Een flinke comeback na de weg kwijt te zijn geweest

De eerste van november was de laatste dag van het WjK van 2025. Het WjK Blitz verliep vrij chaotisch. Er is keurig een tijdschema opgesteld, waarin precies staat aangegeven op welk tijdstip welke wedstrijdronde van start zou gaan. In theorie kan er dan weinig verwarring ontstaan en weten de spelers exact hoelaat ze waar moeten verschijnen. Wanneer het schema niet wordt gevolgd, werkt dit in de praktijk net even iets anders. De coaches van de verschillende categorieën binnen het Nederlandse team hielden voor de spelers in de gaten wanneer zij moesten spelen.

In de groepsapp van TeamNL kwamen berichtjes voorbij in de trant van: “De speelzaal voor de welpen is nu geopend.” en “Ronde 3 voor de pupillen gaat nu beginnen.”. Prima oplossing… als je een stabiele, betrouwbare internetverbinding hebt tenminste. Ook voor de mensen die het toernooi vanuit Nederland probeerden te volgen, kwam het vergaren van de uitslagen met de nodige uitdagingen. De website van de FMJD werd niet geüpdatet. Ronde 5 ging al beginnen en de enige informatie die online te vinden was, was de loting voor ronde 1. Je kon alleen maar hopen dat degene met wie je contact had in Antalya ergens in de buurt een wifisignaal kon ontdekken om het thuisfront te informeren.

De zwerfkatten in het hotel maken zich niet druk over internetproblemen

Gwen had een slechte start van het toernooi. Het liep voor geen meter en dat ging de DCH-speelster niet in de koude kleren zitten. De eerste partij verloor ze van Marika Garcanz. Dat is niet leuk, maar dat kan gebeuren. De tweede ronde kwam ze in de problemen tegen Hsiang-Yun Tseng en deze partij eindigde in remise. Ronde 3 ging ze onderuit tegen landgenote Lotte Potgieter en in haar vierde partij verloor ze van Chantal van Santen, een andere Nederlandse. Gwen zat erdoorheen, ze kon haar frustratie en verdriet niet langer binnenhouden. Ze wist echt wel dat ze geen wereldkampioen zou worden, maar slechts één puntje hebben verzameld als het toernooi al bijna halverwege is, dat is niet des Gwens.

Op de een of andere manier wist Gwen haar frustratie om te zetten in kracht. Ronde 5 scoorde ze 2 punten tegen Katrina Liana Trubko. Omdat ze ondanks deze overwinning alsnog onder in het klassement hing, lootte ze in de zesde ronde de Dummy. In deze vrije ronde herpakte ze zichzelf volledig. Austeja Daujotaite werd geen punt gegund en Ramona Serpane, de Letse die het Gwen op voorgaande EjK’s en WjK’s onmogelijk maakte, kreeg maar één puntje in plaats van de gebruikelijke twee. In de laatste speelronde speelde Gwen een keurige remise tegen Kamile Matijoskaite. Door deze waanzinnige eindsprint presteerde Gwen het om zich van 1 punt na ronde 4 naar 9 punten uit negen ronden te knokken. Ze eindigde hiermee op de 16de plaats in het eindklassement.


Allemaal in het oranje

Het toernooi zit erop en de spelers kunnen alle spanning nu van zich af laten glijden. In de avond is Gwen met een groep van 24 Nederlanders te voet naar een kebabzaak gegaan. Na 3,6 kilometer te hebben gewandeld, hebben de spelers en begeleiders heerlijk gegeten. Toen Gwen met een goedgevulde buik 3,6 kilometer terug naar het hotel was gelopen, was het tijd om naar bed te gaan. Morgen gaat TeamNL naar Land of Legends. Dit is een pretpark inclusief een zwemparadijs met maar liefst 49(!) glijbanen. Waterpret gegarandeerd en een prachtige afsluiting voor alle deelnemers van weer een prachtig avontuur.


Ja, Gwen staat ook op deze foto 🙂

Zeven punten en een 21ste plaats in het eindklassement

Vandaag werd het WjK Rapid er in één dag doorheen gejaagd. De eerste ronde ging om 09:30 uur van start en de laatste van de in totaal negen speelronden begon om 18:30 uur. Tussen de vierde en vijfde ronde werd de spelers een uurtje pauze gegund om een hapje te eten, maar buiten deze onderbreking was er weinig ruimte voor ontspanning. De concentratie voor zo’n lange periode vasthouden brengt de nodige uitdagingen met zich mee.


De Nederlandse pupillen plus de door het team ‘geadopteerde’ Belgische Aurelia

De eerste wedstrijd speelde Gwen tegen Gankhuu Batbold uit Mongolië en deze partij eindigde in een nederlaag. Bij Rapid moet het speeltempo flink worden opgeschroefd ten opzichte van Classic, maar Gwen ging sneller dan nodig was en pakte geen punt. De tweede ronde tegen Emma Chang Jensen pakte ze vrij eenvoudig de zege, maar de volgende pot tegen Marika Gancarz moest Gwen het bord zonder punten verlaten. De wedstrijd voor de lunchpauze tegen Clara Damari, die zij in het klassieke toernooi ook trof, eindigde wederom in remise. De Ermelose ging met drie punten de pauze in en in ronde 5 mocht ze tegen teamgenoot Chantal van Santen spelen. Deze wedstrijd leverde beide dames een punt op en ook in ronde 6 trof Gwen een landgenote. Viviënne Meijer en Gwen waren aan elkaar gewaagd en verdeelden de punten eerlijk.

