DamClubHarderwijk

Het wereldkampioenschap loopt tot dusver nog niet bepaald op rolletjes voor Gwen. Ze heeft de eerste drie partijen van dit evenement verloren en ondanks dat haar deelname aan het toernooi een prachtige ervaring is, is die nul achter haar naam toch een doorn in het oog. Na een smakelijk ontbijt met fruit als watermeloen was het tijd om de laatste voorbereidingen voor de eerste wedstrijd van deze vierde speeldag te treffen. Om 09:00 uur begon de partij tussen de teamgenoten van Nederland, namelijk Gwen en Viviënne.

Gwen en Viviënne

Na ongeveer 1 uur en 20 minuten deelde de coach mede dat het 14 om 14 stond in het klassieke speltype. Aan deze informatie konden geen conclusies verbonden worden over de uitslag van de partij aangezien er op dit punt nog van alles mogelijk was. Na 2 uur en 25 minuten kwam het antwoord waar we met smart op zaten te wachten: Gwen heeft gewonnen en daarmee heeft ze de nul, die de ruimte achter haar naam ontsierde, omgetoverd in een twee! Zoals bij de vorige wedstrijden ook het geval was, werd de partij doorgenomen met Machiel. Vervolgens was het tijd voor de lunch en daarna was er nog ongeveer een uurtje over om te ontspannen. Gwen werd namelijk om 14:30 uur verwacht in de speelzaal om zich klaar te maken voor de tweede partij van vandaag. Deze tweede wedstrijd speelde ze wederom tegen een teamgenoot, namelijk Chantal van Santen.

Chantal en Gwen

De ontknoping van deze partij volgde rond 17:00 uur. Helaas voor Gwen trok Chantal aan het langste eind en de Hoogeveense ging er met twee punten vandoor. De teleurstelling voor Gwen was groot. Nadat Gwen even wat tijd voor zichzelf had genomen, werd deze partij door Gwen, Chantal, Gwens coach en de coach van Chantal geanalyseerd. Het is mooi om te zien dat de Nederlandse welpenmeiden hun verdriet van het verliezen opzij kunnen zetten en aan het eind van de dag samen nog een uurtje plezier hebben kunnen maken in het zwembad. Teleurstellende uitslagen en de onderlinge strijd hebben geen nadelige invloed op de band tussen de drie. Na het avondeten en na een videogesprek met haar moeder is Gwen naar bed gegaan. Morgen om 09:00 uur wacht opponente Kamile Matijoskaite uit Litouwen aan de andere kant van het dambord op haar. De tussenstand na vijf speelronden ziet er als volgt uit:

Tussenstand na speelronde 5

Nadat de leden van TeamNL hun ontbijt van deze ochtend naar binnen hadden gewerkt, volgde er een teambespreking met aansluitend extra damoefeningen voor de Nederlandse welpen en pupillen onder leiding van de coaches Wouter en Machiel. De derde ronde van dit Wereldkampioenschap voor de jeugd startte vandaag om 15:00 uur, dus er was voldoende tijd voor de jeugdspelers om zich voor te bereiden op de komende partij. De nieuwe ruimte waarin de wedstrijden van vandaag plaatsvonden, kon op dat moment nog even niet worden bekeken. Gisteren werd er een bruiloft gevierd en de restanten van deze feestelijkheden moesten nog worden verwijderd, de zaal moest worden schoongemaakt, de tafels moesten in de juiste opstelling worden neergezet en, ook niet onbelangrijk, de damborden, klokken, naamborden et cetera moesten nog worden klaargezet. Rond 13:15 uur kon Gwen een kijkje nemen in de nieuwe speelzaal.

Extra damoefeningen voor de jongste spelers

Om 15:00 uur was het dan eindelijk zover. De derde ronde ging van start en Gwen mocht het opnemen tegen de Estlandse Polina Puumann. Rond 16:30 uur gaf Gwen op. Ze had nog slechts drie schijven over en haar opponente had er meer dan dat. Ook had zij een dam op het bord staan, waardoor het voor Gwen niet meer mogelijk was om te winnen of om er een remise uit te slepen. Ook coach Machiel gaf aan dat deze partij inderdaad als verloren beschouwd kon worden. Deze nederlaag kwam harder aan dan de verliespartijen van de voorgaande twee dagen. Nadat ze haar tranen van frustratie en teleurstelling had gedroogd, is Gwen nog even met Machiel in gesprek gegaan om te partij te analyseren.

Polina en Gwen zitten klaar voor speelronde nummer drie

De andere welpenmeisjes van TeamNL speelden remise tegen elkaar en pakten hiermee beiden 1 punt. Gwen staat vooralsnog laatste in de ranking. Morgen speelt ze twee partijen, waarvan ze in de wedstrijd van 09:00 uur tegen teamgenote Viviënne Meijer mag strijden. Tegen wie ze haar tweede wedstrijd om 15:00 uur speelt, wordt morgen nadat de vierde speelronde is voltooid bekendgemaakt.

