Overtuigende winst Ons Eerste: 12-4

De laatste wedstrijd van 2024, al gespeeld op 7 december, was een sterk optreden van Ons Eerste tegen het Friese team uit Oerterp-Drachten. Als de Harderwijkers deze vorm in het nieuwe jaar 2025 weten vast te houden belooft dat veel goeds.

De wedstrijd begon met een vliegende start met de winst van Jan Hendrik Kok op Jan Hoogterp. Diens dertiende zet was een wel zeer ongelukkige en werd door Jan Hendrik genadeloos afgestraft. Bang om in het defensief te komen (wat na 13.19-23 best meevalt omdat na het slaan op 31-27×27 23-28 laat volgen met een interessante stand) speelde Hoogterp toch 21-27×27. Het ‘vertraagd’ ophalen van de schijf zag er al heel gevaarlijk uit. En dat bleek. Met een nuttige meerslagwending 21.34-30 combineerde de witspeler naar dam. De zet 18.42-37! verdient nog een extra uitroepteken. Als wit namelijk te snel naar dam combineert (meteen 18.34-30), dan krijgt hij zelf nog een dam om de oren:  18.34-30!? (23×32), 30-25 (16×27), 25×5 (6-11!), 5×46 (27-32!) 46×28 (9-14), 28×5 (22-27), 31×22 (17×50). Dat levert na 42-38 (50-17), 48-43 (18-22) slechts gelijk spel op. In het vervolg van de partij kwam zwart er niet meer aan te pas. De witte ruil 31.31-27 is mooi getimed na het verzwakkende 30.12-18 van zwart op diens korte vleugel.

Auke Steensma deelde vervolgens de punten Harmen Jonker. In deze partij bleven de klassieke structuren lang in stand, zonder groot voordeel voor één van beiden. Jonker legde eer in door gedurfd de Ghestem-uitstoot te plaatsen met 32.23-29. Omdat de controle op de andere vleugel ruim voldoende was (36.17-21) kwam wit niet tot voordeel, vooral omdat in het vervolg een steunschijf op 6 ontbrak voor beslissende combinaties. Ook 39.16-21! was spits gevonden door zwart. Wit moest wel combineren. Overigens had zwart de witte dam in de partij kunnen afpakken met 45.12-18. Wit moet dan nauwkeurig spelen: 47.33-28! voor remise. Jan Willem Hoeve zocht zijn heil in een zware omsingeling tegen Jorn Kruit. Dat pakte goed uit omdat de witspeler niet vlekkeloos opbouwde en te vroeg naar 28-23 greep. Zwart draaide de duimschroeven rond het witte

centrum meteen aan, en had dit op de 24 zet al met een fraaie combinatie kunnen bekronen zoals te vinden is op toernooibase. Maar de zwarte strategie van het actieve ruilen en 23 te ‘omhelsen’, werkte uiteindelijk evengoed en leidde tot een combinatieve schijfwinst. Jan Willem gaf zijn tegenstander geen kans meer op herstel. Vanuit de Keller-variant koos ook Henry Offenga voor een volledige omsingeling, die al snel dreigende vormen aannam. Zwart moest rekening houden met veel combinaties. Met vertrouwen in de stand – en een goede portie zelfvertrouwen – speelde wit gedurfd het sterke 25.35-30! Zwart probeerde verlichting te vinden met een bevrijdende ruil aan zijn linkerbord-rand. Maar wit reageerde optimaal met de sterke zetten: 43-39 en wederom 35-30. Daarmee was de fuik definitief aangetrokken, met schijfwinst en later partijwinst.

De riante voorsprong van 7-1 had nog verder uitgebouwd kunnen worden als Egbert van Hattem zijn omsingelende strategie vanuit de Molimard-uitval nauwkeurig had afgerond. Met de zet 29.12-18 maakt zwart handig gebruik van het open veld op 8. Wit kan zich door de achterwaartse slag 26×8 niet bevrijden met 27-21. Wit reageerde erg geschrokken met de terugruil via 30.37-31 (30.34-30 had nog gekund maar dat is erg ingewikkeld en ook niet helemaal probleemloos). Na de partij-opmars 17-21-26 wordt de witte stand aan alle kanten bedreigd. Zwart speelde het aanvankelijk goed en liet de dam met 35.16-21 achterwege in de verwachting op nog beter. Toch incasseerde zwart nog te vroeg: in plaats van 38.16-21 had hij beter nog een zet kunnen wachten via 14-20 of 14-19. Egbert had niet gedacht dat partijwinst nog een problemen zou opleveren, maar wit zette de schijven

33 en 34 hinderlijk in de weg voor een snelle doorgang. Teruggeven van de plusschijf met 44.24-29 en doorlopen was waarschijnlijk de beste kans. In de partij kwam zwart er niet meer uit, maar eenvoudig was de winst toch al niet meer. Een teleurstellende remise was het resultaat.

Na een spannende gevecht met veel wisselende spelbeelden kreeg Ruurd Wuestman de twee punten op het eind alsnog aangereikt. Tegenstander Iskander Al Sarayfi gaf na een afwikkeling geschrokken op terwijl de zet 34-30 in de slotstand remise was. Tijdens de partij speelde wit sterk om het zwarte centrum van Ruurd heen, en had hij bovendien de formaties zo neergezet dat een switch naar een aanvallende stand mogelijk was toen zwart terugruilde. De witte aanval leek lang perspectiefrijk, maar na een passieve terugruil (47.37-32) keerden de kansen. Waar wit niet verder kwam, moest hij – mede door temponood gewongen – toezien hoe Ruurd zich gevaarlijk snel een weg baande door zijn lange vleugel. De uiteindelijke zwarte afwikkeling was fraai en zag er kansrijk uit, maar was dus toch nog net remise geweest zoals achteraf bleek.

Een mooi strategische partij speelden Kees de Jong en Hendrik Veenstra. De zwartspeler liet de formaties goed werken en wist een inklemming van zijn lange vleugel door wit goed af te wenden. Kees liet wederom zien dat hij in de tweede partijhelft goed voor zijn kansen kan gaan. Nadat de partij in ongebruikelijk klassiek vaarwater was gekomen, slaagde de zwartspeler er niet in zich in het centrum te handhaven. Met de krachtige zet 45.32-27 stelde wit bovendien de zwakke structuur aan de korte vleugel van zwart ter discussie en hij dreigde meteen met een combinatie. Op toernooibase laat Kees Veenstra zien hoe Kees zijn kansen had kunnen benutten. 47.34-29 en na het opvangen 33-28 lijkt inderdaad duidelijk, en een zet later is het tijdelijke offertje 28-23 en dan ertussen ook winst: wit breekt dan met schijfwinst door aan de rechterflank.