In de zevende ronde tegen de Letse Katrina Liana Trubko scoorde Gwen 2 punten. Tot zover ging het zo slecht nog niet. Het ging zeker niet vanzelf, maar 7 punten uit zeven wedstrijden is prima. De voorlaatste ronde tegen Aurelia Schalley ging het mis. Gwen had het net iets té gezellig gehad voor en tijdens deze wedstrijd en dit werkte door in haar partij. Het lukte haar niet om haar focus op tijd terug te vinden en verloor. Gwen besefte maar al te goed dat dit niets te maken had met een tegenstander die uitzonderlijk goed speelde (niets ten nadele van Schalley, zij kan echt wel dammen!). Dit pijnlijke verlies had ze uitsluitend aan zichzelf te wijten. Gwen was teleurgesteld in zichzelf, in het feit dat ze zich te veel had laten meeslepen met de gezelligheid op het moment dat ze serieus en geconcentreerd had moeten zijn. Deze klap kwam ze niet meer te boven. De negende pot tegen Austeja Daujotaite ging ze opnieuw hard onderuit, waardoor ze met slechts 7 punten genoegen zal moeten nemen met een 21ste plaats in het eindklassement.


Chantal versus Gwen

Het verdelen van energie is iets waar bij de allerjongsten al aandacht aan wordt besteed. Het zijn lange dagen en je kunt nu eenmaal niet dammen én laat opblijven én eindeloos rondrennen enzovoorts. Er moeten keuzes worden gemaakt en gaandeweg leert de jeugd hoe zij dammen, andere bezigheden, rust en slaap in hun schema kunnen passen zodat ze het maximale uit zichzelf kunnen halen. Het is een leerproces.

Hetzelfde zou je kunnen stellen als het op plezier aankomt. Natuurlijk mag je lol hebben op een toernooi. Dat is heel belangrijk zelfs, maar tijdens de wedstrijd hoor je gefocust en serieus te zijn. Gwen heeft op een harde manier ontdekt dat ginnegappen en geinen tussen wedstrijden door op een toernooi, waar nauwelijks tijd is tussen twee wedstrijden in, voor haar geen goed idee is. Laat het een wijze les voor haar zijn en laat haar al haar grappen, grollen en gekkigheden voortaan bewaren voor na de laatste wedstrijd van de dag.

Morgen gaat het tempo nog een stukje verder omhoog. Het blitztoernooi begint zaterdag om 09:30 uur. Elk halfuur zal een nieuwe ronde starten tot alle negen ronden zijn gespeeld. Om 13:30 uur start de laatste wedstrijdronde. Er zijn 25 meiden die meespelen in de categorie pupillen. Gwen zal haar eerste partij van het WjK Blitz tegen Marika Gancarz spelen.

Gemengde gevoelens en een partij om in te lijsten

De ochtend van 30 oktober speelden de deelnemers van het WjK van 2025 hun laatste wedstrijd van het klassieke toernooi. Voor sommige meiden uit de andere leeftijdscategorieën stond er veel op het spel. Zo zou Fleur wereldkampioen kunnen worden en Yulia zou met een gunstige uitslag een plaats op het erepodium kunnen veroveren. Voor Gwen is het doel van haar deelname aan dit toernooi nooit geweest om in de top drie te eindigen. Hoewel dit natuurlijk fantastisch zou zijn, moeten we ook realistisch blijven en erkennen dat het podium op dit moment nog buiten haar bereik is. Door ervaring op te doen en te leren van de foutjes die zij op dit moment nog maakt, kan dit in de toekomst wellicht veranderen. Wie zal het zeggen.


Nog even een paar bemoedigende woorden voor de wedstrijd

Gwen speelde deze ochtend tegen de Italiaanse Clara Damari. De pupil uit Ermelo wist een punt te pakken tegen haar opponente. Aan de ene kant was het mooi dat ze een punt scoorde, maar toch was Gwen niet blij. “Ik had kunnen winnen!”, zo klonk een Gwen met gemengde gevoelens. Tijdens de analyse stelde een coach die glunderde van trots dat dit een fantastische partij was. Eentje om in te lijsten! En ja, Gwen had inderdaad kunnen winnen, maar voor Ester was Gwens bizar goede spel in de beginfase van de wedstrijd belangrijker dan het feit dat ze een puntje liet liggen. De coach heeft met deze partij een glimp opgevangen van het talent waarvan ze allang weet dat Gwen het in zich heeft. Door veel wedstrijden te spelen en te leren is het de bedoeling om steeds vaker de ijzersterke Gwen die in de beginfase van de pot tegen Clara verscheen tevoorschijn te laten komen.

Met 9 punten uit negen speelronden is Gwen op de 18de plaats van het klassement geëindigd. Fleur speelde haar laatste pot remise, waardoor ze tweede is geworden in de categorie Junioren Algemeen. Ook Yulia liet een punt liggen in haar negende wedstrijd en eindigde met een vierde positie helaas buiten het podium.


Clara tegen Gwen

Het klassieke toernooi is gespeeld en de spelers hadden de middag tijd om te ontspannen, maar ook om zich voor te bereiden op het WjK Rapid, dat morgenochtend zal beginnen. Het is een flinke omschakeling om van T80 + 1” naar T15 + 5” te gaan. Nadat Gwen met teamgenoot Viviënne het dambord tijdelijk had ingeruild voor een tafeltennistafel en de schijven had verwisseld voor pingpongballen speelden de spelers van het Nederlandse team partijtjes van T1 + 5” tegen elkaar om aan het nieuwe tempo te wennen. Na het avondeten was de prijsuitreiking van het WjK Classic en kort daarna ging de speelster van DCH naar bed. Morgen wordt immers een zware dag.


