DamClubHarderwijk

Vorig jaar hebben de vijf welpen van DamClub Harderwijk een prachtige prestatie neergezet door zich met zeer geringe damervaring te plaatsen voor de finale van het NK Schooldammen van 2023. Hun avontuur eindigde destijds met een 15de plaats in het eindklassement. Verrast door dit mooie resultaat en gemotiveerd om door te gaan met dammen, vroegen de welpen en hun ouders zich af wat voor moois er mogelijk zou zijn als Team Wolderweide tot het volgende NK Schooldammen zou blijven trainen op de club. In het afgelopen jaar werden er vele wedstrijden gespeeld bij DamCLub Harderwijk, maar ook werden er toernooien bezocht en zo nu en dan mochten de welpen onder schooltijd hun recent ontdekte damtalent verder ontwikkelen door elkaar uit te dagen voor een partij. Op 25 mei 2024 was het dan eindelijk zover. Het was de dag waar ongeveer een jaar naartoe is gewerkt door de leden van Team Wolderweide. Zal het harde werken van de afgelopen periode leiden tot een groots resultaat?

V.l.n.r. Adam, Brent, Pinky, Gwen en Sophie

Rond de klok van 10:15 uur verzamelden de 26 finalisten van het toernooi zich in Julianadorp om in 10 wedstrijdronden te bepalen welk team zich Nederlands schooldamkampioen van 2024 mag noemen. De eerste ronde verliep zeer voorspoedig voor Wolderweide 1. Tegen oude bekende IKC Binnenste Buiten wonnen Gwen, Brent, Adam en Sophie alle vier hun wedstrijd en met deze 8-0 overwinning waren de eerste 2 punten voor de welpen van DamClub Harderwijk een feit. Met een ruime 7-1 overwinning in de tweede ronde tegen Eben Haëzerschool liet Wolderweide zien dat hun team niet met zich liet sollen. De derde wedstrijd van Wolderweide eindigde in remise tegen Het Tangram uit Rotterdam en de vierde ronde leverde, door met 7-1 te winnen van De Prins Willem Alexanderschool uit Laren, 2 punten op. Met 7 punten uit de eerste vier wedstrijdronden konden de Harderwijkse welpjes genieten van een welverdiende pauze. Na wat te hebben gegeten en buiten te hebben gespeeld om te ontspannen, mochten de teams zich gereed maken voor de laatste zes ronden.

Volledige concentratie van Team Wolderweide

In ronde 5 mocht Wolderweide het opnemen tegen favoriet Groen van Prinsterer en de welpen van DCH presteerden het om 1 punt te pakken door remise te spelen. Ook tegen medekanshebber voor de titel De Fakkel 1 lukte het om met 1 punt de wedstrijdtafel te verlaten. Remise spelen tegen de favorieten voor de titel is natuurlijk prachtig, maar de welpen vonden het inmiddels ook wel weer tijd voor een overwinning. Deze overwinning pakten ze in de zevende ronde tegen De Klim-op uit Hoornaar door 8-0 te winnen. In speelronde acht en speelronde negen streden de welpen van Wolderweide tegen De Rank 1 uit Julianadorp en De Bron 1 uit Molenaarsgraaf. Deze teams deden beide mee voor een plaats bij de top 5, dus deze tegenstanders moesten zeker niet worden onderschat. Dit deden De Vijf van Harderwijk ook niet en ze wisten beide wedstrijden gelijk te spelen. Met nog uitsluitend de tiende ronde te gaan, werd er door de organisatie een kleine pauze ingelast.

In deze pauze werd, terwijl de welpen even naar buiten gingen voor wat frisse lucht, het tussenklassement bekeken. Op de eerste plaats eindigen was niet meer mogelijk en ook was de voorsprong van de nummer twee te groot om nog te kunnen inhalen. Team Wolderweide kon niet meer worden ingehaald door de nummer 6 van het tussenklassement, dus in het ‘slechtste’ geval zouden de welpen vijfde worden. Met een overwinning in de tiende ronde was het echter nog wel mogelijk om vierde of derde te worden. Om dit geweldige resultaat nóg mooier te maken, hadden de welpen slechts één opdracht, namelijk winnen van De Opdracht. Met een 5-3 overwinning bleek Wolderweide net iets te sterk voor De Opdracht uit Ureterp en deze laatste missie werd dus met succes volbracht.