Na de remise tussen Gerben de Wit en Fred Elgersma stond er een klinkende 12-4 op het scorebord. Ook deze partij was fraai, met de ver opgedrongen zwarte schijf op 15 en een witte op 35. Fred speelde accuraat het niet voor de hand liggende 23.20-24. 49-44 mag niet vanwege een dam, en ook 45-40 ziet er niet aantrekkelijk uit: dan zal zwart waarschijnlijk opstoten met 22-28. Na de ruil met 32-27 concentreerde zwart zich op een sterk en flexibel centrum. In een kleurrijke stand had hij op de 48e zet misschien (nog) beter 48.13-19 kunnen spelen (verhinderd 49.33-28). Na 42-37 18-22! 47-42 heeft zwart zeer fraai 23-29 tot zijn beschikking. In de partij had zwart het kleurrijke 49.18-22 moeten spelen, en ook dan zal wit hard moeten werken voor de remise. In de partij wisselden de kansen na het zwakkere 24-30. Wit had met 60.14-9 of 60.14-10 (in plaats van 38-32) een lastig zichtbare maar wel analytisch gewonnen eindspelwinst kunnen afdwingen. In de partij piepte zwart naar een tweede dam, en daarmee naar een remise.

Wolderweide wint bij pupillen schooldamtoernooi!

Gisteren is in het MFC De Bogen het schooldamtoernooi voor pupillen (groepen 7 & 8) gehouden.
Er hadden zich 11 teams ingeschreven voor een toernooi van 7 ronden.
Leuk om te zien hoe er op de damborden werd gestreden! Sommige kinderen zeer geconcentreerd, anderen die nog wat moeite hadden om te slaan of niet geheel konden bedenken hoe nou die dam af te pakken. Ook de regel ‘aanraken = zetten’ werd vaak door de kinderen zelf opgelost en in der minnen geschikt.
Al met al een prettig toernooi en ook de belangstelling van docenten en ouders werd gewaardeerd. Bedankt allemaal!

De eindstand bleek dezelfde als een ronde eerder, zodat de vier teams die zich hebben geplaatst voor de Halve Finale van Gelderland (op 1 febr a.s., speelplaats nog onbekend) dit terecht hebben verdiend. Deze kinderen mogen ook komen oefenen bij de jeugd van de damclub.
Maar dat het spannend was om de plaatsing, bleek wel dat de nrs. 5 en 6 eenzelfde aantal wedstrijdpunten hadden als nr 4, maar dat de zg. WP (weerstandspunten) uitsluitsel moest brengen.

{CAPTION}

Spannende pot tegen Dokkum: 9-7

De wedstrijd tegen de gasten uit Dokkum-Rinsumageest begon met een snelle voorsprong. Egbert van Hattem hoefde op bord 8 niet in actie te komen, omdat de Friezen maar met zeven man afreisden naar Harderwijk.
Die voorsprong werd al snel uitgebouwd toen Jan Willem Hoeve vlot een schijf voorkwam tegen Reino Joustra die de partij wat wild opbouwde op de lange vleugel en – waarschijnlijk uit angst voor een opsluiting – zijn eigen actie aan de andere bordrand niet goed genoeg doorzag. De
Fries kwam al snel een schijf achter en was kansloos.

Een probleemloze overwinning werd het niet voor Ons Eerste. De gasten uit Friesland speelden gedurfd en aanvallend, anders dan tijdens de voorbespreking werd vermoed. Dirk Sinnema koos tegen Kees de Jong met zwart voor een originele aanpak van de Keller-variant met 21-27 en 6-11
op de negende en twaalfde zet. Zoals Jan Hendrik in zijn analyse-opmerkingen aangaf heeft wit met 12.40-35 een paar interessante tactische wendingen tot zijn beschikking waarbij zwart goed moet opletten. In de partij echter had wit zijn tegenstander al snel ernstig in problemen kunnen brengen door 15.48-42 te spelen. Zwart kan dan niet met 20-25 verdergaan: dan heeft hij na 46-41 geen goede zet meer (14-20 kan niet vanwege 24-19 en en 29-23). Lastig om te zien, maar wel jammer. In het vervolg speelde zwart actief op het centrum en wit kwam er slechts mondjesmaat omheen. Kees nam het zekere voor het onzekere en stemde terecht in met een vroeg remiseaanbod van zwart.

Tegen Henk Stapert speelde Auke Steensma een gezonde centrumpartij. Na de veertigste zet kreeg hij echt greep op de stand door zich met het gedurfde 42.34-29 vrijwillig in de hekstelling te zetten. Er ontstond meteen een scherpe middenspelpositie waarbij zwart ervoor koos direct
ook veld 16 te bezetten. De witte strategie was duidelijk: sterke formaties opbouwen en precies goed op tijd 45.27-22 spelen (zwart mag er niet achter!). Maar winnen zat er niet omdat de zwartspeler handig gebruikmaakte van de meerslagregel na 47.7-12 enz.

Ook Jan Hendrik Kok kwam er niet beslissend door tegen Bert Oegema die met wit enigszins wild maar fris naar veld 24 toog. Jan Hendrik koos er met een ruil voor om de witte aanval overzichtelijk tegen te spelen, hopend op een counter of te profiteren van wits wat zware korte vleugel. 23.13-19×19 liet hij achterwege omdat wit dan even offert met 29-24 en na het slaan rustig 40-35 om de schijf weer terug te winnen en zich daarmee te handhaven op het aanvalsveld. De zwarte stand is daarna inderdaad niet in balans. In het vervolg van de interessante partij wachtte zwart even slim met het weer ophalen van de verloren gegane schijf (met 25.6-11) omdat wit na 9-14 makkelijk 42-37 en 32-28×28 zou kunnen spelen. Na de schermutselingen trok Jan Hendrik het initiatief duidelijk naar zich toe. Zwart had met 40.11-16 het drukspel nog kunnen vasthouden. Na 17-22 kon wit een overzichtelijk afspel afdwingen waarna de vrede werd getekend.