Sneldammen is een andere tak van sport

Naast goed eten en drinken en voldoende slapen, doet Gwen sinds vandaag ook flink aan lichaamsbeweging. Elke keer dat ze van haar kamer naar de speelzaal gaat en van de speelzaal terug naar haar kamer, loopt ze 65 traptreden. Voor een mooi uitzicht vanaf het dakterras moeten er nog veel meer treden worden beklommen. Op de een of andere manier gaat haar voorkeur opeens uit naar de trap en niet naar het gemak van de lift…


Eindklassement WjK Classic G13

Overwinning met vallen en opstaan

In het fraaie denksportcentrum van Lent speelde Ons Eerste de derde
competitiewedstrijd. Met een 10-6 overwinning nestelde het zich
bovendien meteen als medekoploper bovenaan het klassement in de Eerste
Klasse B.

Een interessante en principiële partij vanuit het randspel ontwikkelde
zich in de partij tussen Jan Hendrik Kok en Eep van Manen. In deze
opening is het altijd de vraag hoe wit uiteindelijk zijn korte vleugel
in het spel gaat brengen. Op de twintigste zet hielp zwartspeler Eep van
Manen een handje en kon Jan Hendrik rustig en voordeling een 2-om-2
nemen.
Toch had zwart de zaakjes verdedigend en qua formaties aardig voor
elkaar. Op de 25e zet deed wit 42-37 omdat op direct opstoten [27-22×22]
direct de ruil (13-18), 22×13 (9×18) volgt. Vanaf zet 25 was goede raad
duur. Jan Hendrik investeerde veel tijd in het plan met 34-29 en 28-22.
De doorstoot daarna, met 22-17, is volgens de computer te vroeg. De
zwarte reactie (direct afruilen met 7-12) was niet ambitieus maar kon
prima. 7-11 had ook gekund, met vele avontuurlijke varianten na
27-22×22. Zwart mag er dan niet tussen met 16-21? maar kan met 3-8 oor
eigen kansen gaan. In de partij geloofde Jan Hendrik het wel en bood met
het oog op de klok remise aan.
[Over hoe gecompliceerd en verrassend het kan lopen, zie de fraaie
winstvariant voor wit: 41.27-22 xx 6-11 36-31 23-28 33-29!! 28×17
29×20.]

So far so good, maar het werd nog beter. Na een komisch begin – met een
flitsende afwikkeling in de vorm van een grote ruil – stond Jan Willem
Hoeve met zwart op de 25e zet perspectiefrijk tegen Rob Everts. De
zwarte schijven op de lange vleugel kwamen mooi in het spel. 36.7-11 was
een hele beslissing, maar het pakte goed uit. Na 37.21-16? liet zwart
natuurlijk slaan en kon hij op weg naar de belangrijke strategische
velden. Een grote fout volgde [41.38-33?] waarbij wit zijn eigen
schijven vastzet en eigenlijk kansloos verliest.
In de analyse laat Jan Hendrik enkele mooie varianten zien waarmee hij
aantoont dat wit 41.48-42 kan spelen. Maar het luistert wel nauw, zoals
in de computervariant: 41.48-42 11-17 42.39-34 [42.24-29 ziet er link
uit, dus maar liever verhinderen?] 17-21 en dan moet wit 43.42-37 durven
te spelen. Geen pretje, maar het kan.

Spannend klassiek was het lange tijd tussen Kees de Jong en Jan Jacobs.
Kees speelde mooi getimed 28.27-22 en na de ruil kon hij zijn stand goed
door-ontwikkelen. Zwart moest bovendien een lastige keuze maken. Op de
31e zet speelde hij 8-13 met het idee om later toch nog te kunnen ruilen
met 14-20×20. (Dat zou na 31.9-13 immers niet meer kunnen.) De witte
stand ziet er makkelijk speelbaar uit. In plaats van 37.48-43 had wit
ook kunnen kiezen voor de opmars 37.45-40-34 [met fraaie
vastloopvarianten als mogelijkheid]. In de partij bevrijdde zwart zich,
maar liet wit later met 33-28 te sterk op het centrum komen na de slappe
41e zet (30-35?). Het is mooi om te zien hoe Kees de partij met vaste
hand naar zich toetrekt, in een vervolg met gedwongen spel voor zwart.
Fraai!

Het liep niet allemaal op rolletje voor Ons Eerste. Joras Ferwerda
speelde een spannende partij tegen Marco van Bronswijk waarbij wit op de
30e zet uitzicht had op duurzaam voordeel, met een mooie centrale
centrumstand. Met veel lef speelde hij bovendien 41.35-30. Dat gaf ook
Joras weer kansen die op zijn beurt met 42.16-21 de complicaties
(terecht) opzocht. Zwart had zijn strategie een goed vervolg kunnen
geven met 44.13-18. In de partij durfde wit 45.29-23 niet aan, maar ging
er op de 50e zet wel vol voor met 29-24. 52.3-8 is een onvoorzichtige
zet die in de partij snel verloor (zwart had nog kunnen plakken met
53.27-31. Nog beter was echter geweest 52.9-14. De witte keuze is dan
beperkt, waarbij het verrassend is dat na 29-23 (27-32!) 24-20? niet mag
vanwege meerslag.

