DamClubHarderwijk

Voor iemand die nog geen jaar damt, is het een hele ervaring om aan het European Youth Draught Championship te mogen deelnemen. Na vele damlessen, oefenpartijen, toernooien en individuele trainingen is het dan eindelijk zover. Het grote avontuur is begonnen! Belangrijk om te vermelden is dat dit niet was gelukt zonder de trainingen en toewijding van DamClub Harderwijk. Mede dankzij Fred en Bert, die de damtrainingen op de donderdagavonden hebben verzorgd, heeft Gwen voldoende kennis opgedaan om zich te kunnen plaatsen voor dit evenement. Wouter heeft regelmatig de tijd genomen om na afloop van de wekelijkse damtraining een partijtje tegen Gwen te spelen en ook dat heeft haar sterker gemaakt. Jan Hendrik, die meerdere keren bij Gwen thuis is geweest om onder andere de openingszetten nader te bekijken, heeft Gwen nieuwe inzichten gegeven en de tijd heeft die Fred heeft genomen om Gwen tijdens de vakantie de fijne kneepjes van de damsport bij te brengen, hebben eveneens een belangrijk onderdeel gevormd van de stevige basis die Gwen in korte tijd heeft opgebouwd. Dank jullie wel hiervoor! Aan de voorbereidingen zal het in ieder geval niet liggen.

Op zondag 30 juli om 10:25 uur stapte Gwen met haar vader Marco in het vliegtuig om via Warschau naar Tallinn te reizen. Ze heeft op het vliegveld het oranje teamshirt in ontvangst genomen en kennis kunnen maken met de andere spelers van Team NL en de coaches, met wie zij gedurende het toernooi de meeste tijd zal doorbrengen. Eenmaal aangekomen in Tallinn werd de reis vanaf de luchthaven per bus vervolgd. Na de aankomst in Hotel Dzingel was er tijdens het diner van Team NL ruimte om tot rust te komen, om elkaar wat beter te leren kennen en om te ontspannen voor het slapengaan.

Om de reis, de spanning voor het aanstaande toernooi en alle nieuwe indrukken goed te kunnen verwerken, stond de maandag voornamelijk in het teken van acclimatisatie. Zo was er tijd om het centrum van de Estlandse hoofdstad te bezoeken, wat inkopen te doen en om de speelzaal, waar de partijen gespeeld zullen gaan worden, alvast te bekijken. Om het teamgevoel te vergroten, aten de spelers, begeleiders en coaches hun maaltijden gezamenlijk. Dit zal gedurende het gehele toernooi op deze manier gebeuren. De klik met de andere spelers is er. Er wordt heel wat afgekletst over van alles en nog wat! Gwen is bijtijds gaan slapen om op dinsdag 1 augustus uitgerust haar eerste wedstrijd te kunnen spelen. Ze is ervan overtuigd dat ze veel plezier gaat beleven. “Ik ga een leuke tijd hebben, dat weet ik nu al!”, aldus Gwen. Andere gedachten die ze heeft over haar deelname een het EjK zijn te lezen in Gwens interview door Sophie van der Velden in de Harderwijker Courant.

Op 24 juni 2023 werd door DroomDamsters het eerste landelijke damtoernooi voor meisjes t/m 13 jaar in het clubgebouw van damvereniging DES Lunteren georganiseerd. Een damtoernooi voor deze doelgroep is nieuw binnen de dambond en samen met het Nederlands Kampioenschap Vrouwen en de Grand Prix heeft DroomDamsters inmiddels drie prachtige evenmenten om het dammen voor vrouwen en meisjes te promoten en te stimuleren. Omdat dit het eerste toernooi in zijn categorie zou worden, was het vooraf nog maar de vraag of er voldoende animo zou zijn om invulling te kunnen geven aan dit mooie idee. Met een opkomst van 40 deelneemsters in de leeftijd van 6 t/m 13 jaar kunnen we concluderen dat dit idee veel dammende meiden, zowel beginnend als wat verder gevorderd, interessant is.

Bron: DroomDamsters

Bij dit toernooi van DroomDamsters werd geloot volgens het Zwitsers systeem, waarbij er aanvankelijk acht wedstrijdrondes gespeeld zouden worden. Doordat het verloop van de wedstrijden wat langer duurde dan voorspeld, werd het toernooi ingekort tot zeven rondes. Gwen Scholten, die sinds enkele maanden lid is van Damclub Harderwijk, speelde haar eerste wedstrijd om 11:00 uur tegen Mariska Groeneveld en won deze relatief eenvoudig. Zoey Berk, die zij in de tweede ronde trof, was net te sterk voor haar en ze moest in Zoey haar meerdere erkennen. De derde ronde was binnen enkele minuten al beslist in het voordeel van Gwen en hiermee ging ze met 4 punten uit drie wedstrijden de pauze in. Op dit moment stond Gwen 19de in de totaalranking.

In de pauze kregen de meiden ruim de tijd om te genieten van de door DroomDamsters verzorgde lunch en drankjes. Ook was er voldoende ruimte voor ontspanning en plezier. Even bijkomen van de geleverde inspanningen en ieder op een eigen manier de voorbereidingen treffen voor de vier rondes die nog te wachten stonden. Rond 14:00 uur was de pauze afgelopen en werd het toernooi hervat.