Daarna gebeurden in de partij tussen Henry Offenga en Arend Dijkstra spannende dingen die niet goed uitpakten voor Harderwijk. Wit koos op de 25e zet voor 34-30 terwijl een directe aanval op 29 zwart naar de rand had gedwongen. Ook in de partij bouwde wit grote druk op tegen het zwarte steunveld op 24. Maar tot een doorslaggevende aanval op de lange vleugel van zwart kwam het niet (onder meer omdat 33.33-29? niet mag). Op de 35e zet overrompelde wit zijn tegenstander met een vervaarlijk maar toch foutief offer: 28-22 en 31-26. Een schitterend idee, maar winnend bleek het allesbehalve. In plaats daarvan, keek wit na het sterke 38.13-18 ineens tegen een zo goed als verloren stand aan. Nadat wit naar 15 was gegaan bleek de functie van de schijf op 18 pas echt: wit kan niet snel oprukken naar 25 en moet te lang wachten om door te kunnen breken vanwege één-om-twee zetjes. Henry offerde nog een schijf maar Arend Dijkstra speelde rotsvast naar winst.

Na de voordelige remises en de verrassende verliespartij had het zomaar nog anders af kunnen lopen met de totaalscore. Na een prima partij met centrumoverwicht vergaloppeerde Ruurd Wuestman zich ineens tegen Binne Brouwer. Hij plaatste met 36.22-28? een als tijdelijk bedoeld offer om zich niet langer zorgen te hoeven maken over witte tegenacties over rechts. Zwart had met 38.12-17 de schijf graag teruggewonnen, maar dan zou wit naar veld 14 zijn geglipt. 39.42-37! was dus een ijzersterke reactie van wit. Met een schijf achter bleef Ruurd doorknokken en dwong zijn tegenstander om het helemaal af te maken. De inspanning werd beloond. Na wit’s 55e zet (14-28?) werd het alsnog remise. Jan Hendrik vond een mooie winstvariant voor wit (welke trouwens ook weergeeft dat er nog wel wat hobbels te nemen waren geweest): 14-25! (40-45), 25×43! (45-50), 22-18 (50-17), 31-26 (29-33), 18-13 (17-3), 16-11 (3-25), 43-49 (33-39A), 11-7 (25-3), 7-1 (3-25), 1-6 (25-30), 6×50 (30×2), 50-11 (2×16), 26-21 (16×32), 49×16 W+
A. (25-30?), 26-21 (30×32), 49×16 (33-39), 16-49 W+

Op bord 2 waren Linze Houwink en Fred Elgersma nog verwikkeld in een lang en spannend gevecht, vanaf het begin van de partij. Een opvallende keuze was zwarts 35e zet (13-19) waar hij wit de mogelijkheid geeft om een twee-om-twee te nemen. In 35.2-8 had zwart een prachtige zet gehad om het spel blijvend spannend en bovendien in zijn voordeel te behouden. Dat had na het logische vervolg 40-35 (13-19), 30-24 (19×30), 35×24 (8-13), 38-32 in duurzaam voordeel geresulteerd. Na de ruil op de 36e zet ontspon zich een complex en spannend gevecht waarbij de Friese witspeler de zwarte stand knap in toom wist te houden en langzaam maar zeker tot voordeel kwam. Pas na 51.34-30×30 kon zwart opgelucht ademhalen en zijn vastgelopen centrumblok naar voren dirigeren.

Met deze zwaarbevochten remise werd zo ook de spannende pot tegen Dokkum in het voordeel van Ons Eerste beslist, en mag het in deze sterke eerste klasse nog volop meestrijden voor de allerhoogste plek.

Schooldammen Harderwijk welpen superspannend!

Vanmiddag is er weer gestreden om de titel schooldammen welpen (groepen 5 en 6) in Harderwijk.
Het onderkomen betrof de Aula van het MFC De Bogen waar netjes 20 teams & begeleiders in pasten.
De organisatie was in handen van DCH (damclub Harderwijk) en enkele vrijwillers van de club, waarvoor dank!
Het verloop van het toernooi was zeer spannend en per ronde werd er stuivertje gewisseld om de bovenste plaatsen. Uiteindelijk is Het Startblok 3 kampioen geworden, proficiat!

De top 3 kregen een mooie beker en voor elke speler een glimmende medaille. Alle teams kregen het DamZ! foldertje van de KNDB (Koninklijke Nederlandse Dambond). De nummers 1 t/m 5 zijn ook geplaatst voor de Halve Finale van Gelderland, welke op zaterdag 1 februari 2025 zal worden gehouden.
Deze teams zijn Het Startblok 3, De Olijfboom, Wolderweide 3, Immanuelschool (uit Nunspeet) en Wolderweide 1, gefeliciteerd allemaal!
De spelers van deze 5 teams zijn ook uitgenodigd om voor het persoonlijk schooldam kampioenschap te strijden tijdens de jeugd clubavonden van DCH (ook in MFC De Bogen) op 9, 16, 23 (en mogelijk ook 30) januari 2025; een mooie oefening ook voor de Halve Finale van Gelderland.

Op 11 december a.s. zullen de pupillen (groepen 7 en 8) hun schooldamtoernooi spelen.

{CAPTION}

De eindstand na 8 rondes!

Tweede plaats biedt uitzicht voor Ons Eerste

Na vier ronden staat Ons Eerste gedeeld tweede, samen met DC Hijken en EDC uit Enschede, maar wel met de meeste bordpunten. Alleen DIOS Achterhoek 2 heeft een punt meer: 4-7.

Voor het eerst reisde Ons Eerste met acht spelers af naar Drenthe, en liet in de openingsronde tegen Hijken helaas de nodige punten liggen.

De eerste partijnederlaag was in driedubbele zin een pittige. Fred Elgersma kwam vlot een schijf voor tegen Thobian de Groot. Maar daarna bouwde Fred met zwart niet goed op. 32.4-10 lijkt niet sterk omdat Fred dan de driepoot 4-9-13 verbreekt. 11-16 lijkt een logische opbouwzet met weer voldoende controle om de schijfwinst te behouden. Jan Hendrik vond een extra rechtvaardiging hiervoor. Na 33.37-31? volgt sterk 25-30, en wit kan de één-om-twee niet nemen vanwege de Coup Philippe. In de partij speelde Fred op de daaropvolgende zet een catastrofale zet en verloor zelfs nog.