In zijn partij tegen Peter Moraal speelde Egbert van Hattem met zwart om
het witte veld op 29 heen, wat lange tijd goed ging. Een cruciaal moment
was 19.16-21 waarmee wit de mogelijkheid kreeg om het aanvalsveld 24 te
bezetten en zich van de druk te ontdoen. Beter en consequenter was
19.14-20 geweest met de mogelijkheid om alsnog een hekstelling in te
nemen zodra wit op 33 gaat staan. Egbert speelde het op zich best goede
21.18-23 en keek op de zetten 22, 23 en 24 naar het tijdelijke offer
23-28 en dan 14-20. Dat wat sowieso het idee, maar hij zag er van af
omdat wat hij kon bekijken hem toch tegenviel. Misschien had zwart beter
vroeger de voorpost op 24 er af kunnen ruilen, maar de stellingen bleven
aardig in evenwicht. Wel had zwart er beter aan gedaan om 39.15-20 te
spelen, om na 34-29 terug te ruilen. In de partij kwam wit weer – en nu
met veel kracht – op 24 te staan. Na het onhandige 42.2-7 werd de druk
op de zwarte stelling steeds groter. Zwart bleef echter in de wedstrijd
door de zetten te spelen die net nog konden. Hij mocht van geluk spreken
dat het niet alsnog mis ging. Een leuke remisekans was geweest 50.17-21
met na 51.32-28 de geinige finesse 15-20 en 18-23. Maar te opgelucht dat
wit terug had geruild, speelde zwart te snel 53.18-23? waar 18-22 wel
een benauwde remise oplevert. Met 54.36-31 had wit kunnen profiteren.
Het gaat zwart dan teveel materiaal kosten om nog door te breken.

Auke Steensma liet fraai aanvallend spel zien tegen Jos Helmink. Diens
schijf op 23 kwam in een Roozenburg-achtige stand onder druk. Omdat het
lastig rond te krijgen was, koos Auke met 19.27-22 voor een decentrale
zwarte stand om tegen te spelen via het centrum. Wit bleef geduldig
centraal spelen en bouwde zijn voordeel gestaag uit, hoewel zwart in
46.13-19 een sterk alternatief had gehad. Maar daar waren
grootmeester-ogen voor nodig geweest, alleen al om te zien dat de
reactie 47.28-22? van wit niet mag door de spetterende dam op 50 via
24-30! en 12-17! De beslissende fout lijkt 54.19-24 te zijn. Een lastig
te vinden remise is: 54.12-17 (maar dan moet zwart na 44-39 eerst 16-21
en dan pas 19-24! spelen. In de partij won wit fraai.

Een wonderlijke winst was er voor Ruurd Wuestman tegen Joop Geurts. De
partij kende een zeer spannend verloop waarbij zwart inzette op een
flankcentrum aanval en wit omsingelde waarbij hij ook veld 15 wist te
bereiken. Na het ongelukkige 32.2-7 combineerde wit naar dam. 32.14-19
en ook 32.23-28 lijken goede alternatieven, met in allebei de gevallen
zeer spannend spel. Wit wachtte veel te lang met damhalen en het was
juist zwart die in een prachtig eindspel de winst naar zich toe kon
trekken. Met recht een vorm van magie, die bovendien zeer belangrijk was
voor de einduitslag.

Ton Eekelschot en Gert van Willigen speelden lange tijd een partij die
in evenwicht was. Beide spelers hadden hun issues: wit kon lastig zijn
lange vleugel ontwikkelen, zwart had een zwakke randschijf. De zet
34.39-34 was ietwat decentraal. Zwart profiteerde door in het centrum
door te stoten. Wit vond een goede weg en zwart ging terug. Maar alsnog
ging het witte probleemblokje op rechts zwaar wegen. Met veel vechtlust
kwam Ton toch door de zwarte barrière heen richting dam. De remise leek
binnen handbereik, maar op de 68e zet nekte de tijdnood hem alsnog. Wit
deed 28-50? waarna (4-22!), 50×30 (25×34) met motiefwinst volgde.
(68.28-23 wordt bij goed spel remise.) Daarmee werd de eindstand bepaald
op 6-10.

Een Dutch damdipje, maar niet voor iedereen

Vandaag was de voorlaatste dag van het klassieke toernooi, waarop de spelers tweemaal achter het dambord mochten plaatsnemen. Voordat er gedamd werd, heeft Gwen eerst gedoucht en ontbeten en was er de dagelijkse teambespreking. De Nederlanders gaan niet al te best. Waar normaliter tijdens de ochtendbijeenkomst wordt verteld hoe Nederland ervoor staat in het landenklassement, wordt deze informatie nu achterwege gelaten. Niet élke Nederlander heeft last van de damdip die zich in het Nederlandse kamp verspreidt. Fleur Kruysmulder, die dit jaar niet meedoet bij de meiden maar zich met de jongens in de categorie junioren (tot 19 jaar) besloot te meten, staat met nog één partij te gaan eerste in het tussenklassement. Wat een prachtige prestatie! Ook Yulia Bintsarovska is lekker bezig. Zij probeert dit jaar hoog te eindigen bij de jongens in de categorie Aspiranten (tot 16 jaar). Yulia staat na ronde 8 vierde in het tussenklassement. Als het haar morgen lukt om haar laatste wedstrijd te winnen, zou ze zomaar eens op het podium kunnen eindigen. Klasse!


Het uitzicht is zo slecht nog niet

Zoals eerder benoemd mocht Gwen haar eerste wedstrijd van vandaag spelen tegen de Letse Anna Lebedinska. Deze partij eindigde in remise en het opnieuw scoren van een punt overtuigde Gwen ervan dat ze echt nog wel weet hoe ze een fatsoenlijke dampartij moet neerzetten.


Wifi? Waar ben je???

Tussen speelronde zeven en speelronde acht werd er geluncht en wanhopig gezocht naar een streepje wifi op de gang van het hotel. Gelukkig werd dit gevonden en daardoor heb ik nog even contact kunnen hebben met de pupil uit Ermelo. Ter ontspanning speelde ook nog een potje solitaire.


Solitaire… Met damkaarten, dat dan weer wel

Om 15:30 uur mocht Gwen haar tweede wedstrijd van de dag spelen tegen Lorayne Louisa uit Curaçao. Aan Gwens uitstraling is duidelijk te zien dat ze het geloof in zichzelf heeft teruggevonden, maar ook dat ze er weer zin in heeft. Op de foto zie ik een vrolijke meid die het leuk vindt om een dampartij te spelen. Het resultaat van de wedstrijd mocht er ook zijn. De Nederlandse wint en pakt met deze overwinning en de remise van deze ochtend drie punten.