In ronde vier trof Gwen Jolien Schalkoord en hier pakte ze haar derde overwinning van de dag. In de ronde die daarop volgde, was Jasmina Benhari uit Hilversum haar tegenstandster. Jasmina liet in haar spel zien waarom zij de uiteindelijke winnaar van het totaalklassement was. Zij bleek na alle zeven speelrondes de enige speelster te zijn die geen enkele wedstrijd verloor en met vijf overwinningen en twee remises 12 punten pakt uit zeven partijen. In ronde zes was Gwen te sterk voor Jaylee Druiff en mocht ze twee punten toevoegen aan haar puntentotaal. Met alleen de zevende ronde nog te spelen, stond Gwen achtste in het totaalklassement. De nummer 1 op dat moment van Gwens leeftijdscategorie was de Belgische Aurelia Schalley met 9 punten. Een eerste plaats was dus nog altijd mogelijk, maar daarbij was Gwen wel mede afhankelijk van de prestatie van haar concurrent.

Gwen gaf nog één keer alles wat ze in zich had en won haar laatste wedstrijd van Kato Klein. Ze kwam hiermee op een eindtotaal van 10 punten. Bregje Martens bleek een maatje te groot voor Aurelia Schalley, waardoor Aurelia’s puntentotaal 9 punten bleef. Een totaal van 10 punten uit zeven wedstrijden bleek voldoende voor Gwen om de achtste positie in de totaalranking te pakken én er met de eerste prijs in haar eigen leeftijdscategorie vandoor te gaan.

Deze dag vol spanning, concentratie, gezonde concurrentie, maar ook zeker een dag vol gezelligheid en plezier werd rond 17:00 uur afgesloten met de prijsuitreiking. Petje af voor DroomDamsters voor de organisatie, de verzorging en het mogelijk maken van dit mooie evenement. Alle meiden kregen na afloop een goodie bag, wat lekkers, een waardebon en een medaille als aandenken. Gwen heeft een ontzettend leuke dag gehad en ze vindt zo’n meidentoernooi zeker voor herhaling vatbaar!

Op 22 juni jl., de laatste donderdagavond voor de dam-zomerstop, hebben 11 basisschool kinderen het van der Wal damdiploma behaald.
Het examen bestond uit maar liefst 10 opdrachten met vragen over de spelregels en allerlei diagrammen met eindspelletjes en echte combinaties.
Damclub Harderwijk feliciteert van harte: Adam, Aron, Bram, Brent, Guus, Gwen, Jaap, Janao, Nora-Lynn, Renzo en Sophie en wenst hen allen een fijne vakantie.
Tussen het zwemmen en ijsjes eten natuurlijk ook … dammen 🙂

De eindstand van het kampioenschap van Gelderland sneldammen voor 4-tallen clubteams.
Er werden zeven rondes gespeeld volgens het Zwitsers systeem. En DCH deed met maar liefst 3 teams mee.
DCH1: Henry, Egbert, Auke en Rene
DCH2: Kees, Fred, Ton en Bert
DCH3: Wout, Eibert, Jakob en Jan.

Hoofdklasse
1. DES Lunteren 1 – 12 punten (59 weerstandspunten)
2. Dammers uit Oost 1 – 12 punten (57 weerstandspunten)
3. WDV Winterswijk 1 – 11 punten
4. DV VBI Huissen 1 – 9 punten
5. WSDV Wageningen 1 – 8 punten
6. DC Harderwijk 1 – 7 punten
7/8 DC Harderwijk 2 / DC Hengelo 1 – 6 punten

Eerste klasse
1. Dammers uit Oost 2 – 7 punten
2. DEZ Laren 1 – 6 punten
3. DC Apeldoorn 1 – 5 punten
4/5 DC Harderwijk 3 / DES Lunteren 2 4 punten
6. DSS Zwartsluis 1 – 1 punt.

In een wedstrijd waar het erom spande, lieten de spelers van Ons Eerste zich van hun beste kant zien. DC Nijverdal werd met duidelijke cijfers verslagen: 14-6. DCH 1 kwam daarmee op een score van 10 uit 10 en speelt volgend jaar zeker weer in de Hoofdklasse. Een prettige wetenschap omdat de laatste wedstrijd tegen koploper, en inmiddels al promovendus, DIOS Eibergen weinig hoop op punten belooft.

De eerste winstpartij kon al vroeg in de middag op het scorebord worden gezet. In een listige, maar goed houdbare, stand overzag Ronald Sempel tegen Jan Willem Hoeve een dodelijke damcombinatie en kon direct opgeven. Daarna stokte de score lange tijd. Na een solide flankcentrum partij aanvaardde Egbert van Hattem het remise-aanbod van Marinus Morsink, nadat hij eerst goed had rondgekeken hoe de andere borden ervoor stonden. Zijn witte stand zag er gevaarlijk sterk uit, maar een overwinning zat er niet in.

De inschatting van Egbert bleek goed te kloppen. Belangrijk eerste punt werd gescoord door Gerwin van der Meer die in een klassieke stand langdurig onder lichte druk stond tegen Michel Koop. De zwartspeler van Nijverdal investeerde veel bedenktijd in de opbouwfase en kon daardoor niet voluit voor de winst gaan. Met een goed voorbereide kerkhof-uitval haalde Gerwin de angel uit de zwarte stand.

