DamClubHarderwijk

Tegen de eerste keus van TDT Salland wisten de reserves van DCH vooraf dat zij een zware strijd te wachten zou staan, op bijna alle borden waren de gasten op papier de bovenliggende partij.
Zonder Willem maar met René als invaller wisten de Harderwijkers het echter lange tijd toch bijzonder spannend te houden.
Geholpen door een enorme blunder van zijn tegenstander bracht Wout Mensink zijn team zelfs na twee uurtjes al op voorsprong. Deze voorsprong was echter van korte duur doordat Tim zich liet verrassen met een damzet. Ondanks dapper weerstand, nadat hij ten koste van twee schijven de dam had weten af te nemen, moest Tim zich gewonnen geven.
Lange tijd bleef de strijd volledig in evenwicht en leek DCH opnieuw aan de leiding te komen door een flink overwicht van Jakob. Hij was echter iets te gretig om een doorbraak te forceren en moest uiteindelijk met remise genoegen nemen. De gasten sloegen vervolgens wel ongenadig toe. Op het vierde bord liet Eibert zich volledig op zijn lange vleugel opsluiten, lange tijd kon Eibert zich slechts beperken tot het aanschuiven op zijn korte vleugel. De opsluiting werd hem uiteindelijk bij het eindspel fataal. Bert trof de sterkste speler van de gasten, maar maakte er met een poging om toch tot winst te komen een spannende partij van zonder al teveel risico’s te nemen. Bert liet zich eerst vrijwillig opsluiten op zijn korte vleugel en moest zich hier noodgedwongen uiteindelijk weer uit bevrijden waarna de puntendeling het hoogst haalbare bleek.
Jan Pluim dwong zijn directe opponent volledig na de beide zijkanten waardoor hijzelf flinke druk op diens centrum kon uitoefenen. Helaas bleek ook dit offensief geweld van Jan uiteindelijk niet voldoende om echt zich op een overwinning te mogen met remise tot gevolg.
Ook Jan v.d. Pol moest na een vlakke partij genoegen nemen met remise. Zowel Jan zelf als zijn rechtstreekse tegenstander streden voor wat zij waard waren zonder echt de tegenstander hun wil op te leggen. Ongewild haalde Wouter v.d. Berg de spanning volledig uit de wedstrijd. Omdat zijn opponent op zijn lange vleugel teveel druk uitoefende moest Wouter noodgedwongen de aanval op rechts zoeken waarna hij uiteindelijk een schijf moest offeren en zich een paar zetten verder gewonnen moest geven.
Ook René streed de strijd weer op het “scherpst van de snede” en had gedurende de hele partij licht voordeel, maar nooit voldoende om tot winst te komen zodat ook hier tot puntendeling werd overeengekomen. Marjan verraste vriend en vijand nadat zij in het middenspel een schijf achterop was geraakt door haar sterke optreden in het vervolg van de partij. Ondanks die schijf minder hield zij haar tegenstander onder druk en bereikte meer dan verdiend remise en liet daarmee haar tegenstander op het wedstrijdformulier een “blauwtje lopen”. Eindstand 8-12.