Ruurd Wuestman speelde met sober maar sterk centrumspel de omsingelende acties van Kor de Groot tegen, met remise tot gevolg. Maar de snelle tweede tegenvaller kwam de Harderwijkers duur te staan. René Schaafsma ging er stevig in tegen de sterke Rik Smit. De opbouw met 21. 48-43 en 22.32-27 maakt dat wit spitsroeden moet lopen. In de partij liep dat niet goed af. 28.44-40 is foutief. Zwart komt sterk op 22. De zwartspeler speelde ijzersterk en rolde de witte stand gedecideerd op. Met 21.42-37 of ook 21.47-41 kan René met wit goed verder. Een aanval op 24 levert zwart dan zwakke plekken op in het achterveld waardoor de aanvalsschijf behouden kan blijven.

Toch kwam Ons Eerste nog een keer sterk terug. Jan Willem Hoeve boekte een uitstekende zege op de sterke Leo Faber. De zwartspeler hield de ogen goed op de bal en schrok niet van de witte hekstelling die niet meer dan een intermezzo in de partij bleek. Zwart bouwde fraai op (b.v. 25.6-11!) en de witspeler wist weinig beters bedenken dan een terugruil in het centrum. Zwart bouwde rustig door aan een centrum en toverde een fraaie damcombinatie inclusief naslag uit de kast.

Jaap van de Werfhorst had de omsingelende partij tegen jeugdspeler Daniël Boxum. Dat ging de zwartspeler lange tijd goed af. De witte aanval ziet er vervaarlijk uit, maar de schijn bedriegt. Hoe zwart het precies beter kan opbouwen is lastig te zeggen, maar met 40.9-14? werden de bordjes ineens totaal verhangen. 40.17-22xx12 was beter en levert wit de nodige hoofdbrekens op omdat hij dan niet direct naar 28 kan. Vervolgens was 9-14 wel een sterke zet geweest, zeker voldoende voor remise.

Kees de Jong sloeg in zijn geliefde tweede helft van de partij weer toe. Tegenstander Harry de Groot was naar het randveld gevlucht en de witspeler bleef met ijzeren discipline het centrum betreden. Toen de verhoudingen enigszins genormaliseerd waren, toonde de witspeler aan dat zwart zijn korte vleugel teveel had veronachtzaamd. In tempodwang gekomen brak de witspeler vrolijk door naar dam.

Auke Steensma speelde een solide partij tegen Alex Boxum (1-1), en Ton Eekelschot op zijn beurt speelde ijzersterk tegen Ben Dekens. Nadat de zwarte aanval was afgeslagen en hij richting veld 36 was gegaan, toonde Ton aan dat hij het spel tegen deze schijf goed in de vingers heeft. Zwart moest telkens goed bedacht zijn op combinaties op deze ver
opgerukte randschijf, maar ook op combinaties door de gelijktijdige bezetting van 23 en 25. Na een eerdere lastige slagzet te hebben gemist, sloeg wit alsnog toe. Helaas maakte hij in het eindspel net de verkeerde keuze met damhalen en kon zwart alsnog met remise ontsnappen. De Harderwijkers moesten met een zure nederlaag: 9-7 weer huiswaarts.

In de tweede ronde trad Ons Eerste – wederom uit, nu tegen Gramsbergen – aan tegen De Vechtstreek Oosterveen. De DCH’ers revancheerden zich met een 10-6 overwinning.

De partij van Jan Willem Hoeve en Marthy van Houtert ging lang gelijk op. De witspeler van De Vechtstreek had wel een fraaie manoeuvre in huis om tot een kerkhof-aanval te komen, en ook in het verdere verloop mocht hij op enig initiatief bogen. Maar, niet voldoende voor winst. De vrede werd relatief snel getekend. Ook de partij tussen de sterke Jan Nijmeijer en Joras Ferwerda eindigde vredig nadat Joras voldoende actief
de stand overzichtelijk hield en de schijven in het doosje wist te brengen.

Kees de Jong speelde een technisch sterke partij tegen de ervaren Jan Siegers. Zwart pakte langzaam maar zeker het initiatief in het centrum en op de korte vleugel. De witspeler ruilde op de 39e zet met 30-24xx24 en kwam op die vleugel niet echt verder. Een ander idee – ook niet onproblematisch – was 29-24 geweest met een vastlopende stand. In de partij toonde zwart aan dat zijn aanval daarentegen wel goed liep, en
won de partij.

Dat een stevige structuur soms net zo belangrijk is als oprukkende schijven kwam goed tot uiting in de partij tussen Damon Winter en Ruurd Wuestman. Na 20.2-7 was de witspeler ineens in de problemen geraakt en moest tijdelijk een schijfje moeten inleveren. Ook na het gespeelde 21.29-24 bleek dat het geval. Ruurd kon het terugwinnen van de schijf niet helemaal voorkomen, speelde sterk op zijn lange vleugel en liet wit met een onooglijk blok schijven rond veld 24 zitten. Begrijpelijkerwijs koos Ruurd op de 31e zet met 23-28 voor een actief plan, maar 20-25 was waarschijnlijk toch beter geweest. In de partij kwam de witspeler met de schrik vrij. Hij kon zich juist op tijd bevrijden. De zwartspeler stond ook later nog steeds duidelijk gemakkelijker en kreeg een grote kans op winst omdat de witspeler te lang bleef treuzelen met langzame opbouwzetten. De opstoot door het centrum (43.22-28) was erg sterk. Dat wit zich alsnog redde (eigenlijk voor de tweede keer) mag een wonder heten. De computer vindt 53.12-17 voldoende voor winst, al moet het ook dan nog best subtiel gespeeld worden.

Auke Steensma bouwde rustig maar gestaag aan een fraaie centrumstand waarbij zwart er niet meer aan toe kwam om klassieke structuren te vinden. Met 42.27-21 had hij – hoe zwart ook slaat – de kroon op zijn schijf kunnen zetten, en daarmee op de partij. Dat had ook in de partij gekund, maar Auke ging op de 53e zet met schijf 33 de verkeerde kant op, met een teleurstellende remise. Na 53.33-28 kan wit, na enkele lastige varianten, wèl winnen.

Henry Offenga volgde een goed plan tegen Leo Peters: rechts en in het centrum actief, terwijl zwart zich aan de andere kant stukloopt omdat de witte schijf op 36 mooi is opgelost. Zwart verweerde zich lange tijd kranig, maar zijn weerstand werd toch gebroken doordat wit schijfwinst afdwong. Zwart kwam nog ver, maar haalde er geen remise meer uit omdat hij de grootmeesterlijke computerzet 53.8-12 niet vond.

