Overwinning tegen koploper, geen moment in gevaar

Het eerste team van DCH reisde met gezonde spanning af naar het Friese Goutum, fraai gelegen aan de oostkant van Leeuwarden. In dorpshuis Ien en Mien werd koploper Huizum overtuigend met 12-8 verslagen.

Drie vroege winstpartijen
Kees de Jong opende de score al vroeg. Tegenstander Jan Bosselaar werd door wit, enigszins provocerend, naar het verre centrum gelokt. Kees toonde aan dat de twee zwarte voorposten op 28 en 29 combinatief gevoelig stonden. Een poging de schijven vanuit het achterveld aan te vullen leidde schipbreuk op een vernietigende combinatie.

Heel lang konden de Harderwijkers niet van de voorsprong genieten. Fred Elgersma hield zich aanvankelijk goed aan het uitgestippelde speelplan van de voorbespreking. De sterke zwartspeler Anton Schotanus, meermaals NK-finalist, mocht oprukken naar veld 36. Dat was nog volgens plan. Maar vervolgens kostte het wit veel bedenktijd om de aanvalslust van zwart in te tomen. Fred zag jammerlijk ook nog een plakker over het hoofd (uitgerekend van de zwarte schijf op 36), en verloor kansloos.

Niek Kuijvenhoven zette de Harderwijkers bijna per omgaande weer op voorsprong. Met wit maakte hij duidelijk dat het met de vorm – voor de halve finales die volgende week in Apeldoorn beginnen – wel goed zit. Zwartspeler Piet Bouma had veel overtollig hout op zijn lange vleugel. Wit profiteerde optimaal en isoleerde de vleugel zoveel mogelijk. Niek had bovendien goed en knap gezien dat de gedwongen tegenactie van zwart, ondanks de mooi gepositioneerde vangstelling, weldegelijk ontoereikend was. Daarmee kwam DC Harderwijk op een verdiende 4-2 voorsprong.

Vechtremise
Joras Ferwerda boekte ‘een vechtremise’ tegen Jan Adema die zeer gevaarlijk kwam opzetten. Maar Joras hield het hoofd koel en liet in de slotstand een 1-om-2 gewoon toe, want remise!
Egbert van Hattem speelde een spannende partij tegen Tjalling van den Bosch die met zwart het kerkhofveld op 29 al zeer vroeg bezette. Onder het motto ‘ruilen kan altijd nog’ speelde de witspeler er zolang mogelijk omheen. Van den Bosch plaatste vervolgens een zeer creatieve tussenloop (waar de witspeler geen moment aan gedacht had). Er volgde een ruil, en er ontstond een spannende strijd tussen vleugelcontrole (wit) en een gunstig aantal tempi ontwikkelingsachterstand in het klassiek (zwart). Beide spelers deden de logische zetten. Met een offertje dacht wit op termijn nog aan een gunstige doorloop naar veld 5, maar daar zag hij toch maar van af. Na wits 54e zet, zag zwart op zijn beurt ook van verdere winstpogingen af.

Een spannend slot
Tegenvaller voor de DCH was nog wel dat Jaap van de Werfhorst volstrekt onnodig verloor van Sietse Nagel. De Fries klaagde na afloop van de partij terecht dat hij weinig tot niets had bereikt. Maar Jaap kende op het eind van de partij een zwak moment. Nadat zijn remiseaanbod was geweigerd speelde hij een onvoorzichtige zet. Met een offertje en een tussenloop was het daarna meteen uit.

Hoewel de stand gelijk was, twijfelde op dat moment toch niemand aan de zege. De belangrijke man van de wedstrijd was Ruurd Wuestman. Hij won van de sterke Anne Piet Kooistra die duidelijk teveel hooi op de vork had genomen door een Roozenburgaanval te spelen met teveel schijven op de korte vleugel. Met een ijzersterk middenspel legde Ruurd de kwetsbaarheid daarvan bloot. Het witte steunpunt op 27 werd afgebroken en de zware witte vleugel werd meer en meer een last. Wit kwam er niet meer uit en moest toezien hoe zwart met een lichte combinatie schijfwinst en partijwinst afdwong. DCH stond weer voor: 8-6

Daarna volgden nog twee remises. Jan Willem Hoeve had graag een vloeiende aanvalspartij gespeeld tegen Marcel de Vries, maar een aantal keer werden de opbouwzetten van de zwartspeler ernstig gehinderd door combinaties. Op het eind moest Jan Willem het hoofd koel houden, maar hij loodste de remise vaardig binnen. Gerwin van der Meer speelde zeer overtuigend remise tegen Jacob de Vries. Zijn halve hekstelling en actieve zwarte stand leken genoeg voor de winst, maar een (te?) vroege doorloop werd met een kleine combinatie teniet gedaan. De 3-om-3 was daarna zeer voordelig maar toch remise.

Intussen stond Jan Hendrik Kok, tenslotte, gewonnen tegen Bart Visser. Ondanks een zware week, waarin Jan Hendrik een oogoperatie onderging, speelde hij een ijzersterke partij. Het sterke centrum van wit kon ook in het klassiek niet door zwart onder controle gehouden worden. Zwart plakte zich nog naar dam, maar daarna speelde zich een klein drama af. Onder druk vergat de witspeler een geslagen schijf van het bord te nemen. Jan Hendrik paste de spelregels toe en bracht zijn witte schijf in veiligheid. De zwartspeler stribbelde nog wat tegen maar moest het hoofd buigen. Hij wilde Jan Hendrik na afloop van de partij geen hand schudden, maar dat kon de witspeler niet echt deren. De Harderwijkers gingen met 12-8 tevreden huiswaarts en hebben een tweede plaats nu in eigen hand.