uit Rosmalen begon rommelig voor Ons Eerste. Eén auto kwam te laat
vanwege een file. Terwijl vier DCH’ers al begonnen waren kwamen de
anderen achter het bord met 13 minuten minder op de klok.
Desalniettemin kwam Ons Eerste goed uit de startblokken Jan Hendrik Kok
wist de sterke Peter Wijn te verschalken met fris centrumspel in
combinatie met veel controle op de korte vleugel. Jan Hendrik had na
zijn 28e zet 13-19 al berekend dat 29.36-31? foutief zou zijn. (35-30
was de aangewezen zet.) Hij vervolgde ijzersterk met (8-13!). In de
partij kwam de schijfwinst er netjes uitrollen, enkele zetten later na
(2-8!). Mooi rekenwerk weer!
Ook daarna ging het nog goed. Auke Steensma was in de opening meteen
goed wakker tegen Adri Vermeulen, want hij mocht op de negende zet niet
tussenlopen met 9.25-20. Er volgt dan een zetje: (24-29!), 33×24
(19×30), 35×24 (18-22), 27×29 (13-19), 24×13 (15×35) Z1+ Toch had de
zwartspeler de hele partij verreweg het makkelijkste van het spel omdat
Auke er niet goed in slaagde het centrum te bereiken. Wits 31e zet 49-44
– bedoeld om met een formatie te kunnen gaan werken – leverde de nodige
beperkingen in de opbouw op. 31.40-35 had meer ruimte gegeven om te
manoeuvreren. Zwart nestelde zich daardoor in de partij ook nog eens
stevig op 35. Maar Vermeulen maakte het niet af. In plaats van vol
dadendrang te ruilen met 33.23-28 was het rustige 33.14-20 beter
geweest. In de partij ruilde wit zich vrij en haalde de remise binnen.
In het gevorderde middenspel kreeg Jan Willem Hoeve een lesje in de
Ghestem-doorstoot die tegenstander Mari van Ballegooijen op de 34e zet
plaatste met 34.28-22. De reactie 34.1-7 was niet handig van zwart omdat
hij dan nooit meer de witte indringer kan afruilen. Op de andere
bordrand pakte de witspeler vervolgens de controle (met 37.34-30×30). In
de partij wint wit instructief: zwart loopt zich vast na 38.23-29? Ook
40.7-11 had waarschijnlijk niet de verlossing gebracht omdat wit de
standen in elkaar laat lopen en als laatste speelzetten altijd
47-41-36-31 heeft. Na 40.9-14 gooide wit er nog een combinatie in om het
af te maken.
Op bord acht was René van Oosterhout duidelijk de betere tegen Ton
Eekelschot. De opening van wit was niet goed en Ton liet zich daarna
wegdrukken door aanvallend spel van zwart. Een beter idee lijkt om op de
11e zet de korte vleugelopsluiting in te nemen met 31-27. Na 24.38-33
nam zwart de ijzersterkte opstoot met 22-28, en wit slaagde er niet meer
in om tot goed tegenspel te komen. Na het betere 24.48-43 kan wit werken
met de opstoot 34-29×29 en zwart kan niet zomaar opstoten.
Henry Offenga speelde een gedurfde Keller met wit tegen Frank Teer. Op
de 11e zet is 40-35 voor wit beter (in plaats van 11.42-37). Maar deze
opening moet je goed kennen zoals de variant (na 11.40-35): (21-27),
42-37! (20-25), 44-40 en nu kan (14-20?) niet door het bekende zetje
24-19. Daarom: (11-16), 24-20 (15×24), 29×20 en nu mag zwart niet:
10-15? of 13-19? spelen en ook 7-11 (en daarna 2-7) zijn geen gelukkige
voortzettingen. Daarom is 6-11 de aangewezen zet.
Enfin. In de partij koos Henry eieren voor zijn geld en ruilde op de 17e
zet terug. Frank Teer plaatse met 33.23-28! (32×23), 19×28 een
uitstekende centrumaanval. Henry liet zien over vechtersmentaliteit te
beschikken en bleef na 51.21-27 zo lang mogelijk in de strijd (51.13-19
is wel winnend). Verrassend genoeg is het na 54.18-23 toch remise
vanwege plakkers. Alleen met de grootmeesterzet 54.14-20 was winst
waarschijnlijk wel mogelijk geweest.
Dat we dit jaar in een sterke eerste klasse spelen, was ook te zien aan
de spetterende partij tussen Kees de Jong en Karen van Lith, de
voormalige wereldkampioen bij de vrouwen die het dammen weer heeft
opgepakt. Zij en Kees speelden een moedige partij. Bij de eerste de
beste gelegenheid nam Van Lith met zwart het aanvalsveld 27 in, ook al
was later 18-22 nodig om de aanval te ondersteunen. Uiteindelijk
ontstond een principiële partij waarbij zowel zwart als wit randvelden
bezette. De echte strijd speelde zich eerst af op de andere kant van het
bord rondom het veld 24. Maar toen wit naar het centrum ging, zette Van
Lith met zwart een grootscheepse omsingeling in (7-11 xx). Die zette ze
(te?) ver door, door haar lange vleugel op te sluiten. De witte opbouw
met 32-28 en 37-32 is riskant omdat zwart sterk op komt zetten met
33.26-21! en wit daarom bijna wel 49-44 moet doen. Met 39.12-17! zet
zwart de kroon op haar werk en is goed te zien dat de omsingeling
geslaagd is. Van Lith bekroonde de prachtige partij in stijl.
Joras Ferwerda speelde rustig tegen de nog altijd sterke Ad de Hoon, die
ook op Toernooibase graag zijn deskundige varianten plaatst. Na een
terugruiltje teveel kwam witspeler De Hoon toch flink in de aanval. Na
51.39-34 herpakte Joras zich en vond hij met nauwkeurig spel de toch nog
ruime remise.
Daarmee waren de punten verrassend genoeg allemaal gepakt in de auto die
met vertraging de speelzaal had bereikt.
Ook verre randschijven waren te vinden in de partij tussen Andrew Tjong
A Ong en Fred Elgersma. Met 13.8-12 zocht Fred, geheel in stijl, het
avontuur op. Het werd een mooie partij waarbij wit een flankaanval
startte. De wilde zet 29.22-27 was misschien ingegeven door de stand op
de andere borden. Goed alternatief lijkt 29.7-11, maar 29.14-20? was
fout geweest door de dam: 24-19, 29-23, 38-32 en 37-31. Andrew
ontwikkelde de witte aanval in de partij fraai door: alle schijven
kregen een rol. 44.13-18 lijkt te passief. Mooi om te zien hoe wit het
afmaakte door nog verder op te stoten terwijl de zwarte tegenaanval er
niet meer uitkomt. De eindstand werd daarmee een duidelijke 11-5. Een
verdiende overwinning voor de Brabanders.