Gwen en Lorayne

Toen de dames klaar waren met hun wedstrijden, werd er door Yulia, Lotte, Chantal, Mattanja en Gwen een kaartje gelegd. Daarna heeft Yulia samen met Gwen nog even een van haar wedstrijden doorlopen en hebben de vijf dames samen gegeten. Het is mooi om te zien hoe de meiden binnen TeamNL met elkaar omgaan. Het maakt niet uit of je junior, aspirant, pupil of welp bent, iedereen hoort erbij en trekt met elkaar op.

Morgen staat de negende en tevens laatste ronde van het eerste toernooi van het WjK van 2025 op het programma. Gwen zal om 09:30 uur spelen tegen de Italiaanse Clara Damari. Vrijdag 31 oktober zal het eendaagse WjK Rapid worden gespeeld en de dag erna zal het WjK Blitz worden gehouden. Het laatstgenoemde toernooi zal eveneens in één dag worden afgerond.

Onnodig puntverlies tegen Wapenveld

De wedstrijd tegen Ons Genoegen uit Wapenveld was de eerste in ons nieuwe onderkomen bij postduivenvereniging De Toekomst. Voor ons Eerste verliep de eerste kennismaking bepaald stroef. Tegen de verwachting in werd een punt verlies geïncasseerd tegen een tegenstander die niet in de sterkste opstelling kon starten.Het begon desalniettemin volgens plan. Ton Eekelschot kwam tot winst tegen een fris aanvallende Geert Jan Smit die alle belangrijke velden in bezit nam. Maar met wit liet Ton zich niet van de wijs brengen. Toen zwart al te driest ook nog oprukte met 24.28-23 zocht Ton de combinatieve zwaktes van de zwarte stelling op met de krachtzetten: 19.40-34 en 20.45-40. De zwartspeler raakte inderdaad van streek door alle dreigingen en tussenloop mogelijkheden, en leverde de blunder 25.11-17? af waar ook 12-18? en 13-18? al verhinderd waren. Wit sloeg genadeloos toe. Zwart had in 25.13-19 nog wel degelijk een goede zet gehad. Maar dan had hij (zoals Geert Jan in Toernooibase zelf aangaf) wel moeten zien dat hij na het zetje naar 14 heel koeltjes een twee-om-twee had kunnen nemen. 25.12-17 is ook een taaie zet, maar dan had wit in ieder geval groot voordeel afgedwongen met: de combinatie-zetten 37-32, 34-29 en 33-28. Analyse moet uitwijzen of dit in alle gevallen strak wint. Het geeft in ieder geval wel aan dat zwart al in grote problemen zat door het goede spel van Ton.

De eerste tegenvaller was het verrassende verlies van Kees de Jong tegen Albert Lusink. Dat gebeurde in een partij die zich lang gelijkwaardig volgens klassieke structuren ontwikkelde. Op de 20e zet speelde zwart 17-22×22, op zoek naar andere spelbeelden. Hier had ook goed 17-21 gekund. Op de 35e zet zette Kees met zwart een al even ‘klassieke’ Coup Springer open. Het had een fraaie lokzet kunnen zijn als zwart op de 40e
zet koelbloedig met 24-29 had geantwoord (en had gewonnen). Maar na 8-13 was het juist wit die het beste spel en uiteindelijk de winst naar zich toetrok.

Ruurd Wuestman verslikte zich strategisch in zijn partij tegen Erik Bakker. De zwartspeler slaagde erin zich onder de lichte druk van Ruurd uit te spelen en leidde het spel in klassieke banen. Bovendien hielp wit de zwartspeler met een aantal minder gelukkig gekozen zetten. Hij verzwakte daarmee eigenhandig zijn korte vleugel. 27.42-38 lijkt al beter dan 43-38, en met 31.40-35 geeft wit zwart een belangrijk houvast om vaart te gaan maken op die bordhelft. Na het opspelen van 49 naar 43
blijft wit met een vrijwel lege korte vleugel zitten, en zeker na 35.34-29? begint de zwarte stand te lopen. Om aan de druk te ontsnappen combineerde wit naar dam, ten koste van twee schijven. Maar ook zwart had vrije doorloop en wist zijn materiële overmacht in het vervolg knap te verzilveren.

Zwaar op achterstand moesten de winstpunten wel ergens vandaan komen. Dat ze niet van Jaap van de Werfhorst zouden komen, was toen al duidelijk. Hij maakte op de 18e zet een blunder met een onvoorzichtige bezetting van het centrum met 33-28. Zwartspeler Geurt Souman won een schijf en speelde in het vervolg eerst degelijk en later met een stevige bezetting van het voorpostveld 27 puik naar winst toe.

Ook Egbert van Hattem slaagde er niet in om tot winst te komen tegen de 83-jarige Paul Borreman die de gehele partij geconcentreerd bleef spelen. In de klassieke opening kwam zwart minder te staan met de lelijk achtergebleven schijf op 5. Hij had hoe dan ook 15.12-17 en dan 17-22 en 24-29 moeten spelen, met lichte druk op wits lange vleugel + voldoende vrijheid van handelen. Een moeilijke keuze had zwart op de 17e zet waar Egbert lang over nadacht. De computer geeft duidelijk de voorkeur aan 8-12 in plaats van het gespeelde 17-22.
Toch bleef de zwartspeler zoeken naar mogelijkheden. Na 21.11-17 nam wit direct de drie-om-drie ruil, zoals Egbert had gehoopt. Daarna ging wit echter niet verder met 25.36-31? Dan zou sterk en verrassend 25.23-29 met dam of schijfwinst zijn gevolgd. Maar wit bleef rustig ‘slimme zetjes’ (zoals hij het zelf noemde) spelen, ook toen zwart sterk kwam opzetten richting centrum. 48.27-21 was passief, maar zwart kon niet beslissend profiteren. Borreman verraste de zwartspeler met het koelbloedige 52.38-33 en na 23-29 speelde hij uiteraard niet het
gevaarlijke 53.42-38 maar plakte de routinier – ‘ik dam al 70 jaar’
zoals hij na afloop zei – ruim voldoende naar een welverdiende remise.