Tussenstand na de derde speelronde

Gelukkig was er naast een gevoel van deceptie ook ruimte voor wat leuke dingen vandaag. Zo vierde Louise Gabbert uit TeamNL haar achttiende verjaardag en trakteerde de Nederlandse jeugdspeler met Turkse roots Emre Hageman op het snoepgoed Turks fruit ter ere van het vandaag exact 100-jarige bestaan van de republiek Turkije.

Het ontbijt dat op de ochtend van deze tweede speeldag van het WjK werd geserveerd, viel bij Gwen stukken beter in de smaak dan de gerechten die zij de voorgaande dagen voorgeschoteld kreeg in het Poolse Hotel Dobosz. Scrambled eggs, wat groenten, een broodje kaas, een schaaltje ontbijtgranen en een glas water waren een prima start van de dag. Om 08:30 uur moest Gwen aanwezig zijn in de speelzaal en om 09:00 uur startte haar tweede partij van dit toernooi. Deze keer mocht ze het opnemen tegen Austeja Daujotaite uit Litouwen.

Austeja en Gwen

Ook deze wedstrijd lukte het Gwen niet om de overwinning naar zich toe te trekken. Met een 1-om-3 lukte het haar wel om naar dam te gaan, maar dat was niet voldoende om de partij te winnen. In de nabespreking met coach Machiel kwam naar voren dat Gwen goed de tijd nam en op zich een goede opbouw had, maar helaas voorzag ze de desastreuze gevolgen van de keuze die ze maakte niet op tijd. In dit geval was het ook niet eenvoudig om de consequenties vooraf in te schatten, aldus Machiel en hij gaf Gwen, ondanks dat ze geen punten pakte vandaag, wel mee dat ze goed heeft gespeeld. De andere Nederlandse meiden in dezelfde leeftijdscategorie als Gwen lukten het helaas ook niet om van de nul af te komen. Hopelijk volgt er snel een overwinning, zodat de dames wat meer zelfvertrouwen krijgen.

De wedstrijd tussen Gwen en Austeja

Met het oog op het diner van de afgelopen dagen, was er na de lunch een tripje naar de supermarkt ingepland om maaltijdsalades en wat fruit te kopen voor het geval het avondeten wederom tegen zou vallen. De welpenmeisjes hebben in de middag samen nog even gezwommen en hebben zich daarnaast ook beziggehouden met verschillende damoefeningen en -spelletje als voorbereiding op hun komende wedstrijd, die morgen om 15:00 uur gespeeld zal gaan worden. Tegen alle verwachtingen in was het diner van deze avond een pasta met een smakelijke saus, dus dat was een flinke meevaller. Na het avondeten werd er nog even gelezen voor het slapengaan. Gwen is op het moment van schrijven de hekkensluitster, maar dat houdt wel in dat ze alleen maar kan stijgen in de ranglijst. Morgen mag ze gaan strijden tegen Polina Puumann uit Estland, waartegen ze op het EjK ook heeft gespeeld. De andere twee Nederlandse welpjes in de categorie G10 mogen morgen onderling gaan bepalen wie de sterkste van de twee is.

De tussenstand na speelronde 2

Toen Gwen op de ochtend van deze eerste WjK speeldag wakker werd, voelde ze zich nog zeer vermoeid. De twaalf uur durende reis van de voorgaande dag en alle opgedane indrukken, maar ook het gebrek aan informatie en de onduidelijkheden die er tot op dat moment waren, hebben zo hun tol geëist. Ze was dan ook niet al te vrolijk in de vroege uurtjes van deze dag, zo werd uit zeer betrouwbare bron (Marco) vernomen. Na het ontbijt en een ochtendwandeling door de straten van Police, verbeterde haar humeur aanzienlijk. Om 11:00 uur was het tijd voor de openingsceremonie. Er is inmiddels bekend in welke zalen er de eerste en tweede wedstrijdronde gespeeld gaan worden. Na de tweede ronde zullen de wedstrijden van het WjK elders gaan plaatsvinden. Hopelijk zal spoedig worden bepaald waar dit zal gaan gebeuren. De spelers van TeamNL hebben zich voor de opening van het evenement in het oranje gehuld om een mooie groepsfoto te laten maken.

De spelers van TeamNL

Rond 12:15 uur werd de loting van de eerste speelronde bekendgemaakt. Gwen mocht het gaan opnemen tegen een oude bekende, namelijk Ramona Serpane uit Letland tegen wie zij het op het EjK van 2023 in Tallinn ook heeft opgenomen. In Tallinn verloor Gwen van de uiteindelijke nummer vier van het Europese jeugdkampioenschap. Helaas moest ze ook vandaag haar meerdere erkennen in dit meisje uit Letland. Zo moeizaam als Gwen haar bed uit kon komen deze ochtend, zo moeizaam verliep ook de eerste speelronde voor de Nederlandse welpenmeisjes. De andere meiden uit TeamNL verloren namelijk eveneens hun eerste partij. De tijd die Gwen nog te besteden had tussen haar partij en het diner heeft ze zeer rustig doorgebracht. Eerst is ze even in gesprek gegaan met haar coach over de gespeelde partij en de komende wedstrijd van morgen, maar daarna heeft ze niet veel meer ondernomen. Ze heeft de meeste tijd doorgebracht op haar hotelkamer om uit te rusten en te ontspannen.