Een podiumplaats voor Wolderweide 1

Met een bronzen medaille en een prachtige beker voor de prijzenkast op school mogen de leden van Team Wolderweide met heel veel trots terugkijken op een geslaagde missie. Jullie hebben in deze finale geen enkele wedstrijd verloren. Neem maar eens even de tijd om te beseffen hoe knap dat is. Het antwoord op de vraag hoever je kunt komen als je je gedurende een jaar inzet voor het team is bij dezen beantwoord. Héél ver namelijk! Naast het behalen van een derde plaats hebben jullie mooie, maar ook teleurstellende momenten mogen delen. Jullie hebben mogen ervaren wat het betekent om deel uit te maken van een team. Dat wanneer de een even wat minder gaat, de ander er is om boven zichzelf uit te stijgen. Dat wanneer de een verdrietig is, de ander hem of haar weer opbeurt. Dat jullie dit SAMEN hebben gedaan.

Alle toegewijde mensen die betrokken zijn geweest bij dit avontuur, dank jullie wel!. Bedankt lieve juf Simone, die met Harry is afgereisd naar Julianadorp om jullie aan te moedigen, die jullie met regelmaat trakteert en die de bekers sponsort. Dankjewel meester Maarten, die aanwezig was bij de halve finale in Harderwijk voor de support en die jullie heeft getrakteerd op een etentje na het behalen van de derde plaats op het NK Schooldammen, maar ook bedankt ouders, die elke ronde weer mee zijn gereisd. Fantastische trainers van DamClub Harderwijk (Bert, Fred en Jan Hendrik), die jullie met hun kennis en toewijding in een jaartje tijd zoveel beter hebben gemaakt, jullie ook hartelijk bedankt!

De eindstand

Op 20 mei 2023 speelde Gwen in Nieuwerbrug aan de Rijn haar allereerste NK Dammen. In haar eerste poging om zich te meten met andere Nederlandse meiden in dezelfde leeftijdscategorie liet ze al direct zien dat ze, ondanks de relatief korte tijd die ze tot dan toe dammend had besteed, al goed mee kon komen op het nationale niveau van de welpen. Op Gwens eerste nationale kampioenschap presteerde ze het om 11 punten uit negen wedstrijden te behalen. Het was tot het allerlaatste moment spannend. Gwen moest zelf haar laatste partij winnen om zich kampioen te mogen noemen, maar daarnaast was ze afhankelijk van de resultaten van de andere speelsters die eveneens boven in het klassement meededen. Als Chantal van Santen, die na acht speelronden de lijst aanvoerde, haar negende partij tegen Floris Tukker zou winnen of remise zou spelen, dan zou ze kampioen zijn. Gwen trok haar negende partij tegen Luca Saracino naar zich toe en toen was het afwachten wat Chantal zou doen. De nummer drie na acht speelronden, Viviënne Meijer, kon Gwen niet meer inhalen. Ook zij won haar laatste wedstrijd en kwam daarmee net als Gwen op 11 punten, maar het aantal weerstandspunten van Viviënne was lager, omdat ze in de laatste ronde een zwakkere tegenstander trof. Doordat Chantal verloor, bleef haar puntensaldo op 10 hangen en werd Gwen Nederlands Kampioen.

