Ons Eerste nam de laatste horde van de landelijke competitie overtuigend. In de wedstrijd tegen Lelystad bleef de controle van begin tot eind bij DCH. Na de 11-5 winst was de tweede plaats in de Eerste Klasse A veiliggesteld. 22 februari volgt de promotiewedstrijd tegen Damcombinatie Tilburg/Eindhoven, in Tilburg. Dit team werd tweede in de Eerste Klasse C en heeft in de gelederen sterke spelers als Yuriy Logada en Gert-Jan Hoeve (zoon van!).
Het eerste punt werd binnengehaald door Egbert van Hattem die een actief spelende Mark van Hees tegenover zich vond. Na zwarts verrassende ruilen op achtste zet (22-27) en twee zetten later 17-22 probeerde Egbert met wit kansen te creëren tegen de zwarte binding 16 en 27. Om zoveel mogelijk zetvrijheid te creëren en zwart ooit naar veld 18 te lokken sloop wit naar het verre randveld 15. Of het een kansrijke strategie is valt te bezien, zeker door het constant actieve tegenspel dat Hees liet zien. Die schrok er niet voor terug om met 20.14-19 een damzet wagenwijd open te zetten (15-10 en 33-28). (In de stand met wederzijds een dam die dan ontstaat kan wit inderdaad geen veilig heenkomen vinden, laat staan een schijf winnen. Dus, dat ging niet door.) Ook speelde zwart zonder blikken of blozen 25.12-18. Wit had gehoopt dat de offervariant 26.33-28 23×32 27.42-37 22-28 wellicht nog iets kon opleveren. Maar ook dat ging niet door. Gelukkig had de witspeler al wel gezien dat hij zich veilig terug kon trekken. Hierna volgde een logische opbouwfase waarin wit goed ‘naar het centrum keek’. Maar in plaats van met 39.32-28 of 39.34-29 het centrum ook daadwerkelijk te pakken vervolgde wit met het wat slappe 37-31. Gelukkig speelde zwart niet 39.19-23 (33-28 mag dan niet, en dat is een probleem omdat het centrum dan voorgoed voor zwart is). In plaats daarvan speelde zwart 39.2-8 en bood een zet te vroeg remise aan. Na wat onderhandelen kwamen de spelers de remise overeen en deden nog allebei een zet voor het notatieformulier (waarbij 40.34-29 wel wat steviger was geweest dan diezelfde schijf de andere kant op).
Hoe dan ook, een goede keuze van de witspeler want de toestand op de overige velden was op dat moment zeer gunstig voor Ons Eerste. Daar hoorde zeker de stand bij die Jan Hendrik Kok met zwart had weten te verwezenlijken tegen de sterke Jan van de Veen. Ten eerste had de zwartspeler de openingscombinatie na 6.14-19 onder controle (na 7.33-28 mag 5-10 niet: eerst 34-30 en daarna 27-22, probeer alle slagwisselingen maar eens te vinden!). In de partij vertrouwde de witspeler het niet langer en zocht de terugweg met 22.33-28 omdat hij – al dan niet terecht – bang was voor een aanval op 27. In de opbouwfase streefde zwart klassiek spel na en/of druk op het witte centrum. Vooral viel de sterke zet 34.19-24 daarbij op, gevolgd door later 15-20×20 met belangrijke controle over het randveld 25. Binnen enkele zetten groeide het zwarte voordeel tot grote proporties met de zetten 43. 21-26 en 45.26-31 als bekroning van het spel. Tot de 52e zet speelde zwart optimaal, maar dat kostte natuurlijk veel tijd. Met nog 12 seconden op de klok koos Jan Hendrik het zekere voor het onzekere met een grote remisecombinatie. Helaas bleef zijn oog steken op de variant: 52.7-11 53.40-34 en dan 12-17. (Wit ontsnapt dan met 28-22.) Maar 53.12-18 was weldegelijk winst geweest, en wel heel snel ook met meteen schijfwinst. Helaas, remise. Maar wel een belangrijk resultaat.
De eerste winstpartij werd gescoord door Ruurd Wuestman. Hij stootte met zwart erg vroeg door naar het aanvalsveld 23. Maar gelukkig maakte de zwartspeler Wiebren de Vries het hem niet al te moeilijk. Na 47-41 en het sluiten van de stellingen met 17.33-29×29 had zwart weldegelijk een kansrijke aanval tegen de voorpost kunnen uitvoeren door meteen verder te gaan met achterlopen (8-13-19). Het had wit duur kunnen komen te staan, maar zwart speelde het zeer povere 19.2-8? Ruurd had nu de tijd om een hulpschijf van 35 naar 24 te brengen waardoor de angel uit het zwarte spel totaal was verdwenen. Wit kreeg duidelijk het beste van het spel, en hoefde niet veel te doen om zijn voordeel te behouden. Na 34.17-21 kon wit zijn bedachte plan vervolmaken met de actieve ruil 33-28×28. In de partij kwam zwart er niet meer aan te pas. (38.21-27 had nog wat meer verdediging gegeven om de schijven te activeren, maar ook dan had wit veruit het voortouw gehad.)