Ramona en Gwen wisselen traditiegetrouw souvenirs uit voor de wedstrijd begint

Niet alleen de organisatie kan beter, ook het voedsel dat wordt geserveerd in Hotel Dobosz is niet exact wat Gwen van tevoren in gedachten had. Nu verwachtte Gwen echt geen Michelinsterwaardige maaltijd, maar de broccoli, wortel en bloemkool die waren verwerkt tot een ondefinieerbaar prutje en de droge boterhammen die je uitsluitend met een flinke laag boter of een ander smeuïg smeerseltje en heel veel water door de keel kunt krijgen, vielen toch ietwat tegen. Desondanks werd er rond de klok van 19:00 uur opnieuw een sprint getrokken naar de eetzaal om een plaats te bemachtigen aan de eettafel met het idee om op een acceptabel tijdstip, met een gevulde buik, naar bed te kunnen gaan. En op tijd naar bed is zeker deze avond geen overbodige luxe. De welpen worden morgenochtend om 07:00 uur aan de ontbijttafel verwacht en om 08:30 uur moeten zij in de speelzaal aanwezig zijn voor speelronde nummer twee. De tussenstand na de eerste ronde ziet er als volgt uit:

De tussenstand

De loting van ronde twee is bekend. Gwen mag morgen haar tweede WjK-wedstrijd spelen tegen de Litouwse Austeja Daujotaite.

Op de ochtend van woensdag 25 oktober 2023 was het dan eindelijk zover. Na de dagen tot dit moment te hebben afgeteld, is het avontuur begonnen. De reis naar Letland… Nee, Duitsland… Nee wacht, de reis naar Polen begon al vroeg. Iets na 07:00 uur was Gwen op het station in Ermelo om met de trein naar Hengelo te vertrekken om daar vervolgens samen met de andere spelers van TeamNL, de begeleiders en de coaches met de bus naar het Poolse Police, waar het WjK van 2023 zal plaatsvinden, af te reizen. Ruim twaalf uur na vertrek, rond 19:30 uur, arriveerde het team in Hotel Dobosz. Team Mongolië en Team Chinees Taipei waren reeds gearriveerd in het verblijf. Na de tassen naar de hotelkamer gebracht te hebben, werd er nog even wat gegeten en daarna is Gwen vrijwel direct naar bed gegaan. Ook al is 26 oktober een acclimatisatiedag, er moeten toch zaken geregeld gaan worden en om het beste uit zichzelf te kunnen halen tijdens het toernooi, is het van belang dat Gwen fit en uitgerust is.

Verbouwing in Hotel Dobosz. De eerste en tweede etage worden gerenoveerd. Gwen verblijft op de derde etage.

Op 26 oktober begon Gwen de dag met een ontbijt om vervolgens een duik te nemen in het zwembad. Banen zwemmen is immers een prima manier om lichamelijk bezig te zijn en het hoofd leeg te maken. Later in de ochtend zijn de leden van TeamNL gezamenlijk naar een supermarkt in de buurt gegaan om eten en drinken in te slaan. Uiteraard kunnen ze wel in het hotel terecht voor ontbijt, lunch en diner, maar de tijden waarop deze maaltijden worden geserveerd zijn anders dan de meeste Nederlanders gewend zijn. Zo wordt er rond 14:00 uur a 15:00 uur geluncht en kan er pas tussen 19:00 uur en 22:00 uur worden aangeschoven voor het diner. De deelnemers van het WjK, en dan met name de jongere spelers, willen allemaal zodra het dinerbuffet geopend is eten. Ze gaan niet wachten tot 21:00 uur als de volgende ochtend vroeg de wekker weer gaat. Overbodig om te vermelden is dat het avondeten een grote chaos was, waarbij iedereen om klokslag 19:00 uur de eetzaal binnenstormde.

Ontspannen en het hoofd leegmaken

Er heeft een teambespreking plaatsgevonden en Gwen heeft een gesprek gehad met haar coach Machiel om haar toernooidoelen door te nemen. In de teambespreking kwam duidelijk naar voren dat de organisatie nog wel wat te wensen overlaat. Er is nog veel onduidelijkheid. Er is op 26 oktober, dus één dag voor de aanvang van het WjK, nog niet bekend in welke zalen er gespeeld gaat worden. Ook is er nog geen speelschema. Dit zijn zaken waar Gwen geen invloed op kan uitoefenen. Wat ze wel kan doen is zorgen dat ze goed voorbereid is. Ze heeft met haar coach zaken besproken als hoe zij zorgt voor ontspanning na de mentale inspanning die een partij met 80+1 op de klok van haar vergt, ze hebben haar strategie doorgenomen en ook heeft ze tips gekregen over het spelen van een zogenaamd ‘Oostblok’. Na dit onderonsje met Machiel heeft Gwen tijd doorgebracht met de andere welpenmeisjes van TeamNL. In de avond heeft Gwen nog wat zetjes bekeken uit het boek van Tamme van der Let en heeft ze een podcast geluisterd om heerlijk bij in slaap te vallen.