Gelukkig kwamen de punten er toch nog, door gestroomlijnd spel van Jan Hendrik Kok en onze eigen routinier Auke Steensma. Tegen John Kroon zette Jan Hendrik een solide flankcentrum aanval op het bord. Na zwarts 21e zet (11-16? waar 18-22 stukken steviger was geweest) trok wit het voordeel duidelijk naar zich toe. Mooi gespeeld was de zet 22.38-32 met
na de ruil het verrassende en stijlvolle 24.31-26! waarna schijf 11 van zwart er niet goed op staat. Terecht ging zwart daar direct mee aan de slag. Hij moest daarbij oppassen voor 26.18-22? Dan volgt 24-19 en na het slaan 33-28! wat zwart op schijfverlies komt te staan. Leerzaam om te zien hoe wit de aanval verder uitbouwde (met 34-30 en 30-25), wat zeker geen rechttoe rechtaan kwestie is. Zwart kwam er niet meer echt uit en moest toezien hoe wit zich ijzersterk op 20 en 15 vestigde. Zwart wist de doorloop nog lang creatief te verhinderen maar kon dat niet
blijven volhouden. Zwart gaf terecht op tijd op. Jan Hendrik had het goed berekend: na 53.18-23 komt 10-4 (13-19), 24×13 (23-28), 32×23 (21×32), 4-15! met niet te pareren dreigingen.

Auke Steensma speelde een technisch hoogstaande partij tegen Alie Beekman-van Duinen. In de klassieke stand rond de 25e zet stond zwart al net iets flexibeler, en moest wit kiezen om de structuren te handhaven of er uit te breken. In aanmerking daarvoor kwam 28.39-34, en zwart moet kiezen hoe hij precies wil voortzetten. Toch lijkt zwart dan na het logische vervolg: 39-34 (7-12) 34-30 (20-25) 40-34 (6-11 of 9-14) 37-31 (26×37) 42×31 en later 34-29 prima te staan, met eventueel aanval op wits korte vleugel. In de partij speelde wit 39-34 slim op de 32e zet. Zwart mag de 1-om-2 niet nemen wegens dam na. Maar dan had Alie op de 36e zet wel alsnog naar vrijheid moeten breken met 27-21 (en dan dubbel slaan). Op dat moment was 27-22×22 ook al erg gevaarlijk: na 11-17×17, 36-31 en 17-21 raken de witte zetten ook snel op. Zwart houdt controle en is op tijd op 25. In de partij ontstonden na 36.31-26 onoverkomelijke problemen voor witspeler Beekman. Met goed gevoel voor de stand speelde Auke de tempi gewoon uit (mooi op tijd op veld 25, en geen last van het offer van Dussaut!). Zwart had het laatste tempo (6-11) en won stijlvol.

De Harderwijkers hadden zelfs de overwinning nog in het vizier, maar zover kwam het (enigszins terecht) niet. Jan Willem Hoeve speelde strategisch mooi tegen het centrum van Harry Beekman die moeite had zijn lange vleugel netjes te ontwikkelen. Zwart nestelde zich uiteindelijk op 27 terwijl wit niet langer kon beschikken over veld 49 (waardoor ruilen van de voorpost zo goed als onmogelijk is). Zwart speelde fraai: 32.19-24 en dreigt met 24-29. Wit kan damhalen via 36-31, 26-21, 47-41 en 38-32. Maar die gaat er meteen af na 2-8! Wit liet zich niet van de
wijs brengen en speelde 34-29 waarna zwart dubbel ruilde. Een andere goede optie was nog geweest (10-15), 29×20 (15×24). Nu dreigt weer 24-29 dus 39-34 (24-29), 33×24 (22×42), 48×37. En zwart kan heel constructief verder met (17-22, 14-19) of ook meteen (14-19). In de partij verwaterde het zwarte voordeel, en met een slim schijnoffertje en later een echt offer haalde Beekman de remise overtuigend binnen, en daarmee de eindstand: 8-8.

Gwen haalt twee punten binnen op deze zeer bewogen dag!

Vandaag was een zeer bewogen dag voor de deelnemers en hun begeleiders. In de ochtend werd er door de coaches medegedeeld dat twee Nederlanders, een deelnemer van het WjK en de meereizende ouder van deze persoon, een maaggriep hebben opgelopen die hoogstwaarschijnlijk zeer besmettelijk is. Er werd dringend geadviseerd om afstand te houden van de zieken en het direct te melden wanneer je zelf ook klachten ervaart die te maken lijken te hebben met het virus. Een groot nadeel bij virussen als het norovirus, is dat de mogelijkheid bestaat dat een persoon al 48 uur besmet is, alvorens hij of zij zich ziek voelt.

Je kunt anderen dus al besmetten voordat je zelf in de gaten hebt dat je het virus bij je draagt. Nu wil ik zeker niet doemdenken, maar ik zie voor me hoe tijdens een damtoernooi vele kinderhanden de damschijven aanraken en hoe ook de coaches tijdens de analyse van de wedstrijden dezelfde schijven gebruiken. Ik zie verschillende mensen op dezelfde damklok drukken om de tijd te stoppen en ik zie voor me hoe de spelers elkaar een goede partij wensen terwijl ze elkaars hand schudden. Ook simpele dingen als het aanraken van de klink van de deur die naar de toernooizaal leidt en het indrukken van de liftknoppen in het hotel wordt door vrijwel iedere gast gedaan. De komende dagen zal blijken hoeveel impact het rondwaren van het virus heeft op de andere gasten van Hotel Belkon. Veel beterschap voor de getroffenen en hopelijk blijft dit leed de andere spelers bespaard.