Jan Hendrik kwam in een klassieke partij tegen Johan van Aalderen niet tot grote kansen, en ook Ton Eekelschot en André Nijmeijer deelden de punten. Met wit speelde Ton weer actief, terwijl de zwartspeler toevlucht nam tot zijn favoriete quasi-afwachtende spelgenre. Nadat de spanningen grotendeels verdwenen leken (na 32.33-29 en 33.20-24) zocht wit wederom de aanval. Het was zwart die aanvankelijk de witte stand aan banden wist te leggen, maar zwart vond het plotseling nodig om twee schijven te offeren voor een doorbraak. Dat had partijverlies kunnen opleveren als de witspeler op de 68e zet terug was gegaan naar waar hij vandaan kwam: 68.10-4!, en daarna een tweede dam halen. De eindscore bleef daarmee voor de oosterlingen enigszins binnen de perken: 6-10.

De derde wedstrijd was een cruciale voor Ons Eerste, tegen de sterke concurrent EDC. De Enschedeërs hadden de reis een beetje te gemakzuchtig ingeschat en de helft van de spelers kwam te laat achter de borden. De spelers van DCH konden niet anders dan de klokken aanzetten en profiteerden van de onrust bij de tegenstanders.

Ruurd Wuestman begon vol dadendrang tegen voormalig nationaal en internationaal topspeler en grootmeester, Jeroen Goudt. Met zwart stootte hij linea recta door naar veld 28 met zwart. Daar leek de terugruil 19-24 op de 24e zet niet helemaal bij te horen, maar is wel een stuk overzichtelijker dan het scherpe 19-23. De poging om twee zetten later het initiatief weer enigszins terug te veroveren, pakte echter totaal verkeerd uit. Na de krachtzet 26.37-31 moet zwart ineens op twee fronten tegelijk actie ondernemen. Dat lukte niet, en hij moest een schijf inleveren, en later ook de partij.

Kees de Jong maakte de stand in de wedstrijd knap gelijk door te winnen van Raphaël Zdoroviak. Na zwarts enigszins onvoorzichtige maar logische centrumzet 28.18-23 zaaide Kees ineens onrust met 29.28-22! Nadat zwart zich inventief had verdedigd kwam vervolgens het ijzersterke 32.27-22! Zwart kan die schijf bezwaarlijk afruilen met 12-17 omdat dan 34-29 volgt. In de partij vond zwart geen afdoende antwoord en kon Kees een
knappe overwinning bijschrijven.

De partij van Auke Steensma tegen Jonathan Wilbrink kende een wonderlijk begin, met een zetje die een afruil is. De zwarte voorpost nodigt echter uit om naar hartenlust te worden omsingeld. Nog beduusd van alle schermutselingen speelde zwart onvoorzichtig 15-20 waarna Auke gedecideerd opliep met 38-32 en op klaarlichte dag schijfwinst afdwong. Zwart kreeg een herkansing toen wit het slappe 49.40-35 speelde waar meteen 41-37 veel beter was (maar makkelijk winnen is voor wit dan al lastig geworden). Eerder in de partij heeft 45.45-40 de verdienste dat zwart het centrum niet verder kan versterken met 13-18 door een zetje + dat hij sneller actief is tegen de korte vleugel van zwart.

Belangrijk was de overwinning van Jan Hendrik op de ervaren Gino Schirinzi. Met wit stond Jan Hendrik een zwarte flankcentrum-aanval toe die hij goed wist te counteren door op zijn beurt naar 24 te gaan, terwijl zwart de steunschijf op 2 inmiddels had opgespeeld. Rond de 27e zet waren de bordjes definitief verhangen omdat zwart niet goed meer op kan bouwen en ook niet op het centrum kan komen. Dat was een indirect
gevolg van de zwarte zet 17.8-12 en het daaropvolgende gedwongen spel. Gino had waarschijnlijk liever 17.7-12 gespeeld maar dan speelt een zetje hem parten: 34-29, 33-29 enz. De flinke tijdinvestering van wit wierp zijn vruchten af. Binnen enkele zetten stond de zwartspeler uiterst precair. De perikelen rondom de dam had wit goed onder controle. Zwart kan de dam afnemen, maar vervolgens wint wit een schijf. Knap
rekenwerk van Jan Hendrik!

Egbert van Hattem bracht de Harderwijkers op voorsprong. Nadat de opening rustiger was verlopen dan gehoopt, leverde witspeler Luit Haan een paar keer passiever zetten op die uit de richting waren. De zwartspeler vond het sterke 29.6-11 wat hem in de gelegenheid stelde nog een keer extra naar het centrum te ruilen zonder dat zijn korte vleugel achter bleef. Toen de controle op de andere bordrand ook veroverd kon worden moest wit oppassen om niet te worden overspeeld. Heel belangrijk is dat wit na b.v. 51.26-21 daarna nooit kan ruilen met 31-26 vanwege een een-om-twee. In de partij kon wit met 33-29 nog wat langer tegenspel bieden. Daarom was: 50.23-29 51.26-21 8-13 duidelijker geweest. In de partij zag wit geen oplossingen meer.

Ton Eekelschot kwam tegen de ervaren Han Borgman geen moment in gevaar en wist in het gevorderde middenspel met sterk spel groot voordeel naar zich toe te trekken door gevaarlijk door te stoten met zwart naar veld 31. Borgman liet zien dat hij een verdedigingskunstenaar is en haalde de remise alsnog binnen.

Na een spannende opening en een kortstondige kortevleugel-opsluiting kwam Matthijs Meulenbeld met een fijne centrumstand en voorpost uit de strijd tevoorschijn tegen Jan Willem Hoeve. De zwartspeler liet zich niet kennen en ruilde de aanvallende schijven er resoluut van af. Er leek weinig meer aan de hand, maar de computer vond dat wit na 48.14-19 met schijf 40 gevaarlijk naar dam kan wandelen. In de partij hield zwart het hoofd koel, en haalde een belangrijk punt binnen.