Waar en tegen wie zal Gwen haar eerste ronde spelen?

Over de dag van morgen valt nog weinig te vertellen, behalve dan dat de openingsceremonie om 11:00 uur zal starten en dat de eerste speelronde om 15:00 uur zal beginnen. Wie speelt tegen wie? Waar worden de wedstrijden gespeeld? Wie zal het zeggen…

De reis naar Nijverdal kende al de nodige aanloopproblemen, maar het kon de zware nederlaag (13-7) niet helemaal verklaren.De auto van Egbert van Hattem weigerde in Zutphen dienst, hetgeen tot veel telefoon- en app-verkeer leidde. Het probleemoplossend vermogen van het team bleek toen nog prima in orde. Via station Apeldoorn werd Egbert opgepikt door Jan Willem Hoeve, en konden zij samen met René Schaafsma met een slechts een paar minuten achterstand op de klok aan hun partij beginnen.

Optimaal was de voorbereiding allesbehalve, en er zat duidelijk wat stress bij sommige spelers. Al in het eerste speeluur verslikte Joras Ferwerda zich in een eenvoudige damcombinatie tegen Jan Boender. Wat een ‘kansbord’ had moeten zijn, werd zo een vroege nederlaag. Boender maakte de partij goed af en kwam met zijn dam in actie toen de tijd daar rijp voor was.

Die klap kwam hard aan, en het werd nog erger toen ook Auke Steensma een van zijn weinige missers maakte. In een door beide spelers mooi
opgezette partij timede Michel Koop een goede aanval door het centrum.
Maar ook Auke had met wit goede aanknopingspunten om de voorpost van zwart op den duur te kunnen omklemmen. Tot een boeiend gevecht kwam het echter niet, want Auke zag een meerslag over het hoofd wat tot een niet moeilijke maar wel dodelijke dam leidde.

Harderwijk kon weinig terugdoen. Toch was er nog even hoop op een goed resultaat toen Egbert van Hattem won van Herman Damman. Die had op de 23e zet sterk voor een centrumaanval kunnen kiezen (32-27) toen zwart veel te vroeg tot actie overging op de voorpost van wit. Na de ruil in de partij bleef zwart licht drukspel behouden. Hij bleef azen op een mogelijke actie door het centrum. Wit had deze switch niet zien aankomen en schrok van alle dreigingen die hem ineens boven het hoofd hingen. De reactie 47-41 was in ieder geval niet goed, en verrassend snel kon de zwartspeler de witte stand onder de voet lopen.

Gelukkig wist Ruurd Wuestman in zijn partij tegen Paul Olde Hanhof de
remisegrenzen voldoende te bewaken. De dammer uit Deventer maakt dit jaar zijn debuut bij Nijverdal en lijkt een goede aanwinst voor het
team. Hij speelde met wit een gezonde aanvalspartij. Ruurd speelde in
het vroege middenspel constructief tegen maar haakte ineens af met de
ruil van de witte voorpost: 13-19. De nieuwe voorpost van wit stond er
goed op en bovendien was de stand van zwart in tweeën gesplitst. Een
gevaarlijke doorbraak dreigde, maar zwart was in de tegenaanval aan de
andere bordhelft toch op tijd.

Maar meer meevallers waren er voor Ons Eerste niet te noteren in het
speellocaal van PV Vitesse. De hoop was gevestigd op Jan Hendrik Kok. De partij tegen routinier Ab Steenbergen ging heel lang gelijk op, waarbij
Jan Hendrik met zwart optisch beter leek te staan. De vlam sloeg in de
pan toen wit na het scherpe 40.2429 reageerde met 28-22. In een
onoverzichtelijke stand zocht wit bovendien met 30-24 de aanval. Het
leverde een ingecalculeerde schijf verlies op, maar wit had compensatie
met een sterke schijf helemaal op veld 18. Dit bleek wonder boven wonder – en tot wanhoop van Jan Hendrik en de Harderwijkse toeschouwers – genoeg voor remise.

Die tegenvaller kwam DCH niet meer te boven. Tussen Bill Neven en Jan Willem Hoeve ontspon zich een spannend gevecht (met zwart op 45 en wit op 15 en 25). Zwart ruilde zich aanvankelijk goed vrij uit de omknelling van wit, die echter wel initiatief bleef houden op het centrum. In de pogingen de witte stortvloed in te dammen vergiste zwart zich ernstig met 42.16-21. Wit kon zo toch nog via het centrum naar dam wandelen. De tegenactie 13-19 was tegen beter weten in.