Gwen en Hsiang-Yun

Gwen speelde deze ochtend om 09:30 uur tegen Hsiang-Yun Tseng uit Chinees Taipei. Voor de wedstrijd heeft ze nog met coach Ester gesproken. Ester geeft aan dat Gwen zeker niet slecht speelt, maar dat het kleine dingetjes zijn waarop ze verloor. Als ze haar goede spel vast weet te houden, dan zal ze echt nog wel punten gaan pakken. Trainer Fred van DCH deed gisteren dezelfde voorspelling en ze hadden gelijk! Na ruim 2,5 uur kwam er een stralende Gwen de wedstrijdzaal uit met de mededeling dat het haar was gelukt. Ze mag de volle twee punten bijschrijven. Deze middag waren de damsters vrij en er werd veel plezier gemaakt. De meiden hebben UNO gespeeld, getafeltennist en nog even gezwommen zolang het weer dat toeliet. Toen de zonnige, blauwe hemel plaats had gemaakt voor een grauwe lucht en het ging waaien, regenen en onweren had dat grotere gevolgen dan de kinderen van tevoren konden inschatten.


Een potje tafeltennis met Yulia

Gwen verplaatst zich, net als vele andere spelers, met de lift naar de verschillende etages van het hotel. Zo kunnen de meiden elkaar opzoeken op de kamers of kunnen ze naar het dakterras gaan om naar de omgeving kijken. Toen Gwen, Lotte, Chantal en Yulia zich in de lift ergens tussen de vijfde en zesde etage bevonden, stopte de lift ermee en deze weigerde weer in beweging te komen. Omdat er geen stroom was, zaten de jonge talenten vast in het donker. Gelukkig deed de lift het na een vijftal minuten weer en konden de meiden de kleine ruimte verlaten. Niet veel later kwamen beide liften vast te zitten, maar op dit moment zat er niemand in. Na deze beangstigende ervaring, het was rond 18:00 uur Turkse tijd, wilde Gwen nog even ontspannen voordat het tijd was voor een gezamenlijke maaltijd met de andere Nederlanders. Ook dit liep net even iets anders dan gedacht.


Het ergste vocht in het restaurant is verwijderd

Het eten moest even op zich laten wachten aangezien er wc’s waren overgelopen. Delen van het hotel stonden blank en ook de eetzaal en de keuken stonden onder water. De medewerkers moesten eerst de grootste hoeveelheid water weg zien te krijgen, voordat er eten gemaakt kon worden en de gasten in het restaurant konden worden ontvangen. Na deze schoonmaak kon Gwen gaan eten, het zij in een zeiknat restaurant, en kan ze met een gevulde maag in bed nog even nagenieten van haar overwinning van vandaag en de andere avonturen verwerken voordat ze gaat slapen. Gasten werden er nog wel op geattendeerd dat het belangrijk is om regelmatig de kamer controleren zolang het nog regent. Dit in verband met lekkages.


Regenlaarzen zijn geen overbodige luxe in de keuken

Morgenochtend om 09:30 uur zal de zevende ronde van dit toernooi starten. Gwen zal dan tegen Anna Lebedinska uit Letland spelen. Ook ronde 8 zal morgen worden gespeeld. Deze begint om 15:30 uur.

De gifbeker lijkt leeg te moeten

Na de teleurstelling van de nederlaag in de vierde ronde, die Gwen afgelopen zaterdag tegen Kamile Matijoskaite speelde, was de vrije dag op zondag zeker een welkome afleiding. De safari die voor deze dag op de planning stond ging door en wat heeft Gwen het naar haar zin gehad. Ze heeft met een Jeep door de modder geracet en ze is door de berglandschappen en langs de rotswanden van het zuidwesten van Turkije gereden. Dit uitstapje heeft een mooie ervaring en prachtige plaatjes opgeleverd.

Eenmaal terug bij het hotel heeft Gwen een duik in het zwembad genomen en heeft ze onder de douche al het zand en de modder die zich in haar haren en op haar huid hadden verzameld afgespoeld. Voordat ze naar bed ging, nam ze nog even de tijd om te genieten van het uitzicht vanaf het balkon en keek ze terug op de avonturen van deze leuke dag!

Op maandag 27 oktober ging om 08:00 uur de wekker en kort daarna schoven de WjK-deelnemers aan voor het ontbijt. Om 09:00 uur was het tijd voor de dagelijkse teambijeenkomst en om 09:30 uur begon de eerste speelronde van de dag, ronde vier van het klassieke toernooi. Gwen was teleurgesteld over het feit dat ze uit de voorgaande drie wedstrijden slechts een enkele punt heeft gepakt en helaas lijkt het erop dat de gifbeker leeg moet. Ook in haar vierde wedstrijd, die ze tegen de Poolse Karolina Gorczinska speelde, lukte het haar niet om een punt te pakken. De opbouwende kritiek van coach Ester luidde dat Gwen een goede aanvallende partij speelde, maar dat het belangrijk is om de volgende keer bij binding dubbele positionele zetcontrole te doen. Doordat ze dit deze pot naliet, kon Karolina doorbreken en naar dam lopen.