Prijsuitreiking NK Dammen Welpen Meisjes 2023

Op 11 mei 2024 stond Gwen voor de uitdagende taak om haar titel te prolongeren. Aan de voorbereidingen zou het in ieder geval niet gelegen hebben. De heren van DC Harderwijk hebben ook in de aanloop naar dit toernooi veel met Gwen geoefend en ook buiten de clubavonden om is er vrijwel dagelijks geoefend met het oplossen van diagrammen en het spelen van partijen in hetzelfde tempo als op het NK werd gedaan. Ondanks deze prima aanloop naar het Nederlandse Kampioenschap voelde Gwen zich behoorlijk gespannen. Zo gaf ze in de dagen voor het toernooi meermaals aan druk te voelen en zei ze dat ze bang was om opeens heel slecht te spelen. Het grote verschil met vorig jaar is dat de meeste deelnemers nog nooit van Gwen Scholten hadden gehoord en dat niemand iets van haar verwachtte, zeker niet omdat ze deze mooie sport destijds pas ongeveer een halfjaar beoefende. Op het NK van 2024 was dit wel anders. Bij binnenkomst in Denksportcentrum De Hoog in Gouda werd direct duidelijk dat de concurrenten van Gwen wel degelijk wisten wie ze is en wat ze kan. Enerzijds is de aandacht en het vertrouwen dat in haar wordt geuit uiterst vleiend, maar ook werden er op deze manier (indirect) verwachtingen uitgesproken, wat weer zorgde voor extra druk.

De deelnemers zitten klaar voor ronde 1

In de eerste paar wedstrijden lukte het Gwen niet om haar beste spel te spelen. Ze verloor haar eerste wedstrijd van Lucas Boer, na enkele schijven voor te hebben gestaan in de partij. Naar eigen zeggen maakte Gwen een domme fout, waardoor ze haar voorsprong onnodig weggaf en uiteindelijk zelfs verloor. Haar tweede wedstijd tegen Christian Heuvelink verliep een stuk voorspoediger en ze pakte de volle twee punten. In ronde drie maakte ze, zoals Gwen zelf aangaf, opnieuw een blunder en moest ze het bord met nul punten weer verlaten. Met twee punten uit de eerste drie wedstrijden stond Gwen op een gedeelde 27ste plaats in het algemene tussenklassement en had ze de 5de positie in het tussenklassement van de welpenmeisjes. Er moest dus wel iets gaan gebeuren in de komende partijen als Gwen dit jaar opnieuw de titel zou willen pakken. Gwen wist zich te herpakken en in de vier volgende wedstrijden pakte ze de maximale score van 8 punten, waarmee ze opklom naar een 6de positie in het gemengde tussenklassement en waarmee ze de koppositie in het tussenklassement bij de meiden opeiste.

Gwen mag zichzelf tweevoudig Nederlands Kampioen noemen

Om kampioen te worden, had de welp van DC Harderwijk nog één punt nodig uit de volgende twee wedstrijden. Terugkijkend op de zenuwslopende finale van vorig jaar zou het toch wel heel prettig zijn om de einduitslag in eigen hand te hebben en daarbij niet afhankelijk te zijn van de resultaten van andere deelnemers. De achtste tegenstander van Gwen was David Vlot, de nummer 1 van het algemeen tussenklassement en de uiteindelijke kampioen. Na tientallen minuten, die gevoelmatig als uren voorbij leken te kruipen, kwam Gwen met een glunderend gezicht terug met het goede nieuws dat ze remise had gespeeld tegen David. Met nog een laatste wedstrijd voor de boeg vertelde de organisatie hoe de zaken ervoor stonden en wie er mogelijk nog in de prijzen konden vallen, waarbij ook werd benoemd dat Gwen al kampioen was. Verlicht van alle druk die op de kleine schouders van de Ermelose rustte, won Gwen haar laatste wedstrijd van het toernooi vrij eenvoudig van Stjoppa Zinchenko en heeft ze ondanks de moeizame start van het NK een keurige score van 13 punten uit negen wedstrijden behaald, waarmee ze een 5de plaats behaalde in het totaalklassement.

De eindstand van het NK Welpen 2024

Gisteravond mochten Melle en Brent beide opgaan voor hun examen De Tweede Zet.
Hoewel er bij sommige damstanden flink moest worden nagedacht, hebben beide heren hun diploma ruimschoots behaald.
Nogmaals van harte gefeliciteerd jongens! Goed gedaan en op naar het volgende diploma.

