Gemiste kansen duur voor Ons Eerste

In de cruciale wedstrijd tegen HDC Hoogeveen 2 liet DCH weer punten
laten liggen. Heel duur ditmaal, want het Drentse team is nu zo goed als
buiten bereik gekomen. De kans om degradatie te ontlopen is daardoor
klein.

Het eerste punt kwam van Egbert van Hattem tegen Yulia Bintsarovska, het
14-jarige supertalent uit Kampen die tot dan toe nog maar één remise had
toegelaten in de Hoofdklasse. Maar in deze partij verslikte Yulia zich
in een simpele combinatie die Egbert schijfwinst opleverde, maar die
door compensatie nog wel wat hoop op een puntje overliet. Egbert stuurde
aan op een ijzersterke dubbelruil van de twee voorste witte schijven,
maar op het moment dat hij dat had kunnen doen liet hij het achterwege
omdat hij niet alles kon berekenen. Dat was overigens niet al te
moeilijk: wit had kunnen winnen met een offer dat meteen resulteerde in
een dubbele oppositie. Ook gewoon verder spelen was ruim gewonnen. Na
een schijnoffer en terugwinnen was winst ook nog mogelijk geweest. Maar
zwart zag wolven op de weg die er niet waren en kwam niet verder een
ondermaats eindspel met remise. In plaats van een hoopgevende 0-2 kwam
er 1-1 op het scorebord te staan.

Kees de Jong had een aardige manoeuvre in huis tegen Alexander Slot. Met
een tijdelijk offertje sloeg hij eerst het witte centrum uiteen alvorens
de schijf terug te winnen. Kees kwam tot actief spel met zwart.
Bovendien had hij schijf 15 mooi opgelost en kon zwart op zijn beurt in
de aanvallende acties wel gebruik maken van wits schijf op 36. De
lange-termijn strategie daarvoor is echter lastig. 29.14-19 leek niet de
beste. In de partij verdedigde de witspeler met veel schijven zijn lange
vleugel en kwam hij later tot actief spel aan de andere kant. In de
stand waar remise werd aangeboden, stond juist wit weer beter.

Jaap van de Werfhorst hield goed stand tegen de beloftevolle Lisa
Scholtens die op het WK voor vrouwen als vierde eindigde en daarmee
internationaal meester werd. In de partij plaatste de witspeelster een
gewaagde vroege Ghestem-doorstoot. Jaap ruilde de schijf af en speelde
lange tijd goed actief tegen door op zijn beurt het kerkhofveld te
bezetten. Toch kreeg wit het beste van het spel met een sterk centrum,
maar ervan profiteren lukte niet goed. De partij werd gelijkwaardig
remise.

René Schaafsma had geen gelukkige hand in de opening en kwam met een
hangende schijf op 41 te zitten, in een klassiek-achtige stand. De
afslag op de 20e en 21e zet – waarbij de stand helemaal ‘volliep’ – was
zeker niet de beste. Zwart zag goed dat hij met de aanval op de
kerkhofschijf uiteindelijk sterk op 37 terecht zou komen. Wit verloor
een schijf en later de partij. Beter was de twee-om-twee 25-20 op de
twintigste zet (of eventueel 20.39-33, met wel gevaarlijke varianten).
Omdat de zwarte korte vleugel ook vol staat compenseert dat de zware
lange vleugel van wit, met spannend spel.

Tegen Elise Schouten had Ruurd Wuestman in de opening een zwakke zet
afgegeven (14.38-32?) en bleef net als René Schaafsma met een hangende
schijf op 41 zitten. Met de standaardmanoeuvre 18.12-17 had zwart groot
voordeel kunnen afdwingen. Met tactisch handig spel wist Ruurd toch het
kerkhofveld te bezetten en zich te bevrijden. Kansen wist wit niet te
creëren in het vervolg maar hij loodste de partij wel de veilige
remisehaven binnen.

