De eerste winstpartij kon al vroeg in de middag op het scorebord worden gezet. In een listige, maar goed houdbare, stand overzag Ronald Sempel tegen Jan Willem Hoeve een dodelijke damcombinatie en kon direct opgeven. Daarna stokte de score lange tijd. Na een solide flankcentrum partij aanvaardde Egbert van Hattem het remise-aanbod van Marinus Morsink, nadat hij eerst goed had rondgekeken hoe de andere borden ervoor stonden. Zijn witte stand zag er gevaarlijk sterk uit, maar een overwinning zat er niet in.
De inschatting van Egbert bleek goed te kloppen. Belangrijk eerste punt werd gescoord door Gerwin van der Meer die in een klassieke stand langdurig onder lichte druk stond tegen Michel Koop. De zwartspeler van Nijverdal investeerde veel bedenktijd in de opbouwfase en kon daardoor niet voluit voor de winst gaan. Met een goed voorbereide kerkhof-uitval haalde Gerwin de angel uit de zwarte stand.
Jan Hendrik Kok en Auke Steensma haalden vervolgens de winstpartijen binnen die de eindzege veilig stelden. De winst van Jan Hendrik op Jan Boender was een meevaller. De zwartspeler uit Nijverdal had passief de randen opgezocht, maar verdedigde zich lange tijd goed. Wit speelde
rustig en sterk op het centrum, maar kon niet voorkomen dat zwart langszij kwam. Jan Boender was blijkbaar niet op de hoogte van de reputatie die Jan Hendrik geniet als combinatiespeler. Dan namelijk had hij waarschijnlijk nog een keertje extra gekeken alvorens een lichte doorbraakcombinatie te nemen. Deze had Jan Hendrik natuurlijk voorzien. Hij gaf zwart een dam en sloeg toe.
Vervolgens was het prachtig om te zien hoe Auke Steensma zijn vierde winstpartij van het seizoen boekte. Hij verloor er geen en was daarmee dit seizoen een belangrijke steunpilaar van Ons Eerste. De ervaren Ab Steenbergen werd door Auke met fris aanvallend spel tegemoet getreden.
Wit speelde ietwat weifelend, en toen de kans zich aandiende maakte Auke er met zwart een sterke flankcentrum-aanval van. Deze won aan kracht toen wit verder de kanten op zocht en zwart achtergebleven schijven in het spel kon betrekken en het centrum prettig kon aanvullen. Met het fraaie 50.27-32 speelde zwart toe naar een soort oppositie van 5-om-5, en liet wit kansloos.
De enige Harderwijker die een moeilijke middag beleefde was Fred Elgersma. Bill Neven speelde een sterke opening en kwam tot een flankcentrum aanval. Zwart daarentegen zag zijn pogingen om aan de andere kant tot een flankbezetting te komen mislukken. Wit sloot op tijd
de gelederen. 25.22-27 was een even rigoureuze alsook creatieve en sterke beslissing. Volgens de computer had zwart groot voordeel kunnen halen door 29.9-14 te spelen. De dreigingen zijn dan niet van de lucht. (link) In de partij kon de witspeler rustig en degelijk zijn voordeel verder uitbouwen. Na de schijf verlies, moest Fred zijn meerdere erkennen in de sterke Bill Neven.
De middag werd helemaal feestelijk toen Ruurd Wuestman sterspeler van Nijverdal, Rienk van Marle, wist te verslaan. In het middenspel koos de witspeler een gedurfd plan in een onvoltooide hekstelling partij door de lange vleugel helemaal te laten deelnemen, om zo het centrum te
verstevigen. Een gelukkige keuze zoals een paar zetten later zou blijken. Zwart slaagde er niet in zijn schijf op 24 te verdedigen. In het eindspel hield Ruurd het hoofd koel en voerde de stand overtuigend naar winst. Zwart maakte het de witspeler lastig met een extra offer en zetdwang. Wit reageerde alert door niet alleen de extra schijf terug te geven maar er nog één extra in te investeren. De 4-om-4 die resulteerde was aan alle kanten gewonnen.
In zijn partij tegen Harrie Hoonhorst was Kees de Jong stevig in de aanval gegaan met zwart. De witspeler speelde constructief tegen. Maar toen zwart met een ruil kon switchen naar een ander type aanvalsstand – met sterk centrum en witte schijven aan de rand – waren de kansen
definitief aan zwart. (link) Wit raakte in het gedrang en kon de zwarte dadendrang niet meer stoppen.
Joras speelde aanvankelijk een solide partij tegen Paul Everloo, maar zocht op de twintigste zet misschien iets te snel het centrum op. Wit ruilde vervolgens en kwam sterk op het centrum, en na een paar minder actieve zetten bovendien tot een aanval op de flank. Nauwkeurig zwart spel was geboden. En dat deed Joras dan ook. Een verrassende ruil van wit naar veld 20 (en later 15) bleek echter ijzersterk. Een offer was zwart te gortig en wit kwam gevaarlijk opzetten. Na de nodige avonturen in het macro-eindspel wist Joras de remise toch nog veilig te stellen. (Met de nauwkeurige manoeuvre 53. 31-27 en 54.27-16 had wit de zege veilig kunnen stellen.)
Als laatste vocht Henry Offenga een mooi strategisch gevecht uit tegen Herman Damman. Met zwart verdreef Henry wit van het centrum, met de IJmuider Stormram. (Wit werd naar veld 26 gedwongen.) De stand was nog in evenwicht, maar wit bekende ongelijk door op de 30e zet terug te ruilen. Na de veertigste zet kwam wit zwaar in de verdediging. Helaas speelde zwart 15-20 en gaf wit een extra verdedigingsmogelijkheid. Direct 50.16-21 lijkt gewonnen.
De duidelijke en verdiende overwinning was een mooie opmaat voor een gezellig etentje in het prettige vooruitzicht volgend jaar weer in de Hoofdklasse te mogen spelen.