Rienk van Marle haalde met wit zijn favoriete bestrijdingswijze van de
Molimard-uitval weer van stal. Twee jaar geleden was hij er tegen Egbert
van Hattem ook al succesvol mee geweest. Ook nu bleek het volbouwen van de lange vleugel en een goed getimede uitval naar veld 22 voor de
zwartspeler teveel problemen op te roepen. Wit ontwikkelde zijn lange
vleugel razendsnel en isoleerde de zwarte kerkhofschijf en passant.
Zwart speelde met een tijdelijk offer creatief tegen. Maar al snel
dienden nieuwe problemen zich aan toen wit een sterk centrum en een
voorpost op 24 innam. Zwart kreeg geen kans om zijn schijven tijdig bij
te trekken en werd overtuigend verslagen.

In een boeiende flankpartij trok René Schaafsma in het late middenspel
met wit het voordeel naar zich toe tegen Ronny Koop. Wit zette goed
door, door eerst de druk op de lange vleugel van zwart te vergroten en
daarna door het centrum te komen. Onder druk vond zwart niet de correcte weg naar remise. Wit haalde echter op het verkeerde veld (2) dam, terwijl dam op 3 wel had gewonnen. In de partij ontsnapte zwart knap: 1-1.

In zijn partij tegen Marinus Morsink speelde Kees de Jong aanvankelijk
rustig waarbij zwart een randschijf op 25 kreeg. Maar omdat er gewonnen
moest worden zocht hij de complicaties op via veld 29. Zwart vond het
fraaie 22.4-10 en hield op zijn beurt de partij levendig. Kees speelde
echter een fantastisch middenspel en zijn aanval won zet na zet aan
kracht. Als wit tijdig 26-21 had gespeeld (op de 42e zet) had hij goede
winstkansen gehad, mede door gebruik te maken van tactische wendingen. Een zet later was die mogelijkheid verkeken en liep de partij na enkele schermutselingen remise.

Op bord 4 had Gerwin van der Meer zich in het middenspel op klaarlichte dag laten verrassen. Hij liep tegen een onweerlegbare één-om-twee aan en verloor een schijf. Wel bleef hij strijden en haalde in het eindspel de remise alsnog binnen. Eindstand: 13-7.

Zaterdag mocht het tweede team het in Heerenveen als koploper opnemen tegen
het achttal van Heerenveen 3. Met een kompleet team, vol vertrouwen en met
het nodige respect omdat zij al van titelfavoriet DUO uit Doetinchem hebben
weten te winnen trok DCH ten strijde.

Na een half uurtje kreeg dat vertrouwen echter al een flinke knauw omdat Jan
Pluim in een openingszetje liep, tegen twee schijven achterstand opliep en
uiteindelijk zich gewonnen moest geven.

Ondanks wat overwicht van Wout Mensink, Gerald van Ark en Bert Foppen kon
deze opgelopen achterstand niet eenvoudig in worden gelopen. Wout kreeg in
het eindspel met een listig offer te maken waardoor hij zich tevreden moest
stellen met remise. Gerald had een mooie aanvallende partij, maar bij het
dunner worden van de stand was ook voor hem geen zicht op meer dan de
puntendeling. Bert had tegen beter weten in al een remiseaanbod geweigerd,
maar moest hier uiteindelijk ook in berusten.

Het leed voor de Harderwijkers werd nog groter toen Jan v.d. Pol in het
middenspel geforceerd tegen schijfverlies opliep en na kranig weerstand zich
gewonnen moest geven. Met een 7-3 achterstand leken de kansen voor DCH op
een positief resultaat verkeken.

Nadat ook Ton Eekelschot een in het eindspel ‘een schot voor open doel’ met
een één om vier en een overmachteindspel had gemist was de zege met 8-4
buiten bereik geraakt.

Gelukkig heeft DCH dan altijd nog de beschikking over Eibert Smit en Wouter
v.d. Berg die wel de winst wisten te vinden en de eindstand met 8-8 nog wat
dragelijker konden te maken.

Eibert had een gelijkopgaande partij waarbij zijn tegenstander in het
eindspel niet de sterkste voortzetting koos waardoor hij met beiden twee
schijven zelfs de winst wist te behalen. Wouter kreeg in het middenspel te
maken met een zeer lastige hekstelling waarbij hij het initiatief bij zijn
tegenstander moest laten. Zoals echter wel vaker bij een nadelige hestelling
het geval is wist Wouter zich hieruit te bevrijden met een schijf winst en
bracht zijn overmacht eindspel tot een goed einde.

Zaterdag 4 November wacht opnieuw een krachtmeting met Heerenveen waarbij
hun tweede team naar Harderwijk komt. Ook nu wordt er weer een spannende
strijd verwacht waarbij de spaarzame kansen benut moeten worden om tot winst
te kunnen komen.

De eerste thuiswedstrijd van Ons Eerste leverde de nodige zweetdruppels op, maar het eindresultaat was prima: een zwaarbevochten punt tegen het
tweede team van Witte van Moort.

Al vroeg in de middag werd René Schaafsma slachtoffer van een schitterende combinatie zoals uitgevoerd door één van de prominente
spelers van Westerhaar: Edwin Twiest. In een opening waarin wit nauwkeurig moet spelen stonden op de twaalfde zet twee combinaties klaar
waar wit in kon trappen: 38-33? (schijfwinst voor zwart) had René onder controle, maar ook op 39-33? volgde een via een ‘slagje achterom’ vanaf
veld 26 dam op 1. In principe bekend, maar evengoed altijd weer verrassend. Met een schijf minder probeerde wit nog initiatief te
pakken, maar Edwin Twiest bleef handig spelen en haalde gedecideerd de eerste winst van de middag binnen.