Jan Hendrik Kok en Auke Steensma haalden vervolgens de winstpartijen binnen die de eindzege veilig stelden. De winst van Jan Hendrik op Jan Boender was een meevaller. De zwartspeler uit Nijverdal had passief de randen opgezocht, maar verdedigde zich lange tijd goed. Wit speelde
rustig en sterk op het centrum, maar kon niet voorkomen dat zwart langszij kwam. Jan Boender was blijkbaar niet op de hoogte van de reputatie die Jan Hendrik geniet als combinatiespeler. Dan namelijk had hij waarschijnlijk nog een keertje extra gekeken alvorens een lichte doorbraakcombinatie te nemen. Deze had Jan Hendrik natuurlijk voorzien. Hij gaf zwart een dam en sloeg toe.

Vervolgens was het prachtig om te zien hoe Auke Steensma zijn vierde winstpartij van het seizoen boekte. Hij verloor er geen en was daarmee dit seizoen een belangrijke steunpilaar van Ons Eerste. De ervaren Ab Steenbergen werd door Auke met fris aanvallend spel tegemoet getreden.
Wit speelde ietwat weifelend, en toen de kans zich aandiende maakte Auke er met zwart een sterke flankcentrum-aanval van. Deze won aan kracht toen wit verder de kanten op zocht en zwart achtergebleven schijven in het spel kon betrekken en het centrum prettig kon aanvullen. Met het fraaie 50.27-32 speelde zwart toe naar een soort oppositie van 5-om-5, en liet wit kansloos.

De enige Harderwijker die een moeilijke middag beleefde was Fred Elgersma. Bill Neven speelde een sterke opening en kwam tot een flankcentrum aanval. Zwart daarentegen zag zijn pogingen om aan de andere kant tot een flankbezetting te komen mislukken. Wit sloot op tijd
de gelederen. 25.22-27 was een even rigoureuze alsook creatieve en sterke beslissing. Volgens de computer had zwart groot voordeel kunnen halen door 29.9-14 te spelen. De dreigingen zijn dan niet van de lucht. (link) In de partij kon de witspeler rustig en degelijk zijn voordeel verder uitbouwen. Na de schijf verlies, moest Fred zijn meerdere erkennen in de sterke Bill Neven.

De middag werd helemaal feestelijk toen Ruurd Wuestman sterspeler van Nijverdal, Rienk van Marle, wist te verslaan. In het middenspel koos de witspeler een gedurfd plan in een onvoltooide hekstelling partij door de lange vleugel helemaal te laten deelnemen, om zo het centrum te
verstevigen. Een gelukkige keuze zoals een paar zetten later zou blijken. Zwart slaagde er niet in zijn schijf op 24 te verdedigen. In het eindspel hield Ruurd het hoofd koel en voerde de stand overtuigend naar winst. Zwart maakte het de witspeler lastig met een extra offer en zetdwang. Wit reageerde alert door niet alleen de extra schijf terug te geven maar er nog één extra in te investeren. De 4-om-4 die resulteerde was aan alle kanten gewonnen.

In zijn partij tegen Harrie Hoonhorst was Kees de Jong stevig in de aanval gegaan met zwart. De witspeler speelde constructief tegen. Maar toen zwart met een ruil kon switchen naar een ander type aanvalsstand – met sterk centrum en witte schijven aan de rand – waren de kansen
definitief aan zwart. (link) Wit raakte in het gedrang en kon de zwarte dadendrang niet meer stoppen.

Joras speelde aanvankelijk een solide partij tegen Paul Everloo, maar zocht op de twintigste zet misschien iets te snel het centrum op. Wit ruilde vervolgens en kwam sterk op het centrum, en na een paar minder actieve zetten bovendien tot een aanval op de flank. Nauwkeurig zwart spel was geboden. En dat deed Joras dan ook. Een verrassende ruil van wit naar veld 20 (en later 15) bleek echter ijzersterk. Een offer was zwart te gortig en wit kwam gevaarlijk opzetten. Na de nodige avonturen in het macro-eindspel wist Joras de remise toch nog veilig te stellen. (Met de nauwkeurige manoeuvre 53. 31-27 en 54.27-16 had wit de zege veilig kunnen stellen.)

Als laatste vocht Henry Offenga een mooi strategisch gevecht uit tegen Herman Damman. Met zwart verdreef Henry wit van het centrum, met de IJmuider Stormram. (Wit werd naar veld 26 gedwongen.) De stand was nog in evenwicht, maar wit bekende ongelijk door op de 30e zet terug te ruilen. Na de veertigste zet kwam wit zwaar in de verdediging. Helaas speelde zwart 15-20 en gaf wit een extra verdedigingsmogelijkheid. Direct 50.16-21 lijkt gewonnen.

De duidelijke en verdiende overwinning was een mooie opmaat voor een gezellig etentje in het prettige vooruitzicht volgend jaar weer in de Hoofdklasse te mogen spelen.

Helaas kon Ons Eerste niet in volle sterkte afreizen naar Huizum omdat veel spelers verplichtingen hadden met werk, familie en anderszins.

Grote klasse dat Wouter Foppen wilde meereizen naar Friesland. Daar wachtte hem aan bord 1 internationaal meester Rein van der Pal. Na een
scherpe opening probeerde Wouter te ruilen voor een hergroepering, maar zag daarbij een vinnige combinatie over het hoofd. Het leverde
schijfverlies op. Die kwam hij tegen deze sterke speler niet meer te boven.