De jeugdspelers van Hoogeveen maken een sterke ontwikkeling door. Fred
Elgersma speelde creatief sterk tegen Bart Jan Kortleven en verraste hem
met een sterk 28-22 (op straffe van dam mag zwart geen schijfwinst
pakken). Fred ging vol voor de winst en voerde de spanningen op door
zich vol op de korte vleugel van zwart te richten. Die gaf geen krimp en
wist het gevaar te bezweren van speelde met een sterk centrum. De (te
trage) opmars van schijf 45 had wit duur kunnen komen te staan, maar in
de partij liep het met een sisser af.

Gerwin van der Meer speelde een prachtige opening tegen Wouter Sosef, en
stootte met wit sterk door in het centrum. In de partij vond zwart niet
beter dan een terugruil waarbij wit met een machtig centrum verder aan
voordeel kon gaan werken. Zwart slaagde er niet in om het spel in
klassieke banen te leiden waardoor Gerwin structureel het betere van het
spel kreeg, ook na een rustige 2-om-2. Na 37.6-11 leek wit regelrecht op
winst aan de sturen, maar hij overzag helaas de fraaie combinatie op de
41e zet met 27-22. Ondanks slagkeus gaat wit zeer voordelig richting
veld 12. Gerwin kennende had hij de zware zwarte taak om dan nog remise
te maken wel in zijn voordeel weten om te buigen.

Jan Willem Hoeve nam na een goede opening tegen Sytze Spijker een
onoverzichtelijke dam ten koste van drie schijven. Hoewel hij flink aan
de overblijvende stand had gerekend, bleek één schijf in de praktijk
ernstig in de weg te staan. Wit wist geen schijf extra te winnen of de
dam veilig op te bergen en leek al vroeg in de partij in schijfverlies
te moeten berusten. Toch kon wit nog een schijf oprapen maar de zwarte
stand was in het vervolg te goed. Wit wist zich nog op 27 te nestelen.
Hoewel wit zich beter had kunnen verdedigen (sneller 26-21) brak zwart
toch beslissend door het centrum door naar dam.

Jan Hendrik Kok merkte al snel dat tegenstander Aike Smid voor één punt
speelde en sloeg na de witte achterloop-reeks op de 28e zet sterk naar
26 in plaats van weer naar 27 (met meer ruilmogelijkheden voor wit). Ook
31.14-20 was een fraaie zet (wit mag niet achter met 30-25 waarna zwart
de 2-om-2 neemt naar 36. Het gedwongen 14-9 is dan verhindert door
36-41-46). In het vervolg speelde wit te passief. Zwart pakte de hele
linie van centrumvelden en dreef wit in het nauw. In plaats van de
partij op de 60e zet uit te maken met 60.41-36 of 60.49-35 vergiste hij
zich met een achterloop op schijf 11. Omdat wit na 61.36-41 twee
schijven geeft met 24-19 is het remise. De wanhoopspoging met damgeven
leverde ook niet meer dan één punt op.

Tenslotte gaven ook Auke Steensma en de jonge Renco Oostindjer elkaar de
hand voor remise, waarbij Auke zich afvroeg wie van de twee er nu het
meest blij moest zijn met het punt. Zwart omknelde het witte centrum en
leek na het sterke 26.25-30! de genadeklap uit te delen met schijfwinst.
Op zijn beurt ging zwart op de 36e zet foutief verder met 4-10. De
schijf de andere kant op (4-9 dus) was zo goed als winst geweest omdat
wit niet door mag gaan met aanvallen van de zwarte voorpost vanwege een
dodelijke ruil naar 34. In de partij zag wit goed dat de slagkeus voor
hem in beide gevallen goed zou uitpakken na 35-30. Zwart sloeg tot
overmaat van ramp ook nog verkeerd, en had de partij moeten verliezen.
Het stugge volhouden van Auke leverde toch nog een punt op. Wit vond
geen beter plan dan de plusschijf terug te geven en door te breken. Maar
dat ging zwart ook doen omdat wit niet aan twee kanten tegelijk kon
verdedigen. Eindstand: 12-8.