De zege kreeg helemaal een mooi aanzien toen Henry Offenga als laatste remise binnensleepte tegen Igor Chartoriyski, net als Zdoroviak afkomstig uit Hamburg. De sterke zwartspeler volgde een mooi plan met de Ghestem-uitstoot: 26.23-29. De moeilijk te doorgronden strijd wordt dan beslist op de andere bordhelft. Zwart ging niet all the way (door 35.17-21 te spelen) maar vond een poortje, helemaal tot 42. Na de ruil was het initiatief nog steeds volop bij zwart en wit reageerde met 44.49-44 (computer) te traag. In de partij kwam de witspeler onder druk en moest zwaar offeren om door te breken. In plaats van wit tegen te houden had zwart alles op een eigen aanval moeten zetten (59.23-28 ipv 59.3-9), maar probeer dat maar eens te vinden. Wit glipte naar remise en bepaalde de eindstand op 10-6.

De vierde wedstrijd van het seizoen, tegen Eye-t Webdesign uit Wapenveld verliep zeer voorspoedig en resulteerde in een 14-2 overwinning! De eerste overwinning kon meteen al worden bijgeschreven omdat de tegenstander op bord acht niet beschikbaar was. Daardoor kon Wouter Foppen al meteen het eerste tweetje invullen. Kees de Jong bouwde zijn stand origineel op door de kroonschijf vroeg op te spelen, maar zadelde
zijn tegenstander Gerrit Eilander op met een gevaarlijke situatie op de lange vleugel (achtergebleven schijf op 15) na een 3-om-3. Een tweede combinatie werd de zwartspeler fataal.

Wim de Mol speelde een half open klassieke partij tegen Bert Foppen, maar later werden de klassieke structuren weer opgezocht. Met zwart had Bert last van de Coup Royal in de opbouwfase. Toch kantelde de partij alsnog zijn kant op omdat hij snel zijn lange vleugel ontwikkelde en wit aan die bordhelft te laat kwam. Met handig combinatiespel maakte Bert er knap een drievoudige oppositie van.

René Schaafsma speelde een spannende wederzijdse flankpartij tegen Alex Klein. De switch van de witspeler naar het centrumveld 23 leek niet het meest gewenste resultaat van de grote ruilacties, zeker omdat de rest van de stand richting veld 46 nog openlag en gevoelig was voor tussenloopjes. Sterker nog: wit kwam snel een schijf achter en zwart haalde de winst overtuigend binnen.

Ruurd Wuestman zocht met wit wel de spanningen op tegen Henk van Renselaar, maar de flankaanval van zwart was te sterk om tot voordeel te komen. Later leek het tij te keren, maar Ruurd vulde wat te automatisch het centrum aan en moest een schijf inleveren omdat hij een slagje naar 45 over het hoofd had gezien. De zwartspeler ruilde iets te snel het materiaal waarna een tegenoffensief van wit op de korte vleugel alsnog
genoeg bleek voor remise.

Fred Elgersma speelde een gezonde aanval tegen Erik Bakker en stond al snel duidelijk makkelijker. De witspeler uit Wapenveld wist niet tot goed tegenspel te komen waarna Fred overtuigend won. Ton Eekelschot en Gertie van Reneselaar plaatsten allebei een brutale voorpost waarna zich een spannende strijd ontwikkelde. In het late middenspel kwam wit gevaarlijk opzetten maar kon net niet doordrukken. Een ander plan dan in de partij was op de 50e zet mogelijk waarbij wit een 2-om-2 ruil had kunnen nemen met 33-28 en 34-30, en links proberen door te breken. Maar ook dat zal remise worden bij goed spel.

Jan Willem Hoeve won van Harry Beekman door met zwart de druk langzaam maar zeker op te voeren. Wit drong de zwartspeler aanvankelijk nog terug, maar bleef onder druk staan door het sterke spel van Jan Willem. Alleen bij heel nauwkeurig spel had Beekman nog naar remise kunnen komen, maar dat bleek in de partij teveel gevraagd. Door handig gebruik te maken van een gevalletje zetdwang liep zwart gratis en snel door naar dam.

DCH met twee teams oppermachtig in Wapenveld

Zaterdag mochten beide achttallen van DCH het in Wapenveld opnemen tegen
beide teams van Eye-t Webdesign.

Na een mooie reeks met overwinningen van DCH1 en twee kansloze nederlagen
van DCH2 goeie kansen op een positief resultaat.

DCH zelf miste een handvol basisspelers maar wist toch weer twee
representatieve teams achter de borden te krijgen. Dit in tegenstelling tot
de gastheren uit Wapenveld die twee spelers tekort kwamen en op beide teams
een speler te kort kwamen, helaas hadden Gwen Scholten en Wouter Foppen
hierdoor geen tegenstanders waardoor zij de twee punten voor beide teams
eenvoudig in de schoot geworpen kregen.

DCH1 – Eye-t Webdesign 1

Kees de Jong en Bert foppen troffen bij DCH1 twee taaie invallers die het de
Harderwijkers nog flink lastig wisten te maken. Zowel Kees als Bert wisten
uiteindelijk hun opponenten flink onder druk te zetten waardoor zij in het
eindspel toesloegen en DCH1 op een 0-6 voorsprong konden zetten.

René Schaafsma lijkt langzaam maar zeker ook weer het ritme te pakken te
krijgen door op het eerste bord geforceerd een schijf voor wist te komen.
Dit voordeel gaf René niet meer uit handen waardoor hij zijn team al bijna
in veilige haven wist te loodsen.

Ook Ruurd Wuestman trof een invaller die taai weerstand wist te bieden,
zonder dat Ruurd echt voordeel wist te krijgen en ook nooit echt in de
problemen kwam pakte hij met zijn verdiende remise het altijd belangrijke
winnende negende punt. Tegen de qua rating sterkste speler van Wapenveld had
Fred Elgersma weer eens één van zijn beste dagen. Lange tijd leek de partij
gelijk op te gaan maar op de vijfenveertigste zet nam Fred een listige drie
om drie afruil waarmee hij zo veel voordeel wist te krijgen dat hij
eenvoudig nog twee punten aan het totaal kon toevoegen.

Ook Ton Eekelschot trof een invaller die duidelijk liet blijken niet op
winst uit te zijn. Ton kon geen grip krijgen op zijn tegenstander en moest
genoegen nemen met remise. Jan Willem Hoeve heeft een verleden bij de
dammers in Wapenveld en trof louter bekenden, voor Jan Willem geen reden het
rustig aan te doen. Samen met oude bekende Harry Beekman maakten ze er een
spannende strijd van waarbij in het late eindspel de speler van DCH1 met
enig fortuin aan het langste eind trok. Toen zijn opponent op het verkeerde
veld dam haalde bepaalde Jan Willem de eindstand op 2-14 voor de
Harderwijkers.