We mogen wel stellen dat de aanloop naar de halve finale van het NK Schooldammen zeer voorspoedig is verlopen voor de welpjes van team Wolderweide 1. In de eerste ronde die in Harderwijk plaatsvond, werd het team overtuigend eerste. Ook in de halve finale van Gelderland die in Wageningen werd gespeeld en in de finale van Gelderland in Putten presteerden de jonge talenten het om zich de koppositie toe te eigenen. Op zaterdag 20 april streden de welpen in de halve finale van Nederland om een plaats in de landelijke finale. De teams die de plaatsen een tot en met zes bezetten in de eindstand mogen op 25 mei deelnemen aan de finale van het NK schooldammen in Julianadorp. Team Wolderweide was zeer zelfverzekerd en was er dan ook van overtuigd dat een plaats in de top zes zou moeten lukken. En wie weet? Misschien lukt het ook weer om een mooie beker te bemachtigen.

Wolderweide 1 werd eerste in de finale van Gelderland

Achttien teams verschenen in de aula van MFC De Bogen in Harderwijk om de strijd om één van de zes finaleplaatsen aan te gaan. In de eerste drie speelronden trof Wolderweide 1 achtereenvolgens De Morgenster, Fontein en De Lichtbron. Met drie whitewashes op rij groeide het vertrouwen van de Harderwijkse jeugdspelers en kwamen de bekers gevoelsmatig al een stuk dichterbij. De vierde speelronde lootte Wolderweide 1 het team De Fakkel 1, dat eveneens driemaal 8-0 had gescoord in de voorgaande speelronden. Nadat deze tegenstander van Wolderweide 1 wat creatief was omgesprongen met de regels binnen de wedstrijdbepalingen, eindigde de wedstrijd in 4-4, wat beide teams 1 punt opleverde.

Wedstrijd nummer vijf tegen IKC Binnenste Buiten won Team Wolderweide 1 met 6-2, wedstrijd zes tegen De Gouden Emmer werd omgezet in winst door alle vier de partijen binnen te slepen en ook de volle twee punten van de zevende wedstrijd tegen De Fakkel 2 werden door een 6-2 overwinning toegevoegd aan het puntensaldo van De Vijf uit Harderwijk. Met nog drie ronden te gaan en een tweede positie in het klassement moesten er toch wel bijzondere dingen gebeuren om nog buiten de top 6 te vallen. Om ook hier eerste te worden, moest Team Wolderweide niet alleen zelf goed blijven scoren, maar eveneens hopen op een misser van De Fakkel 1 óf op wat geluk met de loting, zodat ze op basis van het aantal weerstandspunten alsnog boven het team uit Goudriaan zouden eindigen.

Aan de Harderwijkse welpjes heeft het in ieder geval niet gelegen, aangezien ze ook de achtste wedstrijd tegen Wolderweide 2 (8-0), de negende tegen Josefschool (8-0) en de tiende wedstrijd tegen De Triangel (6-2) wonnen. Met 19 punten uit 10 speelronden hebben onze welpen het uitzonderlijk goed gedaan! Helaas voor Wolderweide 1 liet de nummer 1 nergens punten liggen en was de loting in het voordeel van De Fakkel 1. Desalniettemin mogen de welpen ontzettend trots zijn op zichzelf en hun behaalde tweede plaats in deze halve finale. Wolderweide 2 eindigde als achtste in het eindklassement en plaatst zich daarmee niet voor de finale van het NK Schooldammen 2024.

De eindstand van de halve finale van Nederland in Harderwijk

Organisatoren en tafelarbiters, hartelijk dank voor jullie inzet. Zonder jullie zou het toernooi niet hebben kunnen plaatsvinden op onze thuisbasis MFC De Bogen. Ook de supporters die de moeite hebben genomen om naar De Bogen te komen om de welpen aan te moedigen verdienen een bedankje. Niet alleen de ouders van de spelers, maar ook klasgenootjes met hun ouders, juffen en meesters van De Wolderweide en zelfs de directeur en de adjunct-directrice zijn even langsgekomen om hun leerlingen te supporten!

