Wageningen zijn begonnen ontvingen zij, op papier, één van de absolute
kanshebbers voor het kampioenschap in de tweede klasse D. Zij moesten dit
doen zonder teamcaptain Bert Foppen die de handen vol had aan de organisatie
van de eerste thuiswedstrijd bij de postduivenvereniging De Eendracht.
Op het achtste bord keek Gwen Scholten tegen de veel sterkere Rodier Evers
al snel tegen een schijf achterstand aan nadat zij zich bij een afruil
verrekend had. Dit cadeautje gaf haar tegenstander niet meer uit handen
zodat Gwen na twee uur moet capituleren. Eibert Smit leek tegen de andere
dame in deze strijd, Alexandra Betting, lange tijd op een gelijkwaardige
puntendeling af te stevenen maar vergiste zich in het eindspel waardoor hij
enigszins onnodig de eer aan zijn tegenstander moest laten.
Op het eerste bord trof Gerald van Ark in Ben Okken de sterkste tegenstander
van Doetinchem. Met een iets te dure doorbraak dacht Gerald zijn
zwaarbevochten en meer dan verdiende puntje voor zijn team binnen te halen.
Hij had echter het vervolg net niet goed doorgerekend, nadat Gerald zijn dam
had moeten inleveren was het helaas net niet meer genoeg om nog remise te
halen. (0-6)
Jan v.d. Pol wist dat hij tegenover zich, in Jaap de Vries, eveneens een
sterke opponent had geloot. Beide spelers maakten er een vlakke partij van
waardoor deze strijd onbeslist bleef waardoor Jan het eerste puntje voor
zijn team veilig stelde. De spanning werd weer een klein beetje
teruggebracht door Jakob de Vries nadat hij vanuit het middenspel het
initiatief tegen de sterke Tom Westhof nadrukkelijk naar zich toe trok.
Vanwege een dreigende doorbraak zag de speler uit Doetinchem zich
genoodzaakt een schijf te offeren, met dit offer kon hij echter niet
vorkomen dat een paar zetten later de doorbraak alsnog werd bereikt. (3-7)
Omdat in de strijd op de overige drie borden onbeslist bleven mochten de
gasten met een 6-10 overwinning huiswaarts.
Zowel Wout Mensink, tegen Edwin Loozen, als Bert Verloop tegen Kees van
Drumpt en Wouter van den Berg tegen Ralf Rigters konden geen voordeel
afdwingen en kwamen ook nooit echt in de problemen waardoor deze drie
remises de meest logische uitslag was.