De eerste oefenronde van dit grotendeels online damtoernooi vond plaats op 11 september. Vanaf deze dag werd er elke maandagavond van 18:45 uur tot 19:30 uur geoefend op Lidraughts. De 26 deelnemers die aan het eerste trainingstoernooitje deelnamen gaven de hoop dat er, nadat zij ook hun damvrienden hadden geïnformeerd over het bestaan van deze online jeugdtraining, de komende weken meer spelers op de maandagavonden achter hun laptop zouden kruipen om mee te doen. Helaas liep dit anders. In de weken die volgenden nam het aantal spelers aanzienlijk af. Een enkele keer waren er nog rond de twintig deelnemers, maar ook aantallen als vijf, zeven en acht deelnemers kwamen op de maandagavonden die volgenden voorbij. De plaatsingstoernooien op 13 en 20 november werden eveneens matig bezocht. Uiteindelijk waren er op de finaledag in Lunteren 14 spelers die tegen elkaar streden om de prijzen.
Full focus op de finaledag
Toen Gwen haar entree maakte in het clubgebouw van DES Lunteren kwam organisator Bertus naar haar toe. Hij had tijdens de online toernooien regelmatig als toeschouwer de partijen gevolgd en hield daarbij nauwlettend de manier van spelen en de uitslagen in de gaten. Bertus vroeg aan Gwen of ze het zag zitten om niet mee te doen met de welpen, maar om zich in plaats daarvan aan te sluiten bij de spelers in de categorie pupillen en aspiranten. Bertus was van mening dat het niveauverschil tussen Gwen en de overige welpen dusdanig groot was, dat het zowel voor Gwen als voor de anderen niet leuk zou zijn. Gwen stemde hier (ietwat twijfelachtig) mee in en werd ingeloot bij de grotere jongens. Ze was niet alleen veruit de jongste speler, ze was ook nog eens het enige meisje en het is toch best indrukwekkend om het te moeten opnemen tegen puberende jongens die tientallen centimeters boven je uit torenen. Desalniettemin heeft Bertus hier een prima inschatting gemaakt en was het achteraf gezien de juiste keuze om Gwen met de pupillen en aspiranten mee te laten doen. De eerste vier wedstrijden won ze vrij overtuigend.
Gwens eerste partijen verliepen vrij soepel
Haar vijfde partij mocht ze het opnemen tegen aspirant Jelte Evers. Jelte had net als Gwen in zijn eerste vier wedstrijden 8 punten weten te verzamelen. Dit was een belangrijke pot, realiseerde Gwen zich, want ze zag het niet gebeuren dat Jelte tegen andere spelers punten zou laten liggen. Toen de partij was afgelopen, kwam had de ene speler met een blij gezicht en de andere speler met een teleurgestelde gelaatsuitdrukking de speelzaal uit. De vrolijke Gwen deelde mede dat het remise was geworden. Voor Gwen voelde het alsof ze een punt had gewonnen, terwijl Jelte de gelijke stand duidelijk als het verliezen van een punt ervoer. De zesde ronde lootte Gwen de dummy. De zevende en laatste wedstrijd wilde ze er nog één keer volledig voor gaan en het lukte haar om ook hier de volle 2 punten te pakken.
Jelte en Gwen mogen het onderling uitvechten
Toen alle partijen gespeeld waren, was het tijd voor de prijsuitreiking. De welpen hadden een duidelijke winnaar. David van Beek scoorde als enige in de welpencategorie 13 punten uit zeven wedstrijden en mocht de eerste prijs in ontvangst nemen. Bij de categorie pupillen en aspiranten was het lastiger te bepalen. Zowel Gwen als Jelte hadden 13 punten uit zeven partijen en ze speelden remise in hun onderlinge partij, maar Bertus had een mooie oplossing. Er was een eerste prijs voor de beste aspirant, maar ook een eerste prijs voor de beste pupil. In overleg met Gwen en Jelte werd besloten dat Gwen mocht kiezen welke beker ze wilde hebben. Jelte zou de andere krijgen. Hier hoefde ze niet lang over na te denken. “Ik wil de aspirantenbeker!”, aldus Gwen. En geef haar eens ongelijk, want zeg nu zelf, hoe gaaf is het om op je negende levensjaar gedeeld eerste te worden in een poule van pupillen en aspiranten?
De prijswinnaars van de categorie pupillen en aspiranten