Het was een geslaagde, maar ook een leerzame dag. De aanwezigen bij deze halve finale die betrokken zijn bij Wolderweide 1 hebben deze zaterdag een goed beeld kunnen krijgen van de tegenstanders waarmee onze damkanjers van Harderwijk in de finale mogelijk opnieuw te maken krijgen. Dit geldt dus ook voor de coach van De Vijf en naar het verkregen beeld zal zeker worden gehandeld gedurende de finale op 25 mei. Iets met een ezel en een steen… Op naar Julianadorp!

De welpen van Wolderweide 1 mogen trots zijn op hun tweede plaats!

Zaterdag was DCH gastheer van 43 kinderen voor de regiocup waaraan acht
kanjers uit Harderwijk meededen.

Bij de jongste groep met Benjamins wiste zowel Wilco als Daniël drie van hun
partijen te winnen waarmee ze met slechts één puntje achterstand gedeeld
tweede werden.

Gwen werd met overmacht kampioen bij de welpen door al haar partijen in
winst om te zetten, Sophie wist met slechts vier verliespunten een
verdienstelijke derde plaats te bemachtigen. Feline en Asra kwamen met
respectievelijk zeven en zes punten in de middenmoot terecht.

Bij de groep met Pupillen lieten mochten Brent en Niek laten zien wat ze
waard waren. Met negen punten kwam Brent uit op een mooie vierde plaats uit,
Niek deed hier met slechts één puntje niet veel voor onder. Al met al kon
worden teruggekeken op een mooie dammiddag bij MFC De Bogen.

Gisteren was het een gezellige drukte van belang bij de jeugddamclub van Harderwijk.
Naast de kinderen van de Sport- en Cultuurwijzer werden er ook de nodige examens afgenomen.
Melle, Wilco en Marcello behaalden hun diploma De Eerste Zet en Gwen behaalde het diploma Niveau 2 (wit).
Een speciale vermelding voor Wilco, hij is met zijn 6 jaar het jongste lid van de damclub die dit diploma behaalde.
Van harte gefeliciteerd allemaal en … op naar het volgende diploma; veel succes!

Ons Eerste speelde zaterdag 2 maart 2024 voorlopig de laatste wedstrijd in de Hoofdklasse. Er werd netjes gewonnen van hekkensluiter ADG wat de feestvreugde tijdens het etentje ’s avonds zeker ten goede kwam. Volgend jaar speelt Ons Eerste in de versterkte Eerste Klasse, met acht spelers en tien teams.

De wedstrijd begon met een mooie meevaller. Ruurd Wuestman kon de voorpost van tegenstander Ton van der Ploeg oprapen door vijf keer achter elkaar op te lopen. Na de schijfwinst sleepte Ruurd ook de partijwinst overtuigend binnen.

Al even geruisloos ging de partij tussen Egbert van Hattem en Wim Martin. De zwartspeler maakte er na de partij geen geheim van dat hij meer zin had om op tijd naar de Formule 1 race te kijken dan een partij te dammen. Toch kwam Egbert met wit gemakkelijker en mooier te staan, maar de zwartspeler wist de verdediging goed te organiseren. In plaats van de remise te accepteren had wit best nog even kunnen aandringen omdat zwart na de laatste zet (13-18) toch een schijf aan zijn lange vleugel moest onttrekken. Een opmars naar 24 kan in sommige varianten voordelig uitpakken, maar veel stelt het niet voor. Jammer was wel dat de witspeler niet zag wat Jan Hendrik thuis wel zag. Met 42.32-27 en 43.41-36 (en vervolgens een combinatie met 15-20 en 37-32) had wit zwart flink kunnen laten schrikken. Zwart moet goed slaan (niet naar dam!) maar had dan waarschijnlijk toch nog een spannende dammiddag  beleefd.

Een tweede winstpartij volgde al snel. Karel Hammacher zette zijn partij
tegen Fred Elgersma gedurfd op, maar twijfelde een aantal momenten hoe hij het beste verder kon spelen. In plaats van een stevig centrum te
pakken (en een hekstelling toe te laten), ruilde hij toch naar veld 27 en ging een Roozenburg-stelling aan. Fred toonde overtuigend aan dat dat (met het ontbreken van schijf 49) teveel vergde van de witte stand. Na een spannend middenspel bleek de witte lange vleugel de beslissende zwakte te zijn.