Maar al snel was het weer gelijk. Auke Steensma zag zijn gedurfde opzet tegen Waylon Poot beloond. Dit keer was Auke de omsingelende partij in
een speltype met de onvoltooide hekstelling. Wit creëerde in zijn opbouw enkele zwakke plekken in het achterveld, en dat werd hem verrassend snel
fataal. Met een even simpele als doeltreffende meerslagwending liet de zwartspeler weinig meer van het witte bouwwerk heel. Hij combineerde
dodelijk naar dam. Er volgde snel nog een tweede winst voor de Harderwijkers toen Jan Hendrik Kok fraai Anton Schotanus opzij zette, een speler van naam en
faam die nog steeds sterk acteert. Dat bleek in de fase vlak na de opening waar Jan Hendrik ernstig op zijn tellen moest passen. Na het
sterke 27.15-20 spelen diverse combinaties de witspeler parten. Toch vond Jan Hendrik de goede weg en speelde naar een voordelige klassieke
stelling toe. Daarbij stond de zwartspeler op de 41e zet kritiek. Zwart had niet beter dan 41.17-21 en wit kwam met een ijzersterke Ghestem
doorstoot. Na een wit offertje (een soort offer van Dussault) kwam zwart in zetdwang. Bovendien bood een tegencombinatie naar veld 40 geen
soelaas, en Schotanus gaf op. Toch had zwart nog sterk van zich af kunnen bijten door duur naar veld 37 te combineren. Maar dat bleek te
veel gevraagd. Een fraaie overwinning van Jan Hendrik.

Toch ging het daarna ernstig fout. Ruurd Wuestman had zijn favoriete flankcentrum-aanval op het bord gekregen, en zocht met 15.48-43 grote
spanningen op. Tegenstander Marcel de Vries profiteerde niet optimaal en de aanval van wit zag er gezond uit. Helaas was Ruurd in deze wedstrijd
niet scherp op de combinaties en liet zich ernstig verrassen. In tweede instantie zag de zwartspeler de damcombinatie wel, en bracht Ons Eerste
zo een mokerslag toe.

Harderwijk kwam weer terug omdat Gerwin van der Meer wist te winnen van Piet Leijenaar. Lange tijd was de stand in evenwicht. Na een
decorwisseling was het de Friese witspeler die licht aan de leiding ging. Die ging echter te snel tot een ruilactie over (38.30-25). 32-27
en een aanval op de zwarte korte vleugel was zeer gevaarlijk geweest voor Gerwin. Die nam de aanval echter gedecideerd over en speelde de
witspeler volkomen van de mat met een aanval door het midden. Ondertussen bereikte het spannende treffen tussen Jan Willem Hoeve en
Anne Piet Kooistra zijn hoogtepunt. De witspeler moest in de opbouw rekening houden met combinaties en kampte met een zware lange vleugel.
De zwartspeler voelde zich begrijpelijkerwijs in z’n element. Het zwarte plan met 24. 2-7 bleek echter teveel gevraagd. Hierna gaat de witte
voorpost nooit meer weg, en wit bereikte een natuurlijk aanvalsstand waarbij de flank door het centrum werd ondersteund. Jan Willem wist het
goede antwoord niet te vinden en verloor zonder echte tegenkans. De remise tussen Joras Ferwerda en Sietse Nagel kwam tot stand na
originele afwikkelingen vanuit een klassieke middenspelpositie. Deze oogde beter voor de Friese zwartspeler die vlak na de opening – zoals op
toernooibase te lezen – een dure damcombinatie bleek te hebben overwogen die inderdaad ‘zo gek nou ook weer niet is’. Maar: begrijpelijkerwijs
zag zwart ervan af.

Een tweede mokerslag kreeg Ons Eerste te verwerken toen Gert-Jan Hoeve zijn meerdere moest erkennen in Kerst Hoekstra. De partij ging lang
gelijk op, maar zwart trok optisch gezien aan het langste eind, met een fraaie centrumstand. Wat de stand werkelijk waard is, is echter moeilijk
te zeggen. In ieder geval waagde de zwartspeler een heel scherpe winstpoging met 42.23-29. Dat leek prima, maar in het vervolg was het
juist wit die er met de volle winst vandoor ging. 44.18-23 oogt goed, maar is foutief. 19-23 had gemoeten om de zwarte voorpost die op de
tocht staat te hulp te schieten. In de partij werd de zwartspeler verrassend gedecideerd van het bord geblazen.

In een zinderende partij tegen Tjalling van den Bosch wist René Schaafsma tot een fraaie klassieke stand te komen. Het liet zich
begrijpen dat de zwartspeler een dure combinatie naar dam nam, waarna hij over het randje moest balanceren. (Bij gewone zetten zou een
doorbraak naar 7 hem parten hebben gespeeld.) In de partij bleek de keuze gerechtvaardigd: zwart kwam met de schrik vrij.

Na deze tegenslag was het wel gedaan met het Harderwijkse verzet. Kees de Jong stond in zijn partij tegen Piet Bouma langdurig met de rug tegen
de muur en wist in het late eindspel een geitenpaadje naar remise niet meer te vinden. Einduitslag: een uiteindelijk verdiende 12-8 overwinning
voor de Friezen.

