft gewenst voor hun wedstrijden van vandaag in de Nationale Clubcompetitie.

Gwen samen met haar coach

De eerste wedstrijd tegen Oleksandra ging gesmeerd. Ze pakte twee punten en werd vervolgens geloot tegen Varvara Ivanova. Gwen verloor doordat ze door haar tijd heen was. Ze baalde hier stevig van, want ze was er van overtuigd dat het anders nog remise had kunnen worden. Wedstrijd drie mocht Gwen het opnemen tegen Malwina Wladyka. Deze strijd leverde haar twee punten op. Gerelmaa Ganbat, die ze in ronde vier trof, was helaas een maatje te groot. In de partij tegen Rezija Rina ging Gwen er wél met de winst vandoor, maar in de partij die daarop volgde, lukte het haar niet om een punt te pakken tegen Danuta Bozejewicz. Partij nummer zeven tegen Milena Kuszaj resulteerde in twee punten en de strijd tussen Ramona Serpane in match acht eindigde in remise. Jammer genoeg kon Gwen het toernooi niet afsluiten met een overwinning of remise in partij nummer negen, maar met negen punten uit evenveel wedstrijden eigent ze zich toch een positie in de middenmoot toe, namelijk een 14de plaats in de eindstand.

De eindstand van het WjK Blitz 2023

Alle wedstrijden zijn gespeeld, alle drie de toernooien zijn tot een eind gekomen en de prijzen zijn verdeeld. Zo leek het althans. Het Rapid toernooi van gisteren in de categorie B13 kreeg nog een staartje. Twee deelnemers uit Mongolië hadden besloten dat het gunstig zou zijn om in de laatste partij remise te spelen. De uitslag van de partij die op de tafel naast hen werd gespeeld, was al bekend en zij hadden berekend dat ze bij remise op de eerste en derde plaats in het eindklassement zouden komen te staan. Wat deze jongens niet beseften, was dat het moment waarop zij het op een akkoordje gooiden, werd vastgelegd door TeamNL coach Heike. Na het tonen van de video aan de arbitrage werd besloten dat de jongens beiden nul punten kregen voor deze laatste wedstrijd. Als gevolg van dit besluit pakte de Oekraïense Lev Poretskyi de eerste prijs en mocht onze eigen Alexei Ovsyanko geheel onverwacht toch nog een bronzen plak in ontvangst nemen.

De trotse Nederlandse spelers met hun diploma’s, medailles en bekers

Nu het WjK van 2023 voorbij is, kwam TeamNL nog een laatste keer tezamen voor een nabespreking, het vieren van de overwinningen en lieten de spelers en coaches de TeamNL-yell nog één keer luidkeels horen in hun Holland House. “Elke zet controle!!!”. (Hoogstwaarschijnlijk was deze yell ook te horen in de andere delen van het hotel… en ver daarbuiten). Tussen alle bezigheden van vandaag door heeft Gwen de telefoon nauwlettend in de gaten gehouden om de uitslagen van de wedstrijden van haar DCH-collega’s volgen. DCH2, gefeliciteerd met jullie overwinning! DCH1, jammer dat het niet mocht lukken deze keer. Ook moest er nog worden overlegd wat een passende afsluiting zou zijn voor het WjK-avontuur in Polen. Hier hoefde niet lang over nagedacht te worden. De deelnemers waren het er al snel over eens.

Pizza!

Juist! Na dagen met koude bieten- en/of leftoversoep, zure wortelrasp, droog brood en ondefinieerbare broccoli-bloemkool-wortelprut op het menu was er maar één antwoord mogelijk, namelijk samen genieten van lekker eten! Gelukkig had de lokale pizzeria ruimte voor dit grote gezelschap. Met de teamcoaches is afgesproken dat, eenmaal terug in het hotel, de lichten op de kamers uiterlijk om 02:00 uur uitgaan. Of Gwen het daadwerkelijk zo laat gaat maken, wachten we af. Morgen na het ontbijt worden alle spullen ingepakt en verzameld en zal de lange busreis vanuit Polen terug naar Nederland beginnen.