Henry Offenga speelde een enigszins wonderlijke partij tegen Hans Mulder waarbij beide spelers schijnbewegingen maakten, maar toch telkens de terugtocht aanvaardden. Blijkbaar was Henry allang blij dat zijn tegenstander remise aanbood na een poosje iets minder te hebben gestaan. Maar de zwarte stand mooi bijgetrokken en Henry had veilig op winst kunnen blijven spelen. De nieuwe terugtocht die wit in gedachten had, levert hem namelijk wel een enigszins passieve stand op. Maar gezien de stand op het scorebord, was de remise een prima uitslag.

Kees de Jong sloot zijn seizoen uitstekend af door de sterke Ton Bollebakker te verslaan. Wit begon wat passief en kwam aanvankelijk niet tot het gewenste aanvalsspel. Maar na een paar weifelende zetten van zwart stond er dan toch een uitstekende witte voorpost op 24 zonder dat zwart veld 2 bezet hield. Zwart ging stijlvol omsingelend te werk, maar kon geen vat krijgen op de witte stelling. Door de opgeloste schijf op 36 had wit een schijfje extra in het centrum. Met de sterke opmars van 38 naar 28 toonde wit zijn strategische gelijk aan en combinatief zit de zwarte stand ook niet goed in elkaar. Deze maakte op de 38e zet pardoes een flinke blunder en verloor kansloos. 38.14-19 lijkt gedwongen, maar ook dan wacht de zwartspeler een zware verdediging.

Ondanks de veelbelovende openingszetten kwam de partij tussen Jan de
Ruiter en Gerwin van der Meer in rustig vaarwater terecht. Het witte
centrum ziet er rond de 32e zet niet solide uit. Misschien had een
omsingelende actie met 32.12-18 wit voor problemen kunnen plaatsen. De reactie 33.36-31 ziet er in ieder geval gevaarlijk uit, vanwege allerlei
combinaties en omsingelingskansen. Ook een vlucht naar voren (met 45-40 en 28-23) vergt de nodige nauwkeurigheid. Na 32.1319 breekt wit zich
goed vrij met 33.3227. Toch trad wit niet doortastend genoeg op en kreeg
last van zijn hangende schijf op 45. Met de krachtzet 41.24-29 kwam
zwart gevaarlijk opzetten. Jammer genoeg voor Gerwin sloeg de aanval
niet door waardoor hij zijn laatste partij voor DCH – volgend jaar
speelt hij voor Witte van Moort – net niet winnend afsluiten. De computer is vaak voorstander van meteen voortvarend te werk gaan en
beveelt 47.1924 aan.

Joras Ferwerda bereikte een lekker centrumstandje tegen Nico Kruijswijk die zijn verdedigende resources echter volledig uitbuitte door
gegroepeerd te blijven spelen. Wit bereikte optisch groot voordeel, en
een flinke voorsprong in tempi. Dat zwart wist wat hij deed, bleek uit
zijn fraaie zet 46.4-10 waarmee hij zijn formaties het werk laat doen.
Knarsetandend moest wit in remise berusten.

Jan Hendrik slaagde erin om zwartspeler Bryan Bank onder druk te zetten in een Roozenburg-achtige stand. Maar net toen hij dacht dat hij op de 24e zet met 34-29 een schijf kon gaan winnen, speelden tegencombinaties hem ernstig parten. De ruil die wel volgde bleek juist zwart makkelijker spel te geven. Zwart speelde in het vervolg een puike partij en durfde (ondanks een combinatie) toch sterk 40.21-27 te spelen. In de partij slaagde Jan Hendrik er met de nodige moeite in de remisegrenzen te bewaken.