In de eerste wedstrijd van 2023 hield Ons Eerste lange tijd stand tegen
het sterke hoofdstedelijke team 020. Maar door kleine fouten en een
enkele gemiste kans kwam een gelijkspel of een overwinning geen moment
in beeld. Einduitslag 8-12.

Het eerste punt voor Harderwijk kwam van Egbert van Hattem. Hij hield
Johan Capelle, die bouwde aan een solide centrum, goed onder controle.
Een klein schijnoffertje haalde de spanning uit de stand en dwong wit om
een net iets decentrale zet te spelen. In het vervolg had zwart (op de
34e zet) misschien beter het inmiddels overgenomen centrum kunnen
handhaven. Maar ook na een terugruiltje zag de witspeler van verdere
winstpogingen af: 1-1.

Jan Willem Hoeve speelde met zwart gedurfd en brutaal tegen Kenny Kroon.
De witspeler ruilde zich echter vrij, met een stevig centrum, maar
nogmaals ging zwart vol voor de bezetting van veld 27 bij het ontbreken
van een witte schijf op 49. Zwart speelde op de 38e en 41e zet te
passief en wit kwam gevaarlijk ver door het centrum opzetten. Gelukkig
voor Jan Willem verspeelde wit het voordeel door een verrassende maar
dure damcombinatie toch toe te laten. Het leverde geen winstkansen op.
Na 48. 42-37 had zwart zeer nauwkeurig moeten spelen voor remise.

De partij tussen Ruurd Wuestman en grootmeester Johan Bastiannet ging
gelijk op, waarbij zwartspeler Ruurd zich niet van het centrum weg liet
drukken. Even leek zwart met een achtergebleven schijf op 15 te komen,
maar actief bezette hij toch veld 24. De partij kantelde na een offer
van wit met dreigende doorbraak, juist de kant op van zwart. Maar genoeg
voor winst was het niet. Evengoed een prachtige prestatie van Ruurd.

Henry Offenga speelde een ijzersterke partij tegen Frank Pasman en had
de Harderwijkers halverwege op voorsprong kunnen zetten. Vanuit een
klassieke stand, nam Henry de zwarte stand in de klem met een
gevaarlijke opstoot: 27-22. Zwart moest wel meedoen maar zijn voorpost
was een stuk minder solide. Met kunst en vliegwerk brak ook de
zwartspeler door. De witspeler speelde slim naar een eindspel toe door
een verrassende slagkeus te nemen en de ver opgedrongen zwarte schijf
(die naar tweede dam wilde) op te rapen. In plaats van 54.30-24 was
30-25 waarschijnlijk goed voor winst geweest.

Gerwin van der Meer speelde wederom remise tegen een veel hoger
gerateerde tegenstander, in dit geval Johan Wiering. Vooral rond de
twintigste zet speelde wit sterk. In plaats van een voor de hand
liggende snelle ontwikkeling van de lange vleugel, hield hij de
ontwikkel- en ruilopties open en bouwde rustig aan een sterk centrum.
Zwart ruilde de voorpost maar de witte stand stond al klaar voor een
nieuwe verovering, ditmaal van veld 23. Een gelijkwaardige remise was
het knappe resultaat.

Des te jammerder was het dat Jan Hendrik Kok niet tot winst kwam tegen
John Stins. De zwartspeler liet een korte vleugel opsluiting toe, maar
had goed gezien dat hij zich daaruit kon bevrijden. Na een klassiek
intermezzo restte wit niet veel anders dan een – in dit geval – veilige
vlucht naar het kerkhofveld. In vliegende tijdnood deed wit nog een
flitsende winstpoging met 45.34-29. Inderdaad is 22-27 dan gevaarlijk –
zoals Jan Hendrik had gezien, en op had gehoopt – maar zwart speelde
zonder blikken of blozen direct 15-20. Logischerwijze ging wit voor de
gunstige afwikkeling, maar hij had beter kunnen wachten met het fraaie
en dodelijke 46.37-31. In de partij moest wit vlotter dan gedacht in
remise berusten.

Auke Steensma speelde remise tegen Marco de Koning in een interessant
treffen waarbij het spel via klassieke structuren liep, zonder groot
voordeel voor één van beide spelers. Maar het eindspel was voor de
Amsterdammers die alsnog verwoestend uithaalden. Halve NK finalist Rob
Geurtsen bleek toch een maatje te groot voor Joras Ferwerda. Van groot
krachtsverschil was tot de veertigste zet niet veel te zien. Wel had
zwart wit de gelegenheid gegeven met een Ghestem-doorstoot te komen (35.
8-12 was een belangrijk alternatief), maar wanhopen hoefde zwart
allerminst. Dat veranderde pas na de zwakkere zet 40.3-9. Het adequate
19-24 was beter geweest, maar daarvoor waren wel een paar nauwkeurige
berekeningen voor nodig. In de partij ging het vooral na 42.14-20 ineens
heel snel bergafwaarts voor zwart. Wit pakte op de korte vleugel zijn
gelijk, en zwart moest te zwaar offeren.

