Voor de tweede keer binnen korte tijd moest het tweede team van DCH naar Beltrum. Eind november wisten de Harderwijkers nog met speels gemak met 3-15 van het derde team van DIOS te winnen, tegen het tweede team van DIOS ging het zoals verwacht een stuk moeizamer.
Binnen een uur moesten de Harderwijkers al in de achtervolging nadat Marjan Foppen in de opening een schijf achter was gekomen en vervolgens een damzet over het hoofd zag. De tegenstander van Wout Mensink was duidelijk niet gekomen om er een spannende partij van te maken, de afruiltjes vlogen Wout om de oren zodat hij in een heel dun standje wel genoegen moest nemen met remise.
DCH kwam langszij doordat Jan v.d. Pol zijn tegenstander onder grote druk wist te zetten en nadat Jan met een combinatie had toegeslagen was deze strijd al snel beslist. Wouter Foppen had zijn team een goeie dienst kunnen bewijzen. Na een sterke aanvallende partij kreeg hij een grote kans om ten koste van één schijf door te dringen naar dam, Wouter overzag deze mogelijkheid in de tijdnoodfase en spelde evenens remise. De voorsprong kwam vervolgens toch op het scorebord na een overtuigende winstpartij van Jakob de Vries. Jakob drong zijn directe opponent een voorpost op die hij vervolgens langzaam maar zeker wist te winnen, voor Jakob was het daarna niet moeilijk meer om de buit binnen te halen.
DCH leek overtuigend ook tegen het tweede team van DIOS de overwinning binnen te gaan halen omdat op de resterende borden de Harderwijkers zeker niet al teveel druk leken te voelen. Eibert Smit deed wat van hem werd verwacht, hij kwam geen moment in gevaar en kwam remise overeen. Ook Wouter v.d. Berg had de puntendeling voor het grijpen, lange tijd leek het erop dat Wouter het moest toestaan dat zijn opponent op zijn lange vleugel zou gaan doorbrengen. Wouter hield echter keurig stand maar koos totaal onnodig in het eindspel voor de verkeerde voortzetting waardoor hij alsnog moest capituleren.
Nadat de thuisploeg langszij was gekomen probeerde Bert Foppen uit alle macht het initiatief weer in handen te krijgen, door één moment van lichtzinnigheid gaf hij echter het heft volledig uit handen. Een doorbraak naar dam was niet meer te voorkomen zodat ook Bert zich gewonnen moest geven.
Hoewel de kansen op winst voor invaller René Schaafsma aanwezig leken te zijn kon ook hij zijn companen niet terugbrengen in de strijd en moest uiteindelijk berusten in remise. Na deze 10-8 achterstand leek alle hoop op een positief resultaat verloren, maar toen kwam Jan Pluim ..) Jan stond bijna drie uur onder grote druk en kon zich slechts beperken tot verdedigen. In het eindspel kon hij niet voorkomen dat zijn tegenstander met een schijf meer de damlijn haalde, Jan zelf wist echter ook de damlijn te bereiken. Onder druk van de klok koos de speler van DIOS niet de allerbeste voortzetting waardoor Jan de dam kon afnemen en één voor één de schijven wist op te peuzelen. In een vier tegen één overmacht eindspel sleepte Jan er met zijn overwinning voor DCH toch nog een verdiend 10-10 gelijkspel uit.