DCH2 – Eye-t Webdesign 2

Gerald van Ark kroonde zich tot ‘man of the match’ bij de Harderwijkers door
een wonderschone zesslag naar dam op het bord te toveren. Zij tegenstander
kon zich gelijk gewonnen geven. Ook Jakob de Vries zette met een flink
aantal dreigingen flink onder druk en combineerde er flink op los waarmee
hij dam wist te halen en zijn team op een 0-6 voorsprong zette. Bert Verloop
trof in Wapenveld een dammer die visueel gehandicapt is. Het is sowieso
bijzonder knap dat de speler van Wapenveld zo lang weerstand wist te geven
en nooit een echte foutzet maakte, Bert wist in de eindspel een doorbrak
naar dam te forceren en won zijn partij.

De twijfelachtige eer van de enige Harderwijker in de damarena die de punten
in Wapenveld moest laten ging naar Wouter van den Berg. Hoewel hij de
sterkste tegenstander van het tweede team trof leek er niet veel fout te
kunnen gaan voor de speler van DCH. Tegen de, vooral verbaal, sterke
tegenstander nam Wouter op de vijftigste zet met beiden nog zes schijven een
verkeerde ruil waarna hij ineens verloren kwam te staan.

Jan van der Pol bracht met een verdiende remise op het eerste bord de
overwinning voor DCH2 door het belangrijke negende punt te noteren. Daarna
leek ook hier DCH met een monsterzege huiswaarts te mogen keren, maar Eibert
Smit en Jan Pluim verzuimden hun zeker lijkende winstpartijen te verzilveren
en moesten met remise genoegen nemen. Eibert zag een verrassend en winnend
damzetje over het hoofd en Jan kon zijn overmachteindspel net niet goed in
winst omzetten waardoor de eindstand op 5-11 voor de Harderwijkers kwam te
staan.

Damjeugd behaalt damdiploma’s!

Gisteren was het weer extra nadenken voor drie jeugdleden van de damclub.
Jasmijn behaalde al haar eerste damdiploma, De Eerste Zet (!) en Niek behaalde -al snel na zijn vorige diploma- het Niveau 1 damdiploma!
En Gwen, net terug van het jeugdWK in Polen, ging op voor haar Niveau 2 Zwart diploma.
Van harte gefeliciteerd alledrie en op naar de volgende uitdaging, veel succes!

{CAPTION}

Gwen eindigt keurig in de middenmoot bij het WjK Rapid en het WjK Blitz

Met een zeven dagen durend hoofdtoernooi achter de rug en met een Rapid toernooi dat zo’n beetje de gehele dag in beslag neemt in het vooruitzicht, zullen de meeste mensen waarschijnlijk behoefte aan rust hebben. Aan een goede nachtrust om alle indrukken en ervaringen van de afgelopen week te verwerken en om zowel lichamelijk als mentaal te herstellen, zodat je scherp aan het komende toernooi kunt beginnen. Met dat idee ging Gwen op tijd naar bed en haar vader overigens ook. “Trick or treat!” klonk het vervolgens gepaard met bonzen op de deur. Dit gebonk eindigde ongeveer om 21:15 uur. De volgende ochtend bleek dat Gwen er maar weinig van had meegekregen en dat haar vader de enige was die er hinder van had ondervonden en geen beste nacht had gehad.


Gwen in volle concentratie

Op het Rapid toernooi van 01 november streden 35 meiden om de titel in de categorie welpen meisjes. Het zou een lange dag worden, want om 09:00 uur werd ronde 1 gespeeld en ronde 9 begon pas om 18:00 uur. In dit format, waarin beide spelers aan het begin van de partij 15 minuten op de klok krijgen met 5 additionele seconden per zet, mocht Gwen haar eerste partij spelen tegen Malwina Wladyka. In het klassieke toernooi ging Gwen ervandoor met de overwinning, maar tijdens dit Rapid toernooi moest ze genoegen nemen met remise. In ronde 2 trof de Ermelose de Poolse Natalia Pauszek en hier scoorde Gwen wel 2 punten. De derde ronde bleek Wiktoria Bednarek helaas te sterk, maar de daaropvolgende partij wist Gwen te winnen van Emma Chang Jensen. Na de overwinning in ronde 4 op het meisje uit Chinees Taipei kon Gwen met een goed gevoel de lunchpauze in. Het halen van 5 punten uit 4 wedstrijden is immers een prima gemiddelde.


File bij de uitgang van de speelzaal. Ouders in afwachting van de uitslagen.

Met een gevulde maag lukte het Gwen om in de vijfde ronde remise te spelen tegen de Chinese Yueqi Cao en met de zesde wedstrijd van deze dag pakte ze de overwinning tegen Yun-Hsuan Chang. Met 8 punten uit zes partijen wist Gwen dat de kans groot was dat ze nu de toppers van het toernooi zou gaan treffen. Helaas lukte het haar niet om een puntje te pakken tegen Anna Radionova, maar in Gwens voorlaatste pot wist ze remise te spelen tegen Nomin Nyanjav. In ronde 9 bleek Tsagaandarkhi Ganbold te sterk. Gwen behaalde een totaalscore van 9 punten en negen wedstrijden en daarmee werd ze 17de van de 35.

Na het avondeten, dat deze keer bestond uit kaaspannenkoeken met bami (?!) is Gwen op tijd naar bed gegaan. Het was een lange dag en de volgende ochtend werd ze weer vroeg aan de ontbijttafel verwacht, om vervolgens om 09:00 uur fit aan het wedstrijdbord te verschijnen voor de eerste ronde van het Blitz toernooi. Ze zal direct een zware tegenstandster treffen, namelijk Anna Lebedinska uit Letland. Het Blitz toernooi heeft 35 deelneemsters in de categorie welpen meisjes.

Het ‘Holland House’ is dit jaar niet meer dan een stukje gang dat is toegeëigend door TeamNL

Met 5 minuten per speler en 3 bijkomende seconden per zet is er ongeveer een halve dag voor nodig om de negen wedstrijdronden te spelen. Om 09:00 uur speelde Gwen haar eerste wedstrijd en deze verloor ze helaas van de Letse. In ronde 2 versloeg ze net als tijdens het Rapid toernooi opponente Emma Chang Jensen. De ronde daarna werden er 2 punten behaald door de DCH-welp door van Zuzanna Czerwinska te winnen en ook in de vierde ronde wist Gwen te winnen, deze keer van Yun-Hsuan Chang. Na de eerste vier speelronden stond Gwen op een keurig aantal van 6 punten. In tegenstelling tot gisteren werd het toernooi vandaag niet onderbroken met een pauze.