Auke Steensma kwam met tegenstander Bertwin Letteboer kort na de veertigste zet remise overeen. De DCH-zwartspeler leek een
perspectiefrijke klassieke stand in handen te hebben, maar Auke zag geen mogelijkheden de spanningen te handhaven. De poging om van strategie te
switchen – spelen tegen de lastige binding van wit: 27 en 29 – strandde op een geslaagde 3-om-3 ruilactie. Wit pakte daarna goed door en
nestelde zich op 24, waarna er weinig eer meer te behalen viel voor zwart.

Ook Jan Hendrik Kok zag af van winstpogingen nadat tegenstander Gerwin Mollink hem met fris aanvalsspel tegemoet had getreden. Alternatieve
plannen (op de 23e zet: 16-21 om de voorpost van wit verder onder druk te zetten), leverden geen concrete voordelige varianten op. Na het
ruilen van de voorpost bleef wit met soepel centrumspel op gelijke hoogte.

Was er tot dan toe nog weinig positiefs te melden voor de Harderwijkers, dat werd met de verrassende winst van Ruurd Wuestman op de sterke Jan
Schippers in één klap goedgemaakt. De zwartspeler uit Westerhaar speelde aanvankelijk een gezonde flankaanval, waarna Ruurd besloot zo actief
mogelijk naar de rand te ruilen. De strategie speelde vooral zwart in de kaart, die in het centrum gevaarlijk op kwam zetten. Toch maakte Ruurd
het zijn tegenstander lastig om het voordeel vast te houden. Heel duidelijke plannen op winst dienden zich niet aan. In plaats daarvan
beging juist zwart een positionele blunder op de 44e zet. De counter van wit met de ijzersterke ruil 27-22 was niet meer te stoppen. Tussenstand:
4-4.

De gelijke stand bleef niet lang gehandhaafd omdat Fred Elgersma tegen een nederlaag aanliep tegen topspeler van weleer: Theo Leoné. In een
vermakelijke partij met wederzijds randspel – met veel tactische wendingen en moeilijk te doorgronden varianten – bleek de witspeler
uiteindelijk het meest bedreven. Fred kreeg steeds meer last van de witte sta-in-de-weg op 35, en zag de progressie op zijn lange vleugel
steeds verder verdampen. Leoné concentreerde zich op zijn eigen aanval aan de andere kant van het bord, en wist wel voortgang te boeken met
behulp van een paar stevige formaties. Hij brak door en boekte een knappe winst.

Op bord 10 hield Egbert van Hattem zich goed aan de opdracht. Hij haalde remise tegen de sterke Tomasz Miksa. In het klassiek koos Egbert met
zwart voor de opbouw 14-20 en 3-8, waarna hij echter treuzelde met op tijd 2025 te spelen. Dat leverde gedwongen spel op omdat wit sterk en
flexibel speelde op de lange vleugel. Na de ruilen kwam wit gevaarlijk opzetten in het centrum. Zwart speelde daarna goed naar de slotstand toe
die toch nog gelijkwaardig remise is.

Gerwin van der Meer haalde een benauwde remise tegen Jeffrey Steen. Jan Hendrik Kok [hierbij nogmaals bedankt voor de fraaie en nuttige
varianten weer, EvH] gaf aan dat Gerwin op de 18e zet ook 42-37 had kunnen spelen. Na het logische 12-18 kan dan 48-42. Hierna zijn zowel
1-7? als 14-19? verhinderd door eenzelfde combinatie als waarmee Edwin Twiest twee borden verder René Schaafsma al had verrast. In de partij
kwam wit in ernstige verlegenheid omdat zwart dreigde door zijn lange vleugel te breken. Wit timede de ruil 44-40 net niet slim, en kwam in
een verloren positie terecht. Op de 57e zet had de zwartspeler met eerst een offertje terug en daarna damhalen de zege kunnen veiligstellen. Maar
in de partij glipte de witspeler alsnog naar dam.

Hij kon daarna opgelucht naar de overige drie borden kijken waar twee remises en een winstpartij uit het vuur gesleept moesten worden voor een
gelijkspel. Dat leek aanvankelijk een onmogelijke opgave, maar toch ging het goed.

Eerst ontsnapte Henry Offenga wonderbaarlijk nadat hij een overweldigende flankcentrum-aanval over zich heen kreeg van René
Schippers. Henry verdedigde zich door een paar giftige doorbraakmogelijkheden in de stand te vlechten. Maar zeker op zet 41
(9-13) en zet 45 (10-14) had zwart zeer grote winstkansen kunnen afdwingen. In de partij vond wit de fraaie zet 42-38 waarna zwart niet
goed verder komt, en moest toezien dat wit naar remise kon ontsnappen.