René Schaafsma speelde op de vierde zet verrassend 42-37 tegen de sterke Cees Strooper waarna zich een spannend gevecht ontspon met wisselende spelbeelden. Op de 34e zet nam zwart al te voortvarend een voorpost op het kerkhofveld in. Het was daardoor dat juist wit tot een ijzersterke inval kon komen op veld 24. Wit dook op zijn beurt richting 16, maar had op de 40e zet met 4540 of 3934 ook goede wachtzetten. Mocht zwart dan de twee-om-twee ruil nemen dan volgen zeer gevaarlijke varianten voor zwart, die last krijgt van wits 1611. Moeilijk te berekenen, zeker omdat zwart ook na 2721 lastige keuzen moet maken hoe hij naar het centrum gaat. De witte omsingeling draait op volle toeren. Hoewel logisch bleek 2228 niet de goede keus voor zwart, die een schijf offerde en voor troebele tegenkansen koos. Het was spijtig om te zien dat René zijn fraaie spel niet wist te bekronen. In plaats van 14-10 was damhalen richting veld 3 handig uit geweest. Ook met 62.10-4 had wit de genadeklap nog kunnen uitdelen.

Auke Steensma kwam met zwart tot goed spel. Tegenstander Harry de Waard liet gedurfd een hekstelling toe en ging naar het kerkhofveld voor
bevrijding daar uit. Dit leverde voor zwart wel uitstekende omsingelingskansen op: één van de twee voorposten kan zwart altijd
actief omsingelend ruilen. Op de 31e zet had zwart verrassend vroeg de
partij kunnen beslissen met 1822 en schijfwinst. In de partij kwam zwart
niet meer tot grote kansen en kwam in grote moeilijkheden. De opmars van 7 naar 17 en dan pas 2024 is te passief. In de partij slaagde Auke er in
om met slim kunst en vliegwerk de remise veilig te stellen en de
eindstand op 13-7 te bepalen.

De wedstrijd tegen Huissen 2 – de latere kampioen van Hoofdklasse A – werd met de nodige zorg tegemoet gezien, vooral ook omdat twee invallers nodig waren. Desondanks ging Ons Eerste op z’n Harderwieks fris en fruitig het gevecht aan. Maar het ratingverschil liet zich toch gelden.

Zo was Jaap van de Werfhorst niet opgewassen tegen Marcel Janssen die een knappe technische overwinning (links naar toernooibase in blauw) boekte. De witspeler bouwde mooi flexibel op, en de snelle ruil 19-23 gevolgd door 8-12 was al een beetje ‘scheef’. Om het wit wat lastiger te maken was eerst 11.7-12 handiger geweest. Maar de 16e zet (5-10?) was teveel van het goede. Wit profiteerde van de hangschijf met een sterke aanval door het midden.

Bepaald wild en romantisch was de partijopzet van Fred Elgersma tegen Emiel Leijser te noemen. Het zwarte blok op de lange vleugel kan mooie switches opleveren, en was door de ‘schone’ lange lijn misschien best speelbaar. Toen ook wit een opsluiting toeliet aan de andere bordrand, leek de stand weer aardig in evenwicht. Ook had zwart een flitsende combinatie kunnen afdwingen op de 39e zet (door 3-9 te spelen). In de partij wachtte zwart te lang met de achterloop 13-18. De zwakke zet 40.7-11 kwam Fred helaas niet meer te boven.

Kees de Jong boekte een dijk van een overwinning op Joost Hendriksen. De partij ging lang mooi gelijk op, waarbij zwart licht initiatief leek te hebben. Dat kantelde echter toen Hendriksen met 12-17 op de 39e zet een veel te grote wissel trok op zijn stand. (39.21-27 was hier beter geweest met een goed houdbare stand.) In het vervolg houdt wit met twee schijven er drie vast en kreeg steeds groter, en uiteindelijk beslissend, voordeel.

Een prachtige partij speelden ook René Schaafsma en Fleur Kruysmulder. De zwartspeelster is duidelijk van de Huissense school en kwam tot een gezonde flankcentrum-aanval. Maar het was mooi om te zien hoe wit langzaam maar zeker grip kreeg en omsingelend stevig te werk ging. Na de dertigste zet ontspon zich een spannende strijd. Toch kwam de zwartspeelster als overwinnaar uit de bus omdat wit op de 40e zet een verkeerde keuze maakte. In plaats van 50-44 had 27-21 gemoeten (of eerst 4034). Zwart doet er dan waarschijnlijk het beste aan om met 22-27 de terugtocht te aanvaarden.