Anna Biruma bleek te sterk in ronde 5 en in partij 6, die Gwen tegen Marta Kriisa speelde, werd de uitslag remise. Ook leverde de pot daarna tegen Ramona Serpane 1 punt op, maar in de achtste ronde verloor Gwen van Nomin Nyanjav. De laatste wedstrijd die Gwen speelde op het WjK van 2024 leverde haar 2 punten op door de winst op Katarzyna Mazur. In de negen partijen van het Blitz toernooi heeft Gwen 10 punten weten te vergaren, die uiteindelijk goed bleken voor een 16de positie van het eindklassement.

Er is af en toe ook tijd voor ontspanning

Het WjK van 2024 is afgelopen. Zo hevig als Gwen naar dit evenement uitkeek, zo snel is het ook voorbijgevlogen. Om 17:00 uur was de prijsuitreiking van het Blitz toernooi en deze werd gevolgd door een fotomoment van TeamNL. Rond 18:30 uur staat het laatste gezamenlijke diner in de planning en vanaf 20:00 uur mogen de jeugdspelers ontspannen. Waarschijnlijk zal er traditiegetrouw worden geweerwolfd. Dit spel wordt op vrijwel elk EjK en WjK met veel plezier gespeeld door de jeugd. Morgen zullen de spelers terugreizen vanuit Polen en het team verzameld rond 07:30 uur om middels een twee uur durende busreis naar het vliegveld te gaan. De verwachting is dat TeamNL om 13:40 uur aankomt op Schiphol.


TeamNL

Een mooie afsluiting van het hoofdtoernooi

Op woensdag 30 oktober speelde Gwen alleen in de ochtend een wedstrijd. Emma Chang Jensen uit Chinees Taipei zat om 09:30 uur klaar aan bord nummer 10 om tegen de welp uit Ermelo te spelen. Na de niet al te positieve feedback die Gwen van haar coach te verwerken had gekregen, wilde ze deze partij toch wel erg graag winnen. Helaas eindigde ook deze wedstrijd in remise. In de nabespreking werd duidelijk dat Gwen de partij prima begon, maar dat ze aan het eind in een zetje van haar opponente trapte. Toen de pot zet na zet werd nagespeeld, kun Gwen zelf niet geloven dat ze over het hoofd had gezien wat ze normaal gesproken met gemak had doorzien. Geschrokken van haar eigen actie mocht Gwen toch positief commentaar in ontvangst nemen. De misser daargelaten was het spel in orde. Hopelijk kan Gwen morgen met deze opsteker met wat meer vertrouwen haar laatste wedstrijd van het klassieke toernooi spelen.

Emma Chang Jensen vs. Gwen Scholten: 1-1

De rest van de dag zat Gwen niet heel lekker in haar vel. Ze heeft in de middag wel tijd doorgebracht met verschillende teamgenoten, maar na het avondeten heeft ze het weerwolven overgeslagen, al had ze wel graag meegedaan. Soms is wat je wilt niet hetzelfde als hetgeen dat je nodig hebt en slaap en rust waren overduidelijk die zaken die nodig waren. Ze is dan ook vroeg onder de wol gekropen in de hoop fit en scherp haar laatste partij van het classic WjK te kunnen spelen.


Gwen naast een kunstwerk van de Poolse beeldhouwer Grzegorz Niemyjski

Donderdag 31 oktober startte Gwen met een ontbijt, gevolgd door een ochtendwandeling in de frisse lucht. Om 09:30 uur begon haar partij tegen Marta Kriisa uit Estland. Om iets voor de klok van elf verliet de DCH-speelster de wedstrijdruimte met twee punten die ze bij haar puntentotaal mag optellen. Ondanks dat de partij relatief snel beslist was, heeft Gwen volgens coach Ester een zeer goede pot gespeeld. Met deze fijne afsluiting van het hoofdtoernooi is Gwen geëindigd op de 14de plaats in het eindklassement.

Gwen pakt de overwinning tegen Marta

Een gevalletje van match fixing in het kamp van Mongolië was ook dit jaar weer een ding. Delgermaa Ganbat, de wereldkampioene van de categorie welpen meisjes, liet Anujin Lkhagvasuren winnen. De originele uitslag van deze partij was 0-2, waarmee Anujin de top 3 zou binnenkomen. De uiteindelijke uitslag werd 0-0. Delgermaa Ganbat was sowieso kampioene en had de punten dus niet nodig om haar eerste plaats te behouden. Anujin is met nul punten uit deze partij 7de geworden. Persoonlijk zou ik match fixing harder bestraft willen zien worden. Ik blijf het apart vinden dat iemand vol trots de kampioenstitel mag dragen, nadat diegene de boel moedwillig heeft willen besodemieteren. Maar goed, dat is mijn mening.

Even omschakelen naar rapid

Aan het eind van de middag was de prijsuitreiking, waarin Nederland meerdere keren het podium mocht betreden. Zo is Fiene Martens tweede geworden bij de pupillen meisjes en heeft Yulia Bintsarovska de derde plaats bij de aspiranten meisjes behaald en eindigden Alex Poliakov en Alexei Ovsianko op de tweede en derde positie bij de aspiranten jongens. Luise Gabbert ging er met de tweede prijs vandoor bij de junioren meisjes en Matheo Boxum wordt wereldkampioen van de junioren jongens, waar Simon Harmsma keurig derde wordt in dezelfde categorie.

Ontspannen is ook belangrijk!

Na deze plechtigheid was er nog een halfuur de tijd om te spelen voordat er werd aangeschoven voor het gezamenlijke diner. Na het eten is Gwen rechtstreeks naar haar hotelkamer gegaan om nog even te relaxen voor het slapengaan. Morgen staan er negen speelronden op het programma. De eerste ronde zal om 09:00 uur starten en de laatste ronde zal om 17:45 uur gespeeld worden. Ook is er om 20:00 uur nog de prijsuitreiking voor het Rapid tournament van dit WjK. Het wordt dus een lange en zware dag.