Een tweede hardhandige nederlaag volgde. Radjinder Jharab won van Fred
Elgersma die na de uitstoot op de tiende zet (28-22) volop in de aanval
ging, terwijl zwart alles op de omsingeling zetten. Het leverde een
fascinerend gevecht op waarbij wit lange tijd goede kansen leek te
hebben. 36.36-31 lijkt een duidelijker plan dan in de partij. Daarin
namen de omsingelende contouren van zwart dreigende vormen aan. De 45e
zet van wit (44-39) was al gevaarlijk (14-19 en 30-34 is mogelijk, maar
waarschijnlijk geen winst. Toch is 45. 36-31 beter). Maar dat wit na een
viertal zetten verloren zou staan had eigenlijk niemand kunnen denken.
De computer geeft nog aan dat 51.23-19 (en dan de twee-om-vier
koelbloedig toelaten) nog remise is. Maar kom daar nog maar eens op in
die fase. 46.37-31 was waarschijnlijk wel goed geweest.

Een kans op een eretreffer zat er niet in voor Kees de Jong. Hij was
niet opgewassen tegen het vloeiende aanvalsspel van zwartspeler Peter
van Heun. Hoewel het nadeel flink was verdedigde Kees zich manmoedig en
haalde het achtste punt voor Harderwijk binnen. Jan Hendrik gaf weer
mooie varianten (waarvoor dank!) en concludeerde bij deze partij dat
zwart op de 40e zet waarschijnlijk beter niet had kunnen ruilen, maar
met 17-22 de passieve witte randschijf op 26 zwaarder had kunnen laten
wegen.

Dammen kan altijd en overal!

Als damvereniging Harderwijk vinden we het van groot belang dat iedereen kan dammen, waar en wanneer je maar wilt. Met de nieuwe damapplicatie van de KNDB is dit nu mogelijk! Of je nu thuis bent, in de trein zit of op het terras, met deze nieuwe web-app ben je altijd en overal aan zet.

Ga naar www.kndbdammen.nl <www.kndbdammen.nl/> en speel mee!

Terwijl begin december de winter intrede deed met vorst en sneeuw, werd
er in Denksportcentrum Jannes van der Wal in Groningen hartstochtelijk
gedamd. Tot ver na vieren de einduitslag ongewis.

Ons Eerste begon goed met een verrassende winstpartij van Egbert van
Hattem op Bert Dollekamp. Nadat wit na een scherpe opening was opgerukt
naar het verre randveld 15, en zich ook nog op 29 nestelde, ontspon zich
een felle strijd om het centrum. Die werd uitiendelijk gewonnen door de
zwartspeler (die misschien nòg beter: 30. 9-13 en op de volgende zet 2-7
had kunnen spelen). Zwart stootte krachtig door met 22-28. In het nauw
gedreven beet wit vanaf de veertigste zet niet meer voldoende van zich
af. Een tweede ruil terug van aanvalsschijf 28 betekende groot nadeel
voor de witspeler die bovendien een klein zetje over het hoofd zag.
Daardoor was het snel uit.

DCH bleef ook in de volgende drie partijen aan de goede kant van de
score. Auke Steensma bevrijdde zich vlot uit de onvoltooide hekstelling
van Floris Tol (11.12-18 leek steviger, al lijkt ook dan een
vereenvoudiging onvermijdelijk). Wit liet er vervolgens geen gras over
groeien en zette vol in op de aanval. Zwart was wat te snel met 17-22 om
het echt spannend te maken, en werd door wit teruggedrongen. De spelers
gaven elkaar daarna geen duimbreed toe: 1-1.

Het duurde een flinke tijd voordat er weer een uitslag op het scorebord
verscheen. En dat was wederom een heel gunstige voor DCH. Gerwin van der
Meer scoorde een diepblauwe uitslag door Michiel Kroesbergen een punt
afhandig te maken. Hij speelde met wit een gedurfde centrumaanval via 23
en posteerde op de 19e zet een schijf op 24 ernaast, zonder angst voor
een tijdelijk schijfje verlies. In het vervolg, na een 2-om-2 ruil, kwam
de witte stelling op de korte vleugel echter onder grote druk. Zoals Jan
Hendrik Kok via de mail in zijn analyseopmerkingen aangaf, was 24.
47-41, 48-43 en 24-19 met twee-om-twee een gedurfd maar waarschijnlijk
prima alternatief geweest. In de partij was het overleven geblazen, en
dat deed wit zo goed mogelijk met actieve aanvulling van het centrum.
Maar Gerwin kon niet voorkomen dat zwart een doorbraak naar dam maakte
op de 43e zet (waar hij objectief gezien nog beter even had kunnen
wachten via 1621). In het afspel legde Gerwin grote koelbloedigheid aan
de dag en speelde de partij met een paar rake klappen naar remise toe.

De hele en halve voordeelpunten van Ons Eerste werden door Gert-Jan
Hoeve in een klinkende 6-2 voorsprong omgezet door zijn overtuigende
winst op Bert de Jong. De zwartspeler kwam al snel in de verdediging
terecht en miste bovendien al vroeg de schijf op 3. Die was nodig om
zijn zwakke lange vleugel te steunen. Wit speelde aanvallend en toen
zwart toch de klassieke structuren moest opzoeken, was het te laat. Wit
ruilde zich er sterk uit en richtte zijn pijlen beslissend op het
centrum en de lange vleugel van zwart. De weg naar winst lag zeker niet
voor de hand, maar wit deed het superhandig en won met overmacht.