Auke Steensma kwam tegen Rob Schrooten duidelijk als overwinnaar uit de opening waarbij de strijd om het centrum centraal stond. Wit bleef de confrontatie zoeken en hield de stand spannend en koos niet voor terugruil-varianten met 36-31-27. Heel anders had de partij kunnen gaan als wit na 40.16-21 verder op avontuur was gegaan met 42-37. Dan had wit sterk kunnen aandringen. In de partij verslikte Auke zich op de 45e zet in een combinatie en verloor zelfs nog.

Ruurd Wuestman liet in zijn partij tegen grootmeester Geert van Aalten gedurfd een damzet toe welke hij zeker kon afnemen. Toch nam de zwartspeler de combinatie wat resulteerde in een wat prettiger stand voor zwart. 13 41-36 verdient daarom de voorkeur. Het leek allemaal nog wel mee te vallen. Wit kan zijn schijven op de lange vleugel goed gebruiken en daarom is de hergroepering met 38-32 zeker logisch. In het vervolg wachtte wit te lang met 30-24. In de partij werd de druk op de lange vleugel wit toch te machtig.

Gerwin van der Meer had het aanvankelijk moeilijk tegen het gezonde flankspel van de geroutineerde witspeler Theo Berends en stuurde met 22.2-7 op een ruiltje aan. Een goede keuze, naar later bleek. Wit speelde met 31.38-32 een ondoordachte zet en liep tegen schijfverlies aan, ver in de witte gelederen. Zwart wist de schijfwinst niet te houden. In plaats van 35.8-13 was 4-9 een secure zet geweest om een schijf voor te blijven. Als wit daarna veld 29 bezet volgt sterk 14-20. Ook de geinige zet 39.14-19 was kansrijk geweest. In de partij kwam wit langszij en maakte remise.

Een uitstekende invalbeurt was er weer van Ton Eekelschot die de sterke Jan van Loenen op remise hield. Wit kwam in de partij sterk opzetten. Zwart had met de fraaie zet 25.6-11 de witte opbouw sterk kunnen storen. Er zitten dan veel vervelende combinaties in voor wit die royaal gebruik kan maken van de mogelijkheden van de Coup Philippe via 18-23. Grappig is ook dat op het antwoord 28-23 sterk 10-14 kan, met combinatiedruk op veld 27. In de partij kwam wit gevaarlijk opzetten maar zwart speelde stoïcijns tegen. Ton wist de witte aanvalsdrift voldoende te beteugelen en kwam met tegenwicht via de velden 21 en 22, en maakte later op deze vleugel handig gebruik van zijn formaties.

Een zeer spannend verloop had de partij tussen Jan Hendrik Kok en de jeugdige Willem Hoek. De schijven op 16 en 11 stonden niet fraai, en wit vond het mooie 25.29-24 om hier zo lang mogelijk van te profiteren. Maar het vervolg met 47-41 was niet al te best. De gedurfde (en doodenge) zet 32.35-30 moest er aan te pas komen om de schade nog binnen de perken te houden en de remise binnen te slepen.

Jan Willem Hoeve had het lastig tegen de sterke Dirk Joosten. De witte aanval liep goed, maar toch bleef zwart lang goed in de strijd. Over de timing van 23-28 (op zet 28) kunnen de meningen verschillen. Inderdaad hergroepeert wit zich goed en blijft zwart met het vraagstuk van de schijven op 6 en 11 zitten. Zwart had op zet 28 ook een dam kunnen nemen die begint met 17-21. Dit resulteert in een remisestand, maar vergt wel veel van het voorstellingsvermogen. Op de 39e zet was een terugruiltje met 14-20 aanzienlijk overzichtelijker geweest voor zwart. In de partij wordt de situatie voor zwart hachelijk. Met 50.33-29 had wit beslissend voordeel kunnen behalen, en ook 53.34-29 lijkt beslissend. Met behulp van de poot 16,21,27 sleepte zwart toch nog een remise binnen boord, en werd de eindstand bepaald op 14-6.