Zaterdag 2 februari reisde het eerste af naar Dokkum. Daar werd voor de tweede keer achter elkaar met 15-5 gewonnen. Er werd flink op los gescoord.
De eerste overwinning werd buiten de speelzaal geboekt door Fred Elgersma. Omdat tegenstander Willem Nuveld fysiek niet in staat was de steile trappen van Hotel Café Van der Meer te betreden, speelde Fred in een kleine kamer nabij de biljarttafels tegen hem. De clubgenoten kamen om beurten even buurten en zagen dat een spannende partij ontstond. Een ingewikkelde wederzijdse doorbraak bleek snel kansloos voor de witspeler, en Fred kon met twee punten het warmere speellokaal boven opzoeken.
Daar raakte hij behoorlijk in de war van de strapatsen die Egbert van Hattem in een gewonnen stelling nog uithaalde. Die had na een voortvarend begin goed gezien dat zwart na een achterloop een moeilijk tempo moest maken. Dat leverde uiteindelijk schijfwinst op plus een volkomen onspeelbare stelling voor tegenstander Piet Pieters. Die ging echter stug door en zag dat de concentratie van de witspeler toch was gedaald. Er volgde een wederzijds afspel met dam en zeven stukken. Gelukkig werd de zwarte dam ingepakt. De bevrijdende afwikkeling die volgde leverde teveel achterstand in materiaal op en kon Egbert toch nog als tweede de overwinning bij laten schrijven.
Twee remises volgden. Jan Hendrik Kok speelde een fraaie wederzijdse flankpartij tegen Binne Brouwer. Het kostte Jan Hendrik veel tijd om de stellingen goed door te rekenen. Hoewel hij nog allerlei plannen had om de aanval gaande te houden, koos hij in het late middenspel voor een veilig punt. Jan Willem Hoeve stelde zich ook tevreden met een punt maar moest daar in het eindspel zeer nauwkeurig voor spelen, nadat tegenstander Dirk Sinnema groot initiatief naar zich toe had getrokken.
Echt spannend werd de middag niet, gelukkig voor de Harderwijker. Ruurd Wuestman bevestigde zijn vorm. In het ratingklassement van het seizoen, staat hij tussen de meesters en de grootmeesters, tot zijn eigen verbazing. Hij toonde zich dan ook veel sterker dan Bouwe Ringalda. Vlak daarop volgde de vierde overwinning voor DCH, waarna de winst al zo goed als veilig was. Joras Ferwerda boekte een fraaie overwinning. Hij vond in de klassieke structuren een knap pad naar winst tegen Henk Bosgraaf.
Gerwin van der Meer sloeg een aantal malen remise af tegen Minze Osinga maar kwam niet tot een serieuze winstpoging. Op bord 2 speelde René Schaafsma een fraaie aanvallende partij tegen Jetze Hoogterp waarbij hij fraai werkte met een offer, om tot beslissend voordeel te komen. In het vervolg speelde hij iets minder nauwkeurig waarna nog een ingewikkeld 4 om 2 eindspel ontstond. De zwartspeler stelde alles in het werk om een laatste witte schijf te veroveren, en zijn enige zwarte schijf te laten samenwerken met zijn dam. René speelde echter sterk en zwart kwam niet meer met een sluitend remiseplan: 2-0.
Wel mis ging het bij Kees de Jong in het late middenspel. Niet geheel tevreden over enkele varianten liet hij zijn tegenstander Dirk Albert Zijlstra oncontroleerbaar in de aanval komen. Kees kon op het eind geen slimmigheden meer verzinnen om toch nog een puntje binnen te hengelen en moest buigen voor de witte overmacht.
Tenslotte werd het 15-5 doordat Jaap van der Werfhorst het tegenstander Linze Houwink in het klassiekachtige afspel flink lastig wist te maken. Door een verkeerde volgorde van zetten moest deze wel een 1 om 4 toelaten. In het nog volle eindspel vond de Fries geen methode meer om voldoende witte schijven terug te winnen. De eindstand werd daardoor zeer overtuigend op 15-5 vastgesteld!