Ook dit seizoen had DCH weer het geluk aan zijn zijde om WDV uit Winterswijk thuis te treffen.
Omdat beide teams net achter de absolute top de vierde plaats deelden was vooraf te verwachten dat het een “heet avondje” zou worden, zeker toen bleek dat kopman Niek Kuijvenhoven verhinderd was. Met nestor Auke Steensma in de gelederen leverde de thuisploeg wel wat aan kwaliteit in, maar was het vertrouwen op een positief resultaat nog steeds aanwezig.
In een flankaanval liet Ton Eekelschot zich echter verrassen door een eenvoudige combinatie waarmee hij een schijf achter kwam, deze achterstand kwam hij niet meer te boven zodat de gasten op voorsprong kwamen. Deze voorsprong duurde voor de thuisploeg gelukkig niet heel erg lang omdat Auke Steensma overtuigend inviel en na grote druk op de lange vleugel van zijn tegenstander eenvoudig wist te winnen.
De harderwijkers kwamen op voorsprong omdat Wouter Mensink op het achtste bord deed wat van hem vooraf mocht worden verwacht, tegen de zwakste schakel uit Winterswijk wist Wouter te winnen.
Al snel in zijn partij bereikte Jan Hendrik Kok de damlijn, deze dam werd hem ten koste van een schijf weer snel afgenomen. Met een schijf meer speelt Jan Hendrik zo’n partij altijd rustig uit. Met de wetenschap van deze grote 6-2 voorsprong in het achterhoofd namen Fred Elgersma en Jaap van de Werfhorst geen onnodige risico’s en speelden remise. Even leek de spanning weer iets terug te keren doordat Kees de Jong na een dappere strijd zich gewonnen moest geven. Kees maakte er weer een spannende partij van maar koos in het eindspel de verkeerde voortzetting.
De overwinning voor DCH werd gebracht door Joras Ferwerda. In een partij die het langst duurde maar waar beiden geen aanspraak op meer dan een puntendeling leken te kunnen maken was de uiteindelijke remise voor DCH voldoende om de gasten met een 9-7 nederlaag de lange reis naar winterwijk terug te laten maken.

Voor de tweede keer binnen korte tijd moest het tweede team van DCH naar Beltrum. Eind november wisten de Harderwijkers nog met speels gemak met 3-15 van het derde team van DIOS te winnen, tegen het tweede team van DIOS ging het zoals verwacht een stuk moeizamer.
Binnen een uur moesten de Harderwijkers al in de achtervolging nadat Marjan Foppen in de opening een schijf achter was gekomen en vervolgens een damzet over het hoofd zag. De tegenstander van Wout Mensink was duidelijk niet gekomen om er een spannende partij van te maken, de afruiltjes vlogen Wout om de oren zodat hij in een heel dun standje wel genoegen moest nemen met remise.
DCH kwam langszij doordat Jan v.d. Pol zijn tegenstander onder grote druk wist te zetten en nadat Jan met een combinatie had toegeslagen was deze strijd al snel beslist. Wouter Foppen had zijn team een goeie dienst kunnen bewijzen. Na een sterke aanvallende partij kreeg hij een grote kans om ten koste van één schijf door te dringen naar dam, Wouter overzag deze mogelijkheid in de tijdnoodfase en spelde evenens remise. De voorsprong kwam vervolgens toch op het scorebord na een overtuigende winstpartij van Jakob de Vries. Jakob drong zijn directe opponent een voorpost op die hij vervolgens langzaam maar zeker wist te winnen, voor Jakob was het daarna niet moeilijk meer om de buit binnen te halen.

DCH leek overtuigend ook tegen het tweede team van DIOS de overwinning binnen te gaan halen omdat op de resterende borden de Harderwijkers zeker niet al teveel druk leken te voelen. Eibert Smit deed wat van hem werd verwacht, hij kwam geen moment in gevaar en kwam remise overeen. Ook Wouter v.d. Berg had de puntendeling voor het grijpen, lange tijd leek het erop dat Wouter het moest toestaan dat zijn opponent op zijn lange vleugel zou gaan doorbrengen. Wouter hield echter keurig stand maar koos totaal onnodig in het eindspel voor de verkeerde voortzetting waardoor hij alsnog moest capituleren.
Nadat de thuisploeg langszij was gekomen probeerde Bert Foppen uit alle macht het initiatief weer in handen te krijgen, door één moment van lichtzinnigheid gaf hij echter het heft volledig uit handen. Een doorbraak naar dam was niet meer te voorkomen zodat ook Bert zich gewonnen moest geven.

Hoewel de kansen op winst voor invaller René Schaafsma aanwezig leken te zijn kon ook hij zijn companen niet terugbrengen in de strijd en moest uiteindelijk berusten in remise. Na deze 10-8 achterstand leek alle hoop op een positief resultaat verloren, maar toen kwam Jan Pluim…..) Jan stond bijna drie uur onder grote druk en kon zich slechts beperken tot verdedigen. In het eindspel kon hij niet voorkomen dat zijn tegenstander met een schijf meer de damlijn haalde, Jan zelf wist echter ook de damlijn te bereiken. Onder druk van de klok koos de speler van DIOS niet de allerbeste voortzetting waardoor Jan de dam kon afnemen en één voor één de schijven wist op te peuzelen. In een vier tegen één overmacht eindspel sleepte Jan er met zijn overwinning voor DCH toch nog een verdiend 10-10 gelijkspel uit.