Ook een duidelijke winst was er voor Fred Elgersma tegen Fred Wortel. Zwart zocht eerst goed het aanvalsveld 27 op, maar Fred ruilde die schijf af. 23.32-27 was plotseling een sterke en dwingende zet. Zwart wordt geconfronteerd met de dreiging 29-23 die door de gaten in zijn
stelling niet goed op te lossen is, behalve met het tijdelijke schijnoffer en dan die schijf weer terugwinnen naar het centrum toe. Zwart won de schijf nog wel terug, maar moest toezien hoe hij uiteindelijk achterbleef met twee schijven die eenzaam en alleen in het centrum stonden. Wit won er één, en vervolgens de partij.
Ook Auke Steensma had een uitstekende stand op het bord, tegen Sam Pryor: zwart stond rond de 25e zet stevig op het centrum, met veel formaties. Zwart stootte op en wit vroeg met het sluiten van zijn korte vleugel met 31.39-34 duidelijk om grote moeilijkheden. Die werden inderdaad groter en groter en op de 51e zet had zwart met een tussenloop, en schijfwinst, de partij kunnen beslissen. Aan het gevolgde plan met 22-27 en 18-22 zaten de nodige haken en ogen. De witspeler wist zich er nog tijdig doorheen te wurmen met een slim offertje en een achterloop met remise als resultaat.
Wel winst, en overtuigend ook, was er voor Henry Offenga tegen Ricardo Tong Sang. Beide spelers zetten de partij fris op, maar de witspeler had de meeste problemen met de opbouw: hij kwam niet prettig tot een flankaanval. Maar dat lukte uiteindelijk toch op de 19e zet met 30-24.
Na afruil van de voorpost moest wit ernstig oppassen voor omknellingen van veld 29. In de slagenwisselingen na de 28e zet had wit beter een schijf extra kunnen afruilen (met 39×30 en 25×34). Nu kwam hij in een levensgevaarlijke hekstelling terecht. De moeilijkheden groeiden wit al snel boven het hoofd en hij offerde een schijf, maar wel voor een schijnbaar ijzersterk centrum als compensatie. Toch kwam wit niet tot tegenspel. In de analyse liet de zwartspeler overtuigend zien dat ook de schijven op het bord houden (met 41.48-43) niet tot grote moeilijkheden voor de zwarte winstvoering hoeft te leiden: de zwarte controle na 24-30 en een zet later 21-26! is groot. In de partij speelde de zwartspeler goed gedurfd door op een algehele omknelling en won overtuigend.
Kees de Jong strafte het experimentele spel van Cyril Sluisdom overtuigend af na diens zet 12.8-13? Wit versmaadde zelfs een directe schijfwinst op de 23e zet en richtte zich op een andere zwakke plek in de zwarte stelling: veld 13. Daardoor moest zwart alsnog een schijf inleveren met 16-21. De zwartspeler kreeg geen enkele kans meer om te ontsnappen, en Kees voegde zich bij de absolute topscorers van de Eerste Klasse A: 3e met 15 uit 9. Klasse!
Wel een lastige middag had Jan Willem Hoeve tegen Kenneth Hilaire. Op de 18e zet had hij met zwart de nodige opbouwproblemen wegens veel damzetten naar veld 5. De mooiste is na 18.12-18: 28-22, 27-21 37-32 xx 36-31 47-41 38-33 34×5. Die had zwart juist wel toe kunnen laten, maar dat moet je maar durven. Daarom zocht zwart zijn heil aan de rand met 24-30. Er ontspon zich een fascinerende strijd waarbij de zwartspeler flink van zich afbeet en waarschijnlijk zelfs iets beter stond. Een goede mogelijkheid was nog geweest om te wachten 31.4-9. Wit mag er dan niet achter met 40-35 vanwege direct een dam op 49. Verrassend is ook dat wit niet onvoorzichtig 32.37-32 mag spelen, want dan is er na 32.12-18 ineens geen redding meer mogelijk. En ook na 32.48-43 wordt het spannend (na 13-18 en 29-23). In de partij liet Jan Willem 30-35 te lang
achterwege. Hilaire liep terecht op met 36.40-35! ondanks de damzet die zwart kan nemen. Deze bleek in de praktijk toch te duur. Wit had nog fraaier kunnen winnen door twee keer gebruik te maken van de meerslagregel (met 49.38-32 en 50.48-42). Maar ook in de partij ging het goed voor hem.
Hierdoor wonnen de Harderwijkers met 11-5 en bestelden nog een pilsje.
Verslag door Egbert en Jan Hendrik
Mooi verslag van deze succesvolle wedstrijd mannen. Alvast heel veel succes in Tilburg.