De bijdrage van de familie Hoeve bleef bij twee punten omdat de
hekstellingpartij van Jan Willem Hoeve tegen Danny Staal uit de hand
liep. Wit kon zich na de opening niet lekker uit de hekstelling
bevrijden (14.42-37 was waarschijnlijk beter geweest) en ruilde later de
schijf op 22, en daarmee zijn aanknopingspunt, af. Nu kon zwart in een
mooie strategie hekstelling en dreiging van kettingstelling combineren.

Ruurd Wuestman koos een flankaanval tegen Jakob Pronk die het de
zwartspeler aanvankelijk niet heel moeilijk wist te maken. De zwarte
voorpost werd dan ook afgeruild. Toch kwam wit sterk opzetten in het
centrum, waarna een wonderlijke switch volgde: zwart bezette veld 38,
middenin vijandelijk gebied en maakte tijdelijk gebruik van enkele
kleine zetjes. Zwart had op de 45e zet met 18-23 het voordeel zelfs naar
zich toe kunnen trekken, maar speelde even te passief. Toch kwam de
remise niet echt in gevaar.

Kees de Jong begon een beetje wiebelig aan zijn partij tegen Owen
Donkers, maar speelde als vanouds een sterke tweede helft. Na het
ongelukkig opspelen van de kroonschijf verslikte wit zich met 38.33-29.
Met de schijnbaar rustige zet 11-16 loerde zwart op een omklemming of
doorbraak van wits lange vleugel. Enigszins in paniek ging wit te vroeg
naar het centrum, en liet een dodelijke twee-om-twee voor zwart toe. Er
volgt altijd schijfwinst of doorbraak naar dam.

Ondanks de riante voorsprong, was de situatie op de overige drie borden
zeer zorgwekkend voor de Harderwijkers. Er was weinig zicht op een
tiende laat staan elfde punt. Joras Ferwerda was de eerste die bezweek
onder het nadeel. Vlak na de opening had hij beter op een halve
hekstelling kunnen aansturen (of een twee-om-twee door wit naar 15), dan
passief terug te ruilen. Toch weerstond zwart de witte aanvalsdrift en
kwam er een klassieke stelling op het bord. Maar de varianten waren
moeilijk. 41.12-18 was een goede zet geweest, maar zwart koos voor 21-26
en ging na 45.12-18 een moeilijk eindspel tegemoet. Hier was juist 12-17
goed op z’n plaats geweest. Een late, ingewikkelde remisekans was nog
51.19-23 geweest.

Ook Fred Elgersma verloor, na een spannende flank-centrumpartij. Op de
27e zet had zwart ook koelbloedig naar voren kunnen ruilen in plaats van
naar achteren, zonder angst voor 25-20. Echt fout was pas zwarts 30e
zet: 2-8? Wit dwong vervolgens zeer fraai schijfwinst af. Zwart kwam in
zetnood en moest wel offeren (wachten met 11-16 en 4-10 helpt niet omdat
wit ook wacht met 46-41 en 49-44). Wit speelde de partij daarna zeer
gedecideerd naar winst.

Bij een gelijke scorebord-stand zat Jan Hendrik Kok nog te zweten op een
zo goed als verloren eindstand tegen Jan van Meggelen. Eerder in de
partij, rond de 26e zet, had de wederzijdse vleugelcontrole van zwart
bij Jan Hendrik voor de nodige hoofdbrekens gezorgd. Helemaal lekker
kwam wit er niet uit. Wit brak gedurfd uit met 27-22, gebruik makend van
enkele kleine combinaties, maar zwart kwam zeer gevaarlijk opzetten. Na
38.43-38 forceerde zwart fraai, en wikkelde slim af met een sterke
schijf op 32 tot gevolg en een reddeloze stelling voor wit op de korte
vleugel. Toch gaf zwart het royaal gewonnen eindspel nog uit handen. In
plaats van 55.8-13 speelde zwart onvoorzichting 34-40? Jan Hendrik had
de moed nog niet opgegeven en had dit buitenkansje al gezien. Hij haalde
dam en speelde naar een stand toe waarbij zwart drie schijven op de
tric-trac lijn kreeg. Dit leidde tot een onvermijdelijke herhaling van
zetten zou leiden. Fraai! De Harderwijkers gingen met 10-10 door het
fraaie sneeuw- en vorstlandschap terug naar huis.

Hoewel de Harderwijkers niet op volle sterkte naar Friesland konden
afreizen werd de wedstrijd tegen DC Heerenveen probleemloos gewonnen. Al
snel kwam Ons Eerste op een ruime voorsprong nadat de wedstrijd tussen
Ruurd Wuestman en Sipke Doller vreedzaam in remise was geëindigd.

Gert-Jan Hoeve koos de aanval in zijn partij tegen Wim van der Molen.
Analysator Jan Hendrik Kok gaf aan dat de Friese zwartspeler op een
drietal momenten erg passief speelde: op zet 24 (20-25) gaf hij Gert-Jan
een aanval via 24 in handen. De 28e zet (9-14) had hoe dan ook door
11-17 vervangen moeten worden om tot actief tegenspel te komen. Wit
profiteerde optimaal door fraai 28-23 te spelen en daarna het centrum
des te steviger weer terug in handen te nemen. Dat was goed gezien! Na
35 6-11? bood de zwarte stand een dramatische aanblik, en kon de
witspeler zijn sterke spel voortijdig tot winst voeren.