Het eerste team van DCH reisde met gezonde spanning af naar het Friese Goutum, fraai gelegen aan de oostkant van Leeuwarden. In dorpshuis Ien en Mien werd koploper Huizum overtuigend met 12-8 verslagen.

Drie vroege winstpartijen
Kees de Jong opende de score al vroeg. Tegenstander Jan Bosselaar werd door wit, enigszins provocerend, naar het verre centrum gelokt. Kees toonde aan dat de twee zwarte voorposten op 28 en 29 combinatief gevoelig stonden. Een poging de schijven vanuit het achterveld aan te vullen leidde schipbreuk op een vernietigende combinatie.

Heel lang konden de Harderwijkers niet van de voorsprong genieten. Fred Elgersma hield zich aanvankelijk goed aan het uitgestippelde speelplan van de voorbespreking. De sterke zwartspeler Anton Schotanus, meermaals NK-finalist, mocht oprukken naar veld 36. Dat was nog volgens plan. Maar vervolgens kostte het wit veel bedenktijd om de aanvalslust van zwart in te tomen. Fred zag jammerlijk ook nog een plakker over het hoofd (uitgerekend van de zwarte schijf op 36), en verloor kansloos.

Niek Kuijvenhoven zette de Harderwijkers bijna per omgaande weer op voorsprong. Met wit maakte hij duidelijk dat het met de vorm – voor de halve finales die volgende week in Apeldoorn beginnen – wel goed zit. Zwartspeler Piet Bouma had veel overtollig hout op zijn lange vleugel. Wit profiteerde optimaal en isoleerde de vleugel zoveel mogelijk. Niek had bovendien goed en knap gezien dat de gedwongen tegenactie van zwart, ondanks de mooi gepositioneerde vangstelling, weldegelijk ontoereikend was. Daarmee kwam DC Harderwijk op een verdiende 4-2 voorsprong.

Vechtremise
Joras Ferwerda boekte ‘een vechtremise’ tegen Jan Adema die zeer gevaarlijk kwam opzetten. Maar Joras hield het hoofd koel en liet in de slotstand een 1-om-2 gewoon toe, want remise!
Egbert van Hattem speelde een spannende partij tegen Tjalling van den Bosch die met zwart het kerkhofveld op 29 al zeer vroeg bezette. Onder het motto ‘ruilen kan altijd nog’ speelde de witspeler er zolang mogelijk omheen. Van den Bosch plaatste vervolgens een zeer creatieve tussenloop (waar de witspeler geen moment aan gedacht had). Er volgde een ruil, en er ontstond een spannende strijd tussen vleugelcontrole (wit) en een gunstig aantal tempi ontwikkelingsachterstand in het klassiek (zwart). Beide spelers deden de logische zetten. Met een offertje dacht wit op termijn nog aan een gunstige doorloop naar veld 5, maar daar zag hij toch maar van af. Na wits 54e zet, zag zwart op zijn beurt ook van verdere winstpogingen af.

Een spannend slot
Tegenvaller voor de DCH was nog wel dat Jaap van de Werfhorst volstrekt onnodig verloor van Sietse Nagel. De Fries klaagde na afloop van de partij terecht dat hij weinig tot niets had bereikt. Maar Jaap kende op het eind van de partij een zwak moment. Nadat zijn remiseaanbod was geweigerd speelde hij een onvoorzichtige zet. Met een offertje en een tussenloop was het daarna meteen uit.

Hoewel de stand gelijk was, twijfelde op dat moment toch niemand aan de zege. De belangrijke man van de wedstrijd was Ruurd Wuestman. Hij won van de sterke Anne Piet Kooistra die duidelijk teveel hooi op de vork had genomen door een Roozenburgaanval te spelen met teveel schijven op de korte vleugel. Met een ijzersterk middenspel legde Ruurd de kwetsbaarheid daarvan bloot. Het witte steunpunt op 27 werd afgebroken en de zware witte vleugel werd meer en meer een last. Wit kwam er niet meer uit en moest toezien hoe zwart met een lichte combinatie schijfwinst en partijwinst afdwong. DCH stond weer voor: 8-6

Daarna volgden nog twee remises. Jan Willem Hoeve had graag een vloeiende aanvalspartij gespeeld tegen Marcel de Vries, maar een aantal keer werden de opbouwzetten van de zwartspeler ernstig gehinderd door combinaties. Op het eind moest Jan Willem het hoofd koel houden, maar hij loodste de remise vaardig binnen. Gerwin van der Meer speelde zeer overtuigend remise tegen Jacob de Vries. Zijn halve hekstelling en actieve zwarte stand leken genoeg voor de winst, maar een (te?) vroege doorloop werd met een kleine combinatie teniet gedaan. De 3-om-3 was daarna zeer voordelig maar toch remise.

Intussen stond Jan Hendrik Kok, tenslotte, gewonnen tegen Bart Visser. Ondanks een zware week, waarin Jan Hendrik een oogoperatie onderging, speelde hij een ijzersterke partij. Het sterke centrum van wit kon ook in het klassiek niet door zwart onder controle gehouden worden. Zwart plakte zich nog naar dam, maar daarna speelde zich een klein drama af. Onder druk vergat de witspeler een geslagen schijf van het bord te nemen. Jan Hendrik paste de spelregels toe en bracht zijn witte schijf in veiligheid. De zwartspeler stribbelde nog wat tegen maar moest het hoofd buigen. Hij wilde Jan Hendrik na afloop van de partij geen hand schudden, maar dat kon de witspeler niet echt deren. De Harderwijkers gingen met 12-8 tevreden huiswaarts en hebben een tweede plaats nu in eigen hand.

Donderdagavond hield DCH haar jaarlijks oliebollen sneldamtoernooi. Onder het genot van de traditionele oliebollen en appelflappen en in een sterk en vooral groot deelnemersveld met 23 enthousiaste dammers wist Niek Kuijvenhoven in de poulefase bijna de volle honderd procent aan punten te scoren, alleen Jan Hendrik Kok wist hem op remise te houden. In de ander poule bleek Ton Eekelschot weer eens één van zijn zeldzame avonden te hebben en eindige onbedreigd eveneens op de eerste plaats. In de rechtstreekse confrontatie met Niek hield Ton lange tijd prima stand, maar moest uiteindelijk toch in Niek zijn meerdere erkennen zodat hij achter Niek toch een keurige tweede plaats wist te bereiken. Henry Offenga wist beslag te leggen op een keurige derde plaats.
In de derde poule liet met name de jeugd zich gelden. Na vijf partijen legde Alex Immeker beslag op de eerste plaats en liet ook Tim Suierveld zien dat hij daar biet veel voor onder hoefde te doen deze avond. Opvallen was te zien dat de enige aanwezige huisdammer Bas ook de nodige punten wist te halen tegen dit jeugdig geweld en jarenlange ervaring van de overige spelers.

De afgelopen 4 seizoenen in de Gelderse Hoofdklasse moest DCH het afleggen tegen DVV. Wel telkens met kleine verschillen, maar toch. Er was daarom veel aan gelegen om donderdag jl. het tij te keren.

 

Ton verschalkte zijn tegenstander al vlot met een dam, nadat deze een ruil te veel nam. Auke had de gehele partij wel overwicht, maar in het eindspel moest hij nog secuur spelen en het bleek precies uit; 4-0 op de teller.

Fred probeerde met tempo overwicht de partij te winnen, maar zijn tegenstander doorzag het allemaal. Behalve dan de remisecombinatie op het eind.

Niek mocht tegen de Voorthuizense kopman; in een op het oog rustig klassiekje ontspoorde de stand en tuinde Niek in een meerslagfinesse.

Jan Hendrik speelde de partij van de avond, een zg. Drost variant gevolgd door een Partie Bonnard. Tenslotte werd tot remise besloten.

Kees verloor helaas zijn gedurfde omsingeling. Het leek allemaal aardig te gaan maar zijn tegenstander had verder gekeken. Een 6-6 tussenstand, het zou  toch niet weer foutief aflopen?

Jaap won. Hoewel de gehele partij licht overwicht leek het remise te lopen, maar het klopte precies. Tenslotte deed Gerwin goede zaken tegen zijn altijd stugge tegenstander met een mooie drukstand op diens lange vleugel.

 

DCH staat momenteel op een vierde plaats en mag 10 januari het thuis opnemen tegen Winterswijk.

De dammers van de hoofdmacht van Harderwijk traden aan tegen het team uit Winschoten. Een tiental dat bivakkeert in de onderste regionen van de eerste klasse A. Op papier een groot krachtsverschil.
En toen de Groningers ook nog met enkele invallers op de borden aantraden werd dit verschil alleen maar groter.

En dat kwam ook uit op de borden. Jan Hendrik boekte een eenvoudige winst tegen zijn jeugdige tegenspeler. Vrij snel hierna boekte Niek een combinatieve overwinning en volgde Ruurd met een niet al te diep zetje. 6-0. En met een blik op de overgebleven partijen zou dit alleen maar meer worden. Gerwin won na een blunder van zijn tegenstander eenvoudig. Ook Fred won na een gelijk opgaande opening met een finesse in een flankaanval. 10-0. Toen de tegenstander van Jan Willem Hoeve na een goede partij ook een aantal foutzetten produceerde liep de stand op naar 12-0. Jaap van de Werfhorst duwde de tegenstander nog dieper het moeras in door een rustige partij vakkundig in winst om te zetten. 14-0. Het zou toch geen 20-0 worden?? Hier en daar werd het gefluisterd in de wandelgangen. Nee, gelukkig voor de mannen uit Winschoten bleef het hierbij. Henry kon niet winnen van kopman Bert Begeman. Met een mooie combinatie bracht de Groninger zichzelf in de remisehaven. Ton Eekelschot kon niet winnen van zijn taaie tegenstander en ook Kees de Jong zag zijn mooie opzet met offer niet beloond.

Einduitslag: 17-3. Een enorme uitslag, maar gezien het krachtsverschil ook een logische uitslag. De mannen uit Winschoten wensen we veel succes in de komende degradatiekrakers. Harderwijk krijgt in 2018 een pittiger schema, met op 5 januari eerst de wedstrijd in en tegen Huizum, de koploper. Dat zal een cruciaal duel worden met het oog op promotie. En dat zal een veel spannender wedstrijd worden dan deze!
Voor het overige wensen wij hierbij iedereen fijne kerstdagen en een mooi 2019.

Het tweede tiental van DCH moest het zaterdag thuis voor de zevende ronde opnemen tegen WSDV3 uit Wageningen.
Dit sterke team is een mix van jarenlange ervaring met enkele jeugdige talenten die inmiddels een gedeelde eerste plaats heeft in de tweede klasse B.
Met René als vervanger voor Marjan en verder de volledige basis aanwezig waren de verwachtingen echter vooraf hoog gespannen bij DCH.
Mede omdat de Harderwijkers op enkele borden wat (schijf)voordeel hadden weten te krijgen nam Willem geen enkel risico en kwam al snel met Gerhard Gerritsen remise overeen. Jakob trof op het tweede bord in Gerard Zijlema een lastig te bespelen opponent maar leek keurig op een puntendeling af te stevenen, in het eindspel koos Jakob echter niet de sterkste voortzetting en moest hij zich nog gewonnen geven. Toen ook nog geheel onverwacht Wout onverwacht verloor van Nico Valkenburg waren de verwachtingen ineens geheel anders geworden. Op het achtste bord bezorgde Jan tegen de sterke en jeugdige Bas van Berkel zijn team een slechte dienst door vanuit het niets ineens in een positioneel verloren stand te komen. Ondanks deze 1-7 achterstand hielden de Harderwijkers zicht op een positief resultaat omdat op enkele borden er duidelijk voordeel voor de thuisploeg te zien was.
René had al vroeg in het middenspel een schijf voorsprong weten te bemachtigen tegen Mara Langeveld en bracht eenvoudig de spanning weer een beetje terug. Eibert kwam op het eerste bord tegen de jeugdige Luise Gabbert net één tempo tekort om zijn voordeel in winst om te zetten en moest genoegen nemen met remise. Ook Jan had op het negende bord tegen de jeugdige Fernande de Graaf een schijf weten te bemachtigen en leek met positioneel voordeel eenvoudig voor de aansluitende treffer te gaan zorgen. Helaas voor DCH koos ook Jan niet voor de beste voortzetting waardoor hij uiteindelijk met remise genoegen moest nemen. Teamcaptain Bert nam tegen Jozef Linssen de nodige risico’s om alsnog de aansluiting te vinden en zetten zijn tegenstander onder grote druk. Linssen dacht een offertje te kunnen nemen en de schijf terug te pakken maar overzag een verrassende afruil, Bert pakte dit buitenkansje met beide handen aan en bracht de spanning weer terug met 7-9. Tegen Jaap Vink hoopte Wouter te kunnen doorbreken op diens korte vleugel maar deze sterke tegenstander had keurig uitgerekend dat dit feest voor Wouter net niet opging waardoor deze partij onbeslist bleef. Met deze 8-10 achterstand waren alle ogen gericht op het jeugdtalent van DCH. Tim speelde een zeer sterke partij tegen de op papier vel sterker geachte Marie Gabbert en had enkele keren een goede kans om haar op de pijnbank te leggen. Doordat Tim net de winst niet wist te vinden ontsnapten de Wageningers met een 9-11 overwinning en kunnen zij nog hoop koesteren op een kampioenschap.