Kees de Jong had een zware middag tegen Niek Kloppenburg. De zwarte stand kwam in de partij niet uit de verf. Toen het ergste achter de rug
leek, bouwde zwart verkeerd op met 37.8-13 en een zet later 12-18, waarna wit de partij fraai leek te beslissen met het offer van Dussaut.
Dat leverde inderdaad schijfwinst op, maar winst was nog allesbehalve vanzelfsprekend. Zwart stond te popelen om met een extra schijfoffer ook
richting dam te gaan. Kees bundelde al zijn krachten en speelde knap naar remise. Maar de stelling lijkt gerechtvaardigd dat wit de winst
ergens heeft laten liggen. Maar waar precies, dat blijft nog onduidelijk.

De eer was uiteindelijk aan Jan Willem Hoeve om het wedstrijdpunt binnen te halen. Hij haalde een fraaie overwinning binnen tegen Frank
Schippers. De zwartspeler kwam in een gevaarlijke hekstelling terecht omdat hij de mogelijkheid onbenut liet om zich te bevrijden (op zet 25:
16-21). Het leverde Jan Willem schijfwinst op. Zwart kwam in het vervolg nog op dam kwam en wit moest zeer nauwkeurig spelen. Jan Willem maakte
de partij onder het toeziend oog van zijn teamgenoten overtuigend uit door de dam te vangen en aan te tonen dat de overgebleven 2-om-2 stand
kansloos was voor zwart.

Het tweede team van DCH mocht het na een eenvoudige overwinning in de eerste
ronde in Hijken het nu voor de tweede ronde thuis gaan opnemen tegen Witte
van Moort 3 uit Westerhaar.

Vooraf niet ingeschat als één van de sterkere teams in de tweede klasse B
maar ook zeker niet een te onderschatten tegenstander.

Zonder vaste krachten Wout Mensink en Ton Ekelschot, maar met Jakob de Vries
en Jaap van de Werfhorst als sterke invallers trok DCH2 vol vertrouwen ten
strijde.

Na een klein uurtje dammen zorgde Eibert Smit met een fraaie combinatie naar
dam al snel zijn team op voorsprong. De voorsprong werd verdubbeld doordat
Bert Foppen zijn kranig weerstand biedende opponent geforceerd in het
eindspel een schijf afhandig maakte waarna Bert de zekere winst niet meer
uit handen gaf.

Wouter van den Berg vergrootte het leed voor de gasten door eenvoudige
kansen met beide handen aan te pakken. Eerst behaalde hij niet al te lastig
de laatste lijn om vervolgens met een één om vier met zijn dam vernietigend
toe te slaan. Jan van der Pol en zijn opponent hielden het overzichtelijk,
maakten geen fouten en deelden de punten.

Jaap van de Werfhorst zorgde voor de definitieve overwinning, na zijn
zorgvuldig opgebouwde voordeel kwam hij op schijfwinst en bracht de
tussenstand op 9-1.

In een sterke aanvallende partij leek ook Gerald van Ark met de volle buit
zijn steentje bij te dragen, in het eindspel koos hij echter niet voor de
beste voortzetting waarmee hij met remise genoegen moest nemen. Nadat ook
Jakob de Vries zijn voordelige stand in winst had weten om te zetten
bepaalde jan Pluim de eindstand op 14-2. Ondanks de twee dammen die Jan
moest toestaan bleek zijn overmacht aan schijven met één dam te groot, beide
dammen gingen zorgvuldig van het bord waarop zijn tegenstander zich gewonnen
moest geven.

Na deze twee ‘opwarmrondes’ zullen de Harderwijkers de komende ronden zeker
op meer tegenstand mogen rekenen zodat ze kunnen gaan proberen de huidige
koppositie in handen te houden.

De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen begon in het Drentse Hijken, waar Ons Eerste het tweede team van deze gelauwerde vereniging goed in
bedwang wist te houden. Dit ondanks het feit dat de Harderwijkers met een aantal invallers af moesten reizen. Sterker nog: er werden veel
kansen gecreëerd. Sommige werden verzilverd en andere, zelfs nog op het laatst, om zeep geholpen. Resultaat van de eerste ronde: een 10-10
gelijkspel.

De eerste klap was in ieder geval goed raak. Henry Offenga speelde een strategisch goede klassieke partij tegen Jaap Knipper die eerst rustig
en later te passief speelde. Na de veertigste zet moest zwart alle zeilen bijzetten om een doorbraak over de lange vleugel te beteugelen.
Knipper vond uiteindelijk niet beter dan de weg naar de rand met 43.24-30. Wit zette een dodelijke omhelzing van het zwarte centrum in,
en haalde de winst overtuigend binnen.

Toen Jan Hendrik Kok tegen Rik Smit ook de winst binnenhaalde, leek de weg naar een overwinning helemaal mogelijk. Beide spelers gingen ervoor,
hetgeen resulteerde in een partij waarin zwart zijn korte vleugel liet opsluiten. Een belangrijk moment in de partij was rond de 22e zet.
Hoewel hij het misschien graag had gewild, mocht Rik het centrum niet meteen aanvullen met 18-23 (er zou een desastreuze combinatie zijn
gevolgd die met 34-30 begint), en zwart speelde terecht 9-14. Nu moest wit op zijn beurt op zijn tellen passen: na 34-30 mag hij niet naar 30
slaan, want dan komt zwart op dam.