Omdat Gwen na de vierde wedstrijdronde de figuurlijke rode lantaarn droeg, was de kans groot dat ze de vijfde ronde niet hoefde te spelen. (Vanwege een oneven aantal deelnemers loot per ronde iemand de zogenaamde Dummy en speelt de betreffende ronde geen wedstrijd. Dit is doorgaans de persoon die onder in het tussenklassement staat). Na de lunch toen de loting bekend werd gemaakt, bleek dit inderdaad het geval te zijn. In overleg met Ester heeft Gwen nog wat zetjes geoefend. Daarna heeft ze op haar hotelkamer een potje gekaart en een paar kruiswoordpuzzels opgelost. Ze baalt er stevig van dat er zo goed als geen internet is in het hotel. Op andere toernooien luisterde ze regelmatig naar een podcast ter ontspanning tussendoor of voor het slapengaan, maar dat gaat zonder wifi helaas niet lukken.

Rond de klok van 18:30 uur heeft de DCH-speelster gedineerd en vlak voordat het bedtijd was voor de pupil heeft de ze nog even het uitzicht bewonderd vanaf het dakterras. Morgen zal er één wedstrijdronde worden gespeeld. Laten we hopen dat Gwen aan zichzelf kan laten zien dat ze het dammen echt niet verleerd is en dat het lukt om een punt te pakken. Haar talent komt er op dit moment even niet uit. Dat is erg jammer en niet bevordelijk voor het vertrouwen. Wij weten dat ze het kan en hopelijk hervindt ze het geloof in zichzelf snel!

De meest waardevolle lessen zijn doorgaans het pijnlijkst

Toen Gwen na de eerste wedstrijdronde geen punten had gehaald, lag de focus op de tweede speeldag. Op zaterdag 25 oktober zou zij twee kansen krijgen om van de 0 af te komen. De eerste wedstrijd van deze dag nam Gwen het op tegen Jiacheng Li uit Macau. Om iets over twaalf kwam er bericht vanuit Antalya dat de wedstrijd tussen de Nederlandse en de Macause in remise was geëindigd. Gwen staat nu in ieder geval op het scorebord en dat is wel zo’n fijn gevoel. Erg veel tijd tussen de eerste en tweede wedstrijd van de dag had de pupil van DCH niet, want ze had flink de tijd genomen om haar eerste zwaarbevochten punt binnen te harken.

Na de lunch en een kort moment van ontspanning mocht Gwen strijden tegen Kamile Matijoskaite. Deze pot eindigde in een grote teleurstelling. Gwen had te lang gewacht met een afruil en daardoor kwam ze vast te staan. Uit de analyse met Ester bleek dat er één moment in de wedstrijd is geweest, waarop Gwen zichzelf uit deze benarde situatie had kunnen bevrijden, maar deze kans heeft de Ermelose helaas over het hoofd gezien. Gwen heeft na drie wedstrijden slechts 1 punt en staat daarmee op de 25ste plaats in het tussenklassement.

De meest waardevolle lessen doen doorgaans het meeste pijn. En dat dit geen leuk begin is van het toernooi mag duidelijk zijn. Toch gaat Gwen niet bij de pakken neerzitten. Ze neemt haar verlies, probeert wat op te steken van de missers die ze heeft gemaakt en zal op maandag opnieuw tweemaal aan het bord verschijnen en haar stinkende best gaan doen. De vierde partij van het klassieke toernooi speelt Gwen met zwart tegen de Poolse Karolina Gorczynska.

Op zondag 26 oktober staan er geen wedstrijden op het programma. Er is een safari gepland waar Gwen samen met 24 andere leden van de Nederlandse delegatie de omgeving gaat verkennen. Deze trip zal ongetwijfeld een mooie ervaring worden waar Gwen samen met haar teamgenoten met veel plezier op zal kunnen terugkijken.

Een nieuw type positiespel en een gevaarlijke binding

Aangezien de internetverbinding en het bereik in het Belkon Hotel niet optimaal zijn, is er vandaag minimaal contact geweest met Gwen en Marco. Deze keer zal er een kort verslag zijn vanwege de summiere informatie die ik tot mijn beschikking heb.

Na het gezamenlijke ontbijt van de spelers van het Nederlandse team kwamen de deelnemers bijeen voor de openingsceremonie. Op het WjK van 2025 doen 244 spelers uit 20 landen mee. Toen de plechtigheid achter de rug was, was er nog tijd voor ontspanning, omdat de eerste speelronde pas om van start 15:00 uur zou gaan.

TeamNL

Gwen speelde haar eerste wedstrijd tegen Goomaral Chuluunsuuri uit Mongolië. Helaas leverde deze partij haar geen punten op. Gwen gaf na de wedstrijd aan dat ze voor haar eigen gevoel best aardig speelde en dat ze goed nadacht over haar zetten. “Mijn tegenstander leek wel een computer. Ik nam de tijd, maar zij zette steeds binnen een seconde. Ze zette me helemaal vast!” Na afloop werd de partij samen met coach Ester uitvoerig besproken. Uit de analyse bleek dat Chuluunsuuri een type positiespel speelde dat Gwen nog niet heeft gehad tijdens haar trainingen. Zelf speelde ze met gevaarlijke binding. Na de bespreking was het Gwen duidelijk waar het probleem in haar binding zat. In die zin heeft de partij van vandaag bijgedragen aan het behalen van haar doel, namelijk lering trekken uit de situaties die ze tegenkomt op dit WjK.

Nog een paar laatste woorden aan Gwen voor de partij begint

Morgen (zaterdag 25 oktober) staan ronde twee en ronde drie op het programma. De loting voor de tweede ronde is reeds bekend. Gwen zal om 09:30 uur spelen tegen Jiacheng Li uit Macau. Li speelde vandaag remise tegen de Belgische Aurelia Schalley en scoorde daarmee 1 punt. De stand na de aanvangsronde is als volgt: