De derde ronde van de nationale competitie leidden ons eerste en tweede naar café-restaurant Grenszicht. Daar was niks teveel aan gezegd. De auto’s werden in Duitsland geparkeerd, waarna de damstrijd in een vol huis kon beginnen. Ook het derde en vierde team van Dios Achterhoek kwam in actie.
Het krachtsverschil in het eerste van Dios Achterhoek is aanzienlijk. Grootmeesters Alexander Presman en Hendrik van der Zee haalden in ieder geval de volle winst binnen, ondanks de stoutmoedige afspraak die Kees de Jong en Egbert van Hattem voor de wedstrijd maakten. Zij zouden voor twee punten gaan, maar bleven kansloos me lege handen.
Egbert van Hattem kon maar moeilijk de weg in de opening vinden, maar koos uiteindelijk voor een speltype waarbij zwart op veld 36 verscheen. De opzet om op de andere vleugel actief te blijven lukte in het begin aardig, maar Van der Zee bleef de opbouw van zwart met kleine zetjes flink storen. Na enkele decentrale zetten kwam Van der Zee vol door in het centrum met een gevaarlijk ogende doorstoot. Omdat kleine varianten van zwartspeler Van Hattem op combinaties uit zouden draaien, koos hij nog even voor een rustige zet. Van der Zee had een voorgevoel dat een forcing aanstaande was, en keek nog eens goed. Inderdaad bleek een tussenloop plus fraaie damcombinatie meteen goed voor twee punten.
Kees de Jong moest in een volle stand verrassend opgeven. Hij had zich agressief uit de hekstelling van grootmeester Alexander Presman bevrijd, maar zag diens omsingelende acties gevaarlijk komen opzetten. Kees probeerde met wit flexibel te blijven, maar werd ineens geconfronteerd met een ruil van zijn voorpost naar voren. Alles dreigde ineens tegelijk: schijfwinst, een verliezende een-om-twee en bovendien nog een kleine forcing met damcombinatie. De witspeler gaf dan ook terecht op.
Het geluk lachte Harderwijk vervolgens toe. Dios-speler Harry Graaskamp dwong met een fraaie omsingeling schijfwinst af tegen Joras Ferwerda. Door de actieve stand van wit had Joras zeker enige compensatie. Deze werd door zwartspeler Graaskamp met een handige, grote ruil tenietgedaan. Doorgaans goed voor winst, maar het waren juist de formaties van wit die sterker waren geworden, terwijl de zwarte stand enigszins gespleten was. Hierdoor kon Joras de vier-om-vijf stand alsnog soepel naar remise spelen.
Jan Willem Hoeve stond al snel een schijf voor omdat tegenstander Klaas Veldstra de gevolgen van het slaan in goede volgorde verkeerd voor zijn geestesoog had. Na de slagwisseling leverde een twee om drie schijfwinst op voor de Harderwijker die de partijwinst zonder problemen binnenhaalde.
Ton Eekelschot was op het laatste moment ingevallen voor de zieke Fred Elgersma en hield lange tijd gelijke tred met tegenstander Cor Westerveld. Een passieve voortzetting en de omschakeling naar klassiek leek vervolgens niet de beste keuze. Bovendien toverde witspeler Westerveld een vervaarlijke combinatie op het bord nadat zwart ruimte had gezocht via het Kerkhof-veld.
Daarna kwamen de Harderwijkers met een zinderend slotoffensief, en wisten de 7-3 achterstand alsnog om te buigen. Auke Steensma voelt zich als een vis in het water in de Hoofdklasse en zat met zijn offensieve klaverdriehoekje tegenstander Ap van Ingen danig in de weg. Aanvulling van het centrum zat er voor hem niet in, en het vluchten naar rechts kwam Van Ingen op een tegenaanval aan de andere bordrand te staan. Het leek nog te doen voor zwart, maar in werkelijkheid was zijn situatie penibel. Zeker nadat Van Ingen een plakkertje over het hoofd had gezien was hij reddeloos.
Gelukkig voor de Harderwijkers is Jan Hendrik Kok in topvorm. Net als twee weken terug stuurde hij een hoger gerateerde tegenstander met nul punten naar huis, op een overtuigende manier bovendien. In een bloedstollende fase liet zwartspeler Jan Hendrik lange tijd een omklemming van zijn centrumschijf toe. Na een bevrijdende actie stond wit op 15 en helde zijn stand over naar rechts. Met zwart richtte Jan Hendrik dus al zijn pijlen op de andere bordkant en kwam in een tijdsbestek van een zet of tien gevaarlijk opzetten. Het sturen van hulptroepen kwam wit op een onspeelbaar blok op rechts te staan. De manier waarop Jan Hendrik het uitmaakte was erg mooi want hij ging plotseling door het centrum en dwong een dam af. Die verdween nog wel maar het afspel bleek fraai te winnen met behulp van een late vangstelling die bij het publiek – die de partij in het andere zaaltje analyseerde – nog niet was doorgedrongen.
Op bord 8 leek Gert-Jan Hoeve lange tijd goede kansen te hebben tegen de sterke Arnoud de Greef. Maar deze toonde met het nodige kunst en vliegwerk aan dat hij op tijd veilig door het centrum ook naar dam kon gaan, al was daar wel een vol offer voor nodig.
De langste partijen werden gespeeld door Ruurd Wuestman en Gerwin van der Meer. De einduitslag bleef lang ongewis. Maar ze slaagden erin de maximale drie punten die nog mogelijk waren daadwerkelijk binnen te halen. Ruurd strafte een agressieve maar ook wiebelige opbouw van witspeler Gert Wisselink hardhandig af. Met zwart liet Ruurd schijf 2 knap helpen bij de grootschalige omsingelende acties. Wit liep helemaal vast in de fuik en een snelle doorbraak van zwart volgde. De witspeler hield de strijd met een spectaculaire afwikkeling veel langer gaande dan Ruurd en menig Harderwijker lief was. Maar met zwart speelde Ruurd de lastige eindspelstand met vaste hand naar winst.
Dat betekende in ieder geval een gelijkspel voor DCH 1, maar dat het team met de laatste partij nog de volle winst zou pakken was niet minder dat een wonder te noemen. Gerwin verslikte zich in het vroege middenspel in een kleine combinatie met slagkeus, en ook hij kwam een volle schijf achter, tegen de sterke Han Seinhorst. De winst voor zwart leek lang geen enkel probleem op te leveren maar na een paar ruilen begon zwart toch te voelen dat zijn korte vleugel aan de zware kant was. Met wit ging Gerwin er nog eens goed voor zitten en na allerlei avonturen bleef hij in een vier om vier uitzicht houden op dam, hoever zwart ook gevorderd was. Het resulteerde in een vier om twee eindspel waarbij Gerwin een hinderlijke schijf in het centrum kon behouden. Na een zware middag vond zwart een lastige finesse-winst niet en werd de witte dam te sterk. Zwart kwam de lange lijn niet meer over en een andere schijf werd in bedwang gehouden door een ruilmogelijkheid. Na 86 (!) zetten werd de remise getekend en konden de Harderwijkse dammers met de volle winst Nederland weer binnen rijden.