Donderdagavond heeft DCH1 zichzelf in Wageningen een slechts dienst bewezen door onnodig met 11-5 te verliezen.
Mede omdat WSDV haar eerste vijf wedstrijden heeft weten te winnen en daarmee de trotse koploper is in de Gelderse hoofdklasse, daarbij opgeteld dat de mannen het zonder Niek, Wout en Jan Hendrik moesten doen was een zware avond vooraf ingecalculeerd. Gerwin, Bert en Jan maakten het achttal compleet.
Bert wist Hans Kromhout een lastige voorpost op te dringen welke de Wageninger uiteindelijk fataal werd zodat DCH op voorsprong kwam. Nadat Bert zelf iets te lang wachtte om de voorpost op te pakken kreeg de speler uit Wageningen nog een levensgrote kans op een beter resultaat, toen hij deze niet verzilverde was het voor Bert eenvoudig om de overwinning binnen te halen. Tegen de taaie Henk Klein Rensink wist Fred geen voordeel af te dwingen. Hij kwam echter ook zelf nooit in de problemen zodat remise de enige juiste uitslag was. Omdat Ton duidelijk beter stond en de overige partijen op een puntendeling leken uit te draaien glooide er hoop op een mooie stunt van de Harderwijkers.
Gerwin trof echter in Matthias de Kruijff zijn minst favoriete opponent. Wel leek hij de remise binnen handbereik te houden, maar op het beslissende moment koos Gerwin in het eindspel de verkeerde voortzetting waardoor WSDV langszij kwam. Op het eerste bord trof Joras het jeugdig talent en Europees juniorenkampioen Machiel Weistra. Beiden maakten er een spannende partij van maar maakten geen fouten waardoor deze krachtmeting onbeslist bleef. Kees zag dat op de overgebleven drie borden zijn teamgenoten goed stonden met kansen op een positief resultaat en kwam met zijn sterke tegenstander Wouter v.d. Beek remise overeen.
Helaas voor DCH brak toen het “Wagenings kwartiertje” aan. Volledig onnodig deed Jan zichzelf tekort door in een duidelijk remise stand het jeugdig talent Ivar Smijers nog te laten winnen. Jaap trof in Fred Ivens één van de sterkste spelers van WSDV maar koerste eveneens op een prima puntendeling af, ook Jaap koos in het eindspel niet voor de juiste voortzetting en moest nog capituleren. Mede door deze teleurstellende nederlagen gaf Ton zijn bijna gewonnen positie volledig uit handen en maakte een blunder waardoor volledig tegen de verwachting in Arie Jansen van Doorn er nog met de winst vandoor ging.