Jan Hendrik dacht een half uur na en kwam tot de conclusie dat 34-30 toch de sterkste was, maar sloeg natuurlijk wel de goede kant op. (Het
alternatief 34-29 geeft ook zwart kansen.) In het vervolg bleken zijn berekeningen prima te kloppen. Een goed besteed half uur! (25.20-25
levert zwart een slechte stand op.) Dat was een belangrijke constatering, want nu kon juist wit sterk naar 25. De zwartspeler kon
zich niet meer bevrijden en verloor kansloos.

Het was jammer dat Bert Foppen zich niet bij de overwinnaars kon voegen. Hij had een prachtige aanvalsstand opgebouwd tegen Ben Dekens. Maar de
stand was verraderlijker dan je in eerste instantie zou denken. Rond de 41e zet kantelde de stand ineens. Wit liet toe dat zwart de stand kon
splitsen en vervolgens grote druk ontwikkelen tegen veld 27. Een andere afslag had wit grote winstkansen geboden. Wit verloor de partij zelfs.
Menig dammer zou er een slechte nachtrust aan over hebben gehouden. De Drenten maakten gelijk door de overwinning van Kor de Groot op Jaap
van de Werfhorst. Op zet 33 had zwart beter alert 13-19 kunnen spelen waarbij kleine combinaties en lastige varianten wit parten spelen. Een
overgang naar klassiek of omsingeling is daardoor lastig. In de partij nam wit het initiatief over. Jaap overcompenseerde door te snel ook in
de aanval te gaan. De voorpost op 27 ging verloren, en daarna de partij.

DCH kwam toch weer op voorsprong door de overwinning van Kees de Jong op Rob Knevel. Dat gebeurde in een spannende partij waarin zowel wit (veld
36) als zwart (veld 15) de randschijven mooi hadden opgelost. De standen schuurden symmetrisch langs elkaar heen, waarbij de goede verdediging
van de lange vleugel en een sterk centrum beslissend zouden zijn. Zwart speelde te snel de belangrijke verdedigingsschijf op 9 op, waarvan wit
fraai positioneel van profiteerde.

Op bord 7 slaagde Ruurd Wuestman er niet in om de aanvalsdrift van rijzende ster Daniël Boxum in bedwang te houden. De witte strategie
oogde erg wild, en Ruurd had kunnen profiteren door op zet 22 eerst achter te lopen met 14-19 en vervolgens 9-14 waarna wit opbouwproblemen
heeft (33-28 gaat dan niet vanwege dam). Ook in de partij (wit ging naar 23) behield zwart groot voordeel en dreigde de witte stand dodelijk te
omsingelen. Maar wit bevrijdde zich in twee stappen: eerst via 18 en daarna nog een keer via 23. Zwart moest zwaar verdedigen, maar de
Drentse jeugdspeler liet niet meer los en haalde de winst binnen.

De stand was weer gelijk, en bleef dat ook toen René Schaafsma moest toezien dat zijn tegenstander Harry de Groot nog juist voldoende
verdedigende resources had voor een gelijkspel. Daarvoor had de witspeler – die een fraaie flankcentrum-partij afleverde – in het late
middenspel tenminste één opgelegde winstkansen gemist (schijfwinst na 39.2318).

Auke Steensma bouwde aan een prachtige klassieke stand tegen Hans van der Laan, maar ging volgens de computer te snel naar 29. Werken aan
dubbele vleugelcontrole met 44.17-21 was kansrijk geweest voor de winst.

Zoals zo vaak in de sport komt de ploeg die vergeet te scoren vervolgens op achterstand. Maar dat gebeurde de Harderwijkers gelukkig niet. Wout
Mensink haalde knap een punt binnen tegen de sterke Alex Boxum. Aanvankelijk speelde Wout met zwart de halve hekstelling van wit gedegen
tegen, en stond zelfs iets beter. Toch kreeg wit kansen en zette een gevaarlijke ‘aanvalsomsingeling’ in. Maar toen de nood op het hoogst
was, speelde Wout fantastisch. Met een schijfoffer in het centrum probeerde hij tegenkansen te creëren tegen de lange vleugel van wit, en
hield zijn tegenstander aan de andere kant van het bord in bedwang. Wit restte niet beter dan de schijf weer in te leveren en moest in remise
berusten.

Ook het verdedigende werk van Jan Willem Hoeve tegen de Drense troef Jacob Okken was indrukwekkend. In het late middenspel toonde de
internationale meester uit Drenthe aan dat de zwarte schijf op 6 ernstig was achtergebleven. Wit kwam gevaarlijk opzetten en leek Jan Willem te
overmeesteren. Maar in de partij bleek het zwarte tegenoffensief aan de andere kant van het bord juist voldoende voor remise. Zo haalde Ons
Eerste toch nog een verdiend punt mee naar huis: 10-10.