Op bord 7 had Jan Hendrik Kok de witte stelling rond de twintigste zet
goed in de greep gekregen tegen Aize Plantinga. Wit ruilde te passief op
de vers in bezit genomen halve hekstelling. Geen verstandige beslissing:
zwart kon zijn pijlen naar hartenlust richten op de solitaire witte
schijf op 29 en die te omsingelen. De zwartspeler wist goed wat hij
wilde en speelde met beleid: eerst ontwikkelen en een paar verzwakkende
zetten afdwingen. Daarna ging hij pas naar veld 25 om de druk op te
voeren. Jan Hendrik vond de prachtige zet: 33.18-22 waarna hij de vijf
schijven op de korte vleugel van wit met vier schijven in bedwang hield.
De witte stand werd steeds verder in het nauw gedreven. In de partij
kwam wit er niet echt meer aan te pas. Jan Hendrik bleek in de partij
wel een paar goede (schijn-)offervarianten voor wit te hebben gezien,
maar ook dan was het positionele voordeel altijd aan de kant van zwart
gebleven. Een mooie technische overwinning: 1-5!

Hoewel hij niet tot winst kwam, speelde Auke Steensma weer een sterke
wedstrijd. Tegenstander Johnny Modderman werd stevig naar de randen
gedwongen. Toch sloeg het voordeel net niet door: zwart offerde zich ten
koste van twee schijven naar dam, en de witte stukken stonden te
kwetsbaar voor winst. Waarschijnlijk had wit rond de 40e zet eerder de
schijf op 45 actief moeten maken voor de volle winst.

Fred Elgersma leverde een belangrijke bijdrage aan de eindoverwinning
door Jan Teake Dekker op remise te houden. De Friese witspeler ging er
vol voor en liet zich opsluiten op zijn korte vleugel. Fred deed de
opsluiting teniet. Hij had gezien dat bij passief spel wit de controle
op de andere bordrand zou kunnen overnemen en veel combinaties tegen hem
zouden dreigen. Na de uitruil op de 27e zet bleef het spannend. Wit leek
actief aanvalsspel te krijgen tegen de zwarte korte vleugel, maar Fred
wist met een paar effectieve ruilen de angel uit de witte stelling te
halen, met een prima remise als resultaat.

René Schaafsma kwam ondanks een grootscheepse aanval niet tot winst
tegen Martin Boersbroek. De witte aanval was dreigend geworden nadat ook
in deze partij de Fries zijn op het oog solide halve hekstelling niet
durfde te handhaven. De witspeler zag goed dat hij niet te snel kon
profiteren (na 40.29-23 haalt zwart verrassend dam) en bouwde gestaag
verder. In de partij liep de witte aanval echter spaak op actieve
randschijven van zwart en was het juist wit die moest offeren om door te
breken. Waarschijnlijk had wit eerder door moeten stoten in het centrum.
Jan Hendrik beveelt daarvoor 46. 28-23 als goede timing aan.

Zo bleef het in Heerenveen nog lang spannend, maar daar maakte Henry
Offenga een einde aan door Martin Zijlstra te verslaan. De zwartspeler
ontwikkelde zijn lange vleugel mooi en kreeg bovendien zomaar de
gelegenheid van wit om aanvallend sterk naar het aanvalsveld 27 te
ruilen. Wit had veel beter kunnen streven naar klassiek. Zwart rondde de
aanval voorbeeldig af.

Voor de kers op de taart zorgde Kees de Jong door de sterke Tjipke
Smedinga te verslaan. Lang leek de partij voor wit gladjes te verlopen,
maar net voor de 30e zet nam zwart het initiatief plotseling over: wit
liep zich enigszins stuk op de verdedigend stukken van zwart. Kees
toonde bovendien aan dat de lange vleugel van wit kwetsbaar bleek te
zijn. Superhandig maakte zwart gebruik van een twee-om-twee ruil terug
waarna wit in grote moeilijkheden verkeerde. Zwart speelde nauwkeurig en
dwong doorbraak en winst af.

Jan Willem Hoeve en Oscar Veltman speelden aanvankelijk een
overzichtelijke partij die in het late middenspel toch nog tot leven
kwam. Na een intermezzo – waarbij zwart in het centrum doorstootte – was
het zwart die de meest flexibele stand had. Hij beschikte over formaties
èn controle over het belangrijke veld 24. Zwart profiteerde niet
optimaal en de witspeler verdedigde scherp: 1-1.

Ton Eekelschot en Sjoerd Koopman speelden een spannende en
gelijkopgaande partij waarbij wit zich terecht niet liet afschrikken
door de zwarte hekstelling. Hij bleef handig en sterk op het centrum
bleef. Na een grootscheepse afruil bleek de zwartspeler echter toch een
belangrijke voorsprong in ontwikkeling te hebben. Het was oppassen
geblazen voor de witspeler, maar Ton reageerde op de 44e zet te passief.
42-37 was aangewezen om de dreigende aanval van zwart beter te kunnen
controleren. De zwarte aanval nam vervolgens steeds dreigender vormen
aan, al toonde Jan Hendrik nog aan dat wit nog na de 50e zet de remise
veilig had kunnen stellen. In de partij haalde zwart handig de angel uit
het spel met een tijdelijk offertje en controle van de lange lijn, en
bepaalde de einduitslag daarmee op 7-13. Een verdiende en belangrijke
